استادیوم البیت از ورزشگاه‌های مدرن و جدید قطر در شهر الخور است . در طراحی این استادیوم ۶۰,۰۰۰ نفری نه‌تنها به گذشته و میراث قطر توجه شده است، بلکه ساخت آن مبتنی بر اصل پایداری بوده است و الگویی برای ساخت‌وساز سبز استادیوم‌ها در آینده خواهد بود. طراحی استادیوم به‌شکل چادر قبایل عرب، سقف تاشو و سیستم‌های خنک‌کننده، نقش مهمی در تنظیم دمای ورزشگاه برای بازیکنان و هواداران دارند و در نتیجه کسی حین تماشای بازی‌ها، احساس گرما نخواهد کرد. برای دسترسی به استادیوم البیت می‌توانید از خودرو، تاکسی و مترو استفاده کنید. با توجه به اینکه طبق پیش‌بینی‌ها متروی دوحه به جابه‌جایی بیش از یک میلیون نفر در جام جهانی ۲۰۲۲ کمک خواهد کرد، مترو بهترین حالت سفر برای تماشاگران بازی‌ها در البیت محسوب می‌شود. استادیوم البیت در حاشیه جنوب شرقی شهر کوچک الخور واقع شده و تنها استادیوم جام جهانی فوتبال است که در محدوده شهر دوحه قرار ندارد. از آنجا که الخور در شبکه مترو دوحه نیست، برای رویدادهای بزرگ فوتبالی، اتوبوس‌های شاتل معمولا مسافران را از ایستگاه متروی «لوسیل QNB» به استادیوم می‌برند که شمالی‌ترین ایستگاه در خط قرمز است. انتهای دیگر خط قرمز، بعد از گذر از مرکز دوحه، به فرودگاه بین‌المللی حمد می‌رسد. علاوه بر اینکه دسترسی آسان از فرودگاه بین‌المللی حمد قطر به ورزشگاه جدید الخور با مترو امکان‌پذیر است؛ تعداد زیادی اتوبوس‌ و تاکسی‌ نیز در این مسیر تردد می‌کنند.

استادیوم البیت که با نام استادیوم الخور نیز شناخته می ‌شود، مساحتی حدود ۲۰۰,۰۰۰ متر مربع دارد و توسط پارکی احاطه شده که اندازه آن برابر با مساحت ۳۰ زمین فوتبال است. البیت به‌معنای خانه است و به همین دلیل استادیوم مزبور به‌شکل یک چادر بادیه‌نشین سنتی (بیت الشعار) طراحی و ساخته شده است. این استادیوم نمادی از مهمان‌نوازی در صحرا به حساب می‌آید که به استقبال مهمانانی از نقاط دور و نزدیک می‌رود و آن‌ها را با بخشی از فرهنگ این کشور آشنا می‌کند. از آنجا که حفاظت از محیط زیست عامل اصلی در ساخت ورزشگاه البیت بوده، تسهیلاتی برای اتوبوس‌ها و سایر وسایل نقلیه فراهم شده است تا ترافیک کمتری در جاده‌های محلی وجود داشته باشد و از این طریق تاثیر منفی روی محیط زیست کاهش یابد. یکی از دغدغه‌های تماشاگران فوتبال در سفر به قطر، انتخاب هتل در نزدیکی استادیوم البیت است. «تفرجگاه ساحلی السلطان» (فندق السلطان) با ۱۸۴ سوییت و اتاق لوکس، در نزدیکی ساحل معروف الخور قرار دارد و مجهز به ساحل خصوصی، استخر روباز، رستوران، جکوزی، تجهیزات لازم برای ورزش‌های آبی و… است. «تفرجگاه مروب سیمسمه» (منتجع المروب في سُمَيسِمة) گزینه دیگر اقامت در الخور به حساب می‌آید که فقط ۱۵ دقیقه با خودرو با استادیوم البیت فاصله دارد و به‌عنوان هتلی پنج ستاره، ۵۲ ویلای لوکس با امکانات عالی دارد.

طرح استادیوم البیت در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۴ (۳۰ خرداد ۱۳۹۳) رونمایی و کارهای مقدماتی آغاز شد. با این حال امضای قرارداد با پیمانکار در ژوئیه ۲۰۱۵ صورت گرفت و ساخت‌وساز آن به‌طور رسمی در سپتامبر ۲۰۱۵ کلید خورد. ساخت این استادیوم پس از سه سال به پایان رسید تا الگوی درخشانی برای استادیوم‌های آینده باشد.۹۵ درصد کار فونداسیون و تمام دیوارهای طبقه پایین تا هشت نوامبر ۲۰۱۶ (۱۸ آبان ۱۳۹۵) تکمیل شد. استادیوم البیت در ابتدای سال ۲۰۱۹ آماده شده بود؛ اما تا سال ۲۰۲۱ افتتاح نشد و از دلایل این تاخیر انجام‌نشدن تست تهویه مطبوع و همه‌گیری ویروس کرونا بود. این ورزشگاه در ۳۰ نوامبر ۲۰۲۱ (۹ آذر ۱۴۰۰) برای بازی قطر و بحرین در عرب کاپ ۲۰۲۱ به بهره‌برداری رسید و فینال همین مسابقات نیز در این استادیوم برگزار شد. استادیوم البیت از روی چادر بادیه‌نشین عربی الگوبرداری شده و ابعاد آن ۳۷۲٫۵ متر در ۳۱۰ متر و ارتفاع ۳۷ متر است. در اصل، نما و سقف آن قرار بود به رنگ سیاه باشند که نوارهای سفیدرنگی در آن‌ها کار شده است؛ گرچه با شروع کار ساخت این ایده تغییر کرد و پوششی سفیدرنگ مزین به نوارهای سیاه با عرض‌های مختلف روی آن‌ قرار گرفت. این نوارهای راه‌راه نماد قبایلی هستند که در گذشته از چادرهای مشابه استفاده می‌کردند. طراحی استادیوم از روی این چادرهای سنتی علاوه بر نمای فوق‌العاده چشم‌نواز، بسیار کاربردی است و سایه ناشی از آن مکمل فناوری‌های خنک‌کننده ورزشگاه خواهد بود و میزان انرژی لازم برای خنک‌سازی محیط را به حداقل می‌رساند. استادیوم و میدان مستطیلی‌شکل اطراف آن روی سکوی مدوری به ارتفاع ۱۴ متر قرار دارند که به‌طور مصنوعی ایجاد شده است. رنگ غالب در فضای داخلی ورزشگاه البیت، قرمز است و برخی از صندلی‌ها به‌شکل طراحی سادو (طرح هندسی در دست‌بافته‌های عربی) چیده شده‌اند. ۱۰۰۰ صندلی برای نمایندگان مطبوعات در این محل وجود دارد. استادیوم البیت که با مشارکت بنیاد اسپایر ساخته شده، امتیاز کلاس A را از سیستم ارزیابی پایداری جهانی (GSAS) به دست آورده و از مصالح ساختمانی سبز و آخرین فناوری برای حفظ انرژی و آب استفاده کرده است. بخش بالایی استادیوم، ۲۸,۰۰۰ صندلی موقت دارد که پس از جام جهانی ۲۰۲۲ برچیده خواهد شد و به کشورهای در حال توسعه ارسال می‌شود که به زیرساخت‌های ورزشی نیاز دارند. به این ترتیب، اهداف پایداری مجموعه نیز محقق خواهد شد. بدنه ساختمان به‌گونه‌ای طراحی شده است که در تابستان، خنک و در زمستان، گرم باشد. سقف تاشوی این استادیوم که ۱۶۰۰ تن وزن دارد، به سیستم‌های تهویه متصل است و به این ترتیب، دمای مطلوبی برای تماشاگران و بازیکنان فراهم می‌شود. این سقف تقریبا در مدت‌زمان ۲۰ دقیقه باز و بسته می‌شود.

قلعه جنی در استان هرمزگان قرار دارد و یکی از ترسناک‌ترین جاهای دیدنی کیش محسوب می‌شود. داستان‌ها و افسانه‌های بسیار ترسناکی درباره این جاذبه تاریخی گفته شده است که به باور بسیاری از افراد، این افسانه‌های محلی فقط داستان نیستند و ریشه در واقعیت دارند. این قلعه در گذشته به‌عنوان پاسگاه هنگ مرزی مورد استفاده بود؛ هرچند گزارش‌های مکرر درباره مشاهده جن و مرگ مشکوک چهار سرباز باعث تخلیه آن شد و دیگر کسی جرئت استفاده از قلعه را نداشت. اگر قصد سفر به کیش را دارید، یکی از ماجراجویی‌های شما می‌تواند بازدید از این مکان باشد. قلعه جنی از مقاصد و جاذبه های گردشگری هرمزگان است که در غرب جزیره کیش و نزدیک کشتی یونانی قرار دارد. پس برای بازدید از آن باید به غربی‌ترین نقطه جزیره بروید. سپس به‌سمت جاده جهان حرکت کنید و نرسیده به کشتی یونانی و قبل از آخرین میدان، قلعه جنی پیش روی شما قرار می‌گیرد.

داستان‌ها و روایات ترسناکی درباره قلعه جنی مطرح است که از آن جمله می‌توان به مرگ چهار سرباز اشاره کرد. در اوایل دهه ۴۰ هجری شمسی، از این قلعه به‌عنوان ژاندارمری و پاسگاه کیش استفاده می‌شد. علاوه بر داستان‌های ترسناکی که راجع به قلعه گفته می‌شد، در طول شب صدای خش‌خش و همهمه از داخل و اطراف قلعه به گوش سربازان و درجه‌داران می‌خورد که ترس و واهمه آن‌ها را در پی داشت و با این ادعا که قلعه تسخیر شده است، به فکر ترک‌ آن افتاده بودند. این همه ماجرا نبود؛ در همان دوره، چهار سرباز برای کشیک شبانه در پاسگاه مانده بودند. در ساعات اولیه صبح که نوبت تعویض شیفت نگهبانی بود، آن‌ها با بدنی بی‌جان، چشمان بهت‌زده و صورت کبود پیدا شدند. این اتفاق باعث شد که پاسگاه ژاندارمری به‌سرعت تخلیه شود. تا چندین سال کسی به سراغ قلعه جنی نرفته بود؛ تا اینکه حادثه دیگری در این قلعه اتفاق افتاد. گفته می‌شود که یکی از رانندگان تاکسی کیش مسافری را برای بازدید کشتی یونانی برده بود و از آنجا که قلعه در مسیر کشتی یونانی قرار دارد، راننده در زمان انتظار برای بازگشت مسافر، به قلعه جنی می‌رود. در حوالی غروب که به قلعه نزدیک می‌شود، گروهی را در یک مراسم عروسی مشاهده می‌کند که به‌جای پا، سم داشتند. او با ترس ماشین را خاموش می‌کند و در ماشین پنهان می‌شود تا عروسی تمام شود. با وجودی که داستان‌های ذکرشده مبنای مستندی ندارند، برخی افراد تصور می‌کنند که این افسانه‌ها ریشه در واقعیت دارند و بی‌دلیل مطرح نشده‌اند. قلعه جنی در دهه ۴۰ هجری شمسی به‌عنوان پاسگاه هنگ مرزی استفاده می‌شد و سربازان و درجه‌داران ژاندارمری در آن حضور داشتند؛ تا اینکه به‌خاطر گزارش‌ها درباره مشاهده جن، قلعه تخلیه می‌شود و تا به امروز متروکه می‌ماند. اطلاعات دقیقی درباره تاریخچه و قدمت قلعه جنی در دست نیست؛ با این حال، آن را به پرتغالی‌ها نسبت می‌دهند. در زمان اشغال جنوب ایران توسط پرتغالی‌ها، آن‌ها اقدام به ساخت قلعه‌هایی برای حفاظت از این منطقه کردند که به احتمال زیاد قلعه جنی یکی از این قلعه‌های تاریخی بوده است.

ساختمان قلعه جنی : ساختمان قلعه، پلانی مستطیلی شکل دارد و دو برج بزرگ در دو طرف آن خودنمایی می‌کنند که برای حفاظت از قلعه ساخته شده بودند. پنجره‌های کوچکی دورتادور این برج‌ها وجود دارد که برای دیده‌بانی در برابر حمله دشمنان به کار می‌رفتند. با توجه به دیوارهای بسیار ضخیمی قلعه، نفوذ به آن کار آسانی نبوده است. همچنین باغچه کوچکی در وسط قلعه به چشم می‌خورد. این قلعه با وجود فرازونشیب روزگار همچنان پابرجا مانده است. در حال حاضر، قلعه جنی کیش به‌دلیل عدم رسیدگی و بی‌توجهی، از نظر ظاهری شرایط خوبی ندارد و تا حدودی رو به ویرانی است. بسیاری از مردم بومی این محل را نفرین‌شده و جن‌زده می‌دانند و از همین رو، جرات نزدیک‌شدن به قلعه را ندارند. از آنجا که داستان‌ها و افسانه‌های زیادی درباره حضور جن در این قلعه وجود دارد؛ احتمالا به همین دلیل نام آن به قلعه جنی معروف شده است. ضمن اینکه در دهه‌ ۴۰ این قلعه برای ژاندارمری و دیدبانی مرزی استفاده می‌شد که به‌واسطه وقوع یک سری اتفاقات عجیب، فرماندار شهر دستور تخلیه پاسگاه را صادر کرد و در ادامه مردم بومی آن را قلعه جنی نامیدند. در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز می‌توانید به رایگان از این قلعه دیدن کنید. با این حال، بهتر است هنگام غروب آفتاب نزدیک این قلعه نشوید؛ زیرا داستان‌های ترسناکی درباره آن وجود دارد و همین موضوع می‌تواند باعث توهم و ایجاد تصاویر ناخواسته در ذهن شما شود. قلعه جنی هیچ نگهبانی ندارد و تنها ورودی آن مسدود شده است؛ گرچه می‌توان از میان بلوک‌ها رد شد و به داخل ساختمان رفت.

کتیبه‌ها اغلب روی سنگ ‌نوشته شده‌‌اند و اسنادی مهم در مورد گذشته تاریخی و باستانی ایران محسوب می‌شوند. کتیبه‌های سنگی توانسته‌اند گوشه‌هایی نادانسته و تاریک از تاریخ گذشته ایران را آشکار کنند. برخی از این کتیبه‌ها، به‌ویژه کتیبه‌های میخی، در گذشته قابل خواندن نبودند و گذشتگان تنها به‌عنوان آثاری تاریخی به آن‌ها می‌نگریستند. در دوران معاصر با رمزگشایی خطوط میخی و دیگر خطوط باستانی ایران، کتیبه‌های میخی بسیاری در ایران خوانده و با متون مکتوب مختلف تطبیق داده شدند. از این طریق زوایایی نو از تاریخ گذشته ایران کشف و تاریخ باستانی ایران بازخوانی شد. یکی از این کتیبه‌های ارزشمند، سنگ نبشته اورامان است که بر فراز کوه زینانه قرار دارد و به کتیبه تنگی ور و سنگ ‌نبشته میخی اورامانات نیز مشهور است. سابقه این کتیبه میخی به دوره امپراتوری آشور می‌رسد و از جاهای دیدنی کامیاران به شمار می‌رود. از کتیبه تنگی ور به‌عنوان یادگاری از دوره حاکمیت آشور در منطقه شمال غرب ایران یاد می‌شود، یادگاری که قدمت آن به حدود هزاره اول قبل از میلاد، یعنی عصر آهن بازمی‌گردد. در این مکان علاوه بر کتیبه، نقش برجسته‌ای دیده می‌شود. برخی تصویر نقش برجسته را از آن سارگون دوم و کتیبه را نیز متعلق به وی می‌دانند.

تاریخچه سنگ نبشته اورامان : در حال حاضر حدود ۲۷ قرن از نگارش این کتیبه می‌گذرد و گذر زمان سبب شده است این اثر تاریخی در اثر ساییدگی، یخبندان و… دچار آسیب شود. کتیبه زینانه اولین بار در سال ۱۳۴۷ شمسی توسط یک هیئت باستان‌شناسی به سرپرستی علی اکبر سرفراز مورد بررسی قرار گرفت. وی قدمت کتیبه را به هزاره دوم و اوایل هزاره اول قبل از میلاد و مربوط به امپراتوری آشور دانست. اولین مقاله به زبان انگلیسی در رابطه با سنگ‌ نبشته اورامان با عنوان «کتیبه سارگون دوم، کتیبه تنگی ور» به قلم گرانت فریم، استاد آشورشناسی در مجله شرق، چاپ شد که جامع‌ترین مطالعه در مورد این کتیبه است. این کتیبه و نقش‌ برجسته با دو کتیبه دیگر مربوط به زمان سارگون دوم در قبرس و کرمانشاه، قابل مقایسه هستند و موارد مشترک بسیاری دارند. سنگ نبشته اورامان در بین روستاهای تنگی ور و یوزیدر، روی کوه زینانه قرار دارد. این کوه تقریبا ۵۰۰ متری شمال غرب روستای تنگی ور واقع شده است و ۴۵ کیلومتر با کامیاران فاصله دارد. این منطقه دارای اهمیتی بسیار از لحاظ گردشگری است؛ زیرا علاوه بر قرارگیری کتیبه و نقش برجسته، دره‌ای سرسبز و جنگلی زیبا را در خود جای داده است. در این دره چشمه‌های دایمی واقع شده‌اند. همچنین آبشارهای طبیعی فراوان از جمله آبشار دره تنگی ور از دیدنی‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان کردستان در این منطقه هستند. به نظر می‌رسد در این محدوده قلعه‌ای وجود داشته است که با منابع آبی فراوان، مدتی طولانی می‌توانست در مقابل حملات مختلف مقاومت کند. رو‌به‌روی کتیبه در جانب دیگر دره شکافی وجود دارد که مردم منطقه آن را زینانه می‌نامند. زینانه به‌معنای زندان کوچک است و به احتمال بسیار زندان قلعه بوده است. در نزدیکی ورودی شمال غرب قلعه نیز سنگری از سنگ در مقابل معبری سخت قرار دارد که برای ورود به دژ از آن استفاده می‌شد.

نقش برجسته تنگی ور : نقش برجسته تنگی ور به احتمال بسیار شخص پادشاه آشور است که ریشی پرپشت دارد و می‌تواند یکی از نمادهای ویژه حاکمان آشور نیز باشد. این نقش‌ برجسته در تاق‌نمایی به ارتفاع ۱۲۰ و پهنای ۱۷۰ و عمق ۳۵ سانتی‌متری در سال ۷۰۶ پیش از میلاد حجاری شده است. درون تاق‌نما نقش برجسته یک انسان به چشم می‌خورد که ۱۵۰ سانتی‌متر طول و ۳۵ سانتی‌متر عرض دارد. نقش انسانی اثر به‌صورت نیم‌رخ در لباس شاهی است که کلاهی استوانه‌ای بر سر و شلاقی در دست دارد. پای راست آن در جلو و پای چپ در عقب قرار گرفته و دست راستش به طرف بالا بلند شده است. دست چپ نیز روی شکم قرار داده شده است.

متن سنگ نبشته اورامان : این کتیبه به زبان آشوری باستان و خط میخی نگاشته شده است، ابعادی معادل ۱۲۰ در ۱۲۰ سانتی‌متر دارد و دربر گیرنده ۵۰ سطر است. در متن کتیبه، پس از ستایش خدایان آشوری مثل مردوخ، نابو، سین، شمش و ایشتار، به شرح پیروزی‌های آشوریان پرداخته می‌شود و در ادامه به نقاط مختلف شهرها، روستاها و مناطقی که در این جنگ تصرف و ویران شدند، اشاره می‌شود. با دقت در متن متوجه می‌شویم، محتوای کتیبه در پنج بخش تنظیم شده است:

• ابتدای کتیبه با مدح و نیایش خدایان آغاز می‌شود؛
• بعد از آن به نام و القاب سارگون اشاره می‌کند و به مدح و ستایش شاه و بیان خدمات وی می‌پردازد؛
• سپس پیروزی‌های بزرگ سارگون و لشکرکشی وی به سرزمین کرل و دیگر پیروزی‌های وی شرح داده می‌شود؛
• به شهرها، روستاها و مناطقی تصرف شده در حمله و جنگ اشاره می‌کند؛
• در پایان کتیبه به کسی نفرین فرستاده شده است که کتیبه را از بین ببرد.