موزه
گزارش تصویری از حضور اعضای فعال موسسه در کنار گردشگران عزیز
حضور پرشور گردشگران عزیز در سرزمین زیبایی ها و رنگین کمان ادیان کلانشهر شهیدپرور اورمیه و خدمت رسانی و راهنمایی این بزرگواران در اماکن تاریخی و دیدنی استان توسط راهنمایان گردشگری و استفاده از اتوبوس اورمیه گردی که به صورت رایگان در اختیار این مهمانان گذاشته شده تا با خاطره ای خوش از این شهر سفر کنند…
حضور در موزه تاریخ اورمیه دومین گنجینه غنی ایران
حضور در روستای هدف گردشگری بند
حضور در بنای تاریخی سه گنبد
حضور در مراسم ویژه نوروزگاه
حضور در کارگاه نقل و حلوا پذی والا
حضور در مسجد جامع اورمیه و شبستان چهل ستون
حضور در کلیسای ننه مریم (ع) دومین کلیسای تاریخی جهان
حضور در خانه انصاری اورمیه
حضور در یخچال دوقوزپله
اتوبوس های اورمیه گردی یک روزه
حضور در موزه مردم شناسی اورمیه
موزه معاون الملک
تکیه معاون الملک(موزه مردم شناسی) اینبار نگاه دیگری به تکیه معاون الملک شهر کرمانشاه داریم و تیررس نگاهمان موزه ای است که در قسمت جنوبی این تکیه دایر گردیده و با وسایلی که در آن قرار گرفته سعی بر این شده که در رهگذر مردم شناسی استان، اطلاعاتی در اختیار مخاطبین و بازدید کنندگان قرار گیرد. موزه مورد نظر از غرفه های متعددی تشکیل شده و هر غرفه اطلاعات مخصوص به یک شهرستان از شهرستانهای تابعه استان را در خود دارد. مجسمه های مومی که در آنها سعی شده ساختار ویژه چهره و اندام اهالی ساکن در هر منطقه رعایت شود،با پوشش های مخصوص بخود غرفه ها را زینت بخشیده اند.حتی نوع بناها و مصالحی که جهت خانه سازی اهالی شهرستانهای مختلف به کار گرفته میشوند مورد توجه قرار گرفته و بیننده آگاه میگردد که کدامیک از اهالی در مناطق گرمسیری و کدامیک در مناطق کوهستانی و یا ییلاقی سکونت دارند.انواع و تنوع پوشش مجسمه ها نیز بسیار قابل توجه است و بیانگر سلیقه های زیبایی که هر یک سعی نموده است یا توجه به آب و هوای منطقه خود و همچنین فرهنگ حاکم بر آنجا به این امر بپردازد. قومیت های مختلف استان که مجموعه ای از کردها،لرها،لک ها و ترک ها را تشکیل می دهند تنوع زیستی و فرهنگی بسیاری را پدید می آورد و آنها را به استفاده لوازم زیستی متعددی سوق داده که چنین گرایش هایی را می توان در موزه مردم شناسی تکیه معاون در دو بخش پوشاک و زیور آلات و همچنین ابزار و وسایل مربوط به کار و زندگی به عینه دید و اطلاعات ارزشمندی را کسب نمود.
موزه هرژه؛ به نام نویسنده تن تن برای همه کودکان قرن بیستم
ماجراهای تَنتَن و میلو (به فرانسوی: Les Aventures de Tintin) از معروفترین داستانهای مصور است که تاکنون به بیش از ۷۰ زبان ترجمه شده و بیش از ۲۰۰ میلیون نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رفتهاست. اولین نسخه از رشته ماجراهای تنتن و میلو در سال ۱۹۲۹ میلادی، توسط ژرژ رمی در روزنامهای در بروکسل به زبان فرانسوی منتشر شد. نویسنده ماجراهای تنتن، «ژرژ پراسپر رمی» اهل ایتربیئک (Etterbeek)، شهری در نزدیکی بروکسل بود که با نام مستعار کار میکرد. ژرژ رمی که بعدها اسم مستعار هرژه را برای خود برگزید در ۲۲ می سال ۱۹۰۷ در ایتربیئک، در کشور بلژیک به دنیا آمد.او با خلق پسری به نام تنتن توانست جذابترین، زیباترین و در عین حال پرفروشترین مجموعه کتابهای مصور قرن بیستم را به دنیا معرفی کند. در سال ۱۹۲۹ اولین داستان از این مجموعه، «فرار از شوروی» به صورت سیاه و سفید و هفتهای یک صفحه در مجله قرن بیستم کوچولو چاپ شد. هشت کتاب دیگر این مجموعه نیز در ابتدا به صورت سیاه و سفید به چاپ رسیدند و سپس در سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۵ به درخواست انتشارات کاسترمن که ناشر کتابهای تنتن بود، رنگی شدند.
قصههای تنتن و میلو درباره ماجراهایی است که برای یک خبرنگار کنجکاو و زیرک و سگش میلو اتفاق میافتد. وی در این ماجراها ضمن حل معماهای پیچیده، دوستانی نیز پیدا میکند که در قسمتهای مختلف به داد تنتن میرسند. دوست همیشه همراه تنتن در این ماجرا ناخدا هادوک است که پس از آشنایی با تنتن در تمام ماجراها همراه تنتن بوده است. ماجراهای تنتن و میلو داستانهایی رئالیستی و برگرفته از رویدادهای تاریخ معاصر هستند که از دوره زمانی بین جنگ جهانی اول و دوم آغاز شده و تا اوج دوران جنگ سرد امتداد مییابد؛ استعمار، نژادپرستی، رقابت میان دو ابرقدرت، مافیا، جنگ نفت و دیگر شاخصهای تاریخ معاصر در داستانهای تنتن تبلور یافتهاند. محتوای داستانها اغلب ماجراجویانهاند، گاهی خیالی و علمی–تخیلی و گاهی رویکردی سیاسی دارند. درحالی که اپیزودهای اولیه فضای فانتزی و شوخطبعانهتری دارند؛ در اپیزودهای بعدی ماجراها به تدریج به سمت واقعگرایی پیش میروند. از میانههای ۱۹۳۰ به جزییات مد و فناوری دقت بیشتری میشود. همه داستانها دارای موقعیتهای طنز و تصاویر خندهدار بیشمار هستند که یادآور اسلپاستیک در فیلمهای صامت ۱۹۲۰ هستند. ویژگی مهم این مجموعه طراحیهای عالی آن است و وفاداری به واقعیت در تصویر کردن اشیایی چون ماشین و قطار و ساختمانها. طراحیهای هرژه به روش لینیه کلر Ligne claire کشیده شدهاند، فیگورهایی با مرز مشخص و سطوح رنگی یکنواخت و بی سایه. حالا میخواهیم شما را به موزه هژره ببریم؛ تا به یاد نویسنده خلاق و مبتکر داستان تنتن با آن آشنا شوید. هژره که خود هرگز فکرش را هم نمیکرد به این شهرت دست پیدا کند حالا برای خود موزهای در بلژیک به نام خود دارد و همه میتوانند داستان کودکی خود را به روایتی دیگر در آنجا ببینند.
موزه هرژه و معماری جستوجوگرش : موزه هرژه بلژیک شما را به سفری شگفتانگیز و عجیب در میان آثار یکی از بزرگترین هنرمندان قرن بیستم، گئورگی پراسپر رمی که به اختصار او را هرژه میشناسیم، میبرد. کارتونیست معروف بلژیکی و خالق شخصیت دوستداشتنی تنتن. بعد از دو سال که کریستیان دپورتزآمپاک، معمار فرانسوی موزه بر روی آن تلاش کرد، بالاخره در سال ۲۰۰۹ این موزه به روی عموم گشایش یافت. این موزه در جنگلی زیبا واقع شده است که یک پل پیاده آن را به لوونلا نویه، جایی که موزه در آن محل قرار گرفته متصل میکند. این موزه آثار هنرمند و نویسنده مطرح بلژیکی هرژه را به نمایش درمیآورد. این موزه از بخشهای فرهنگی، نمایشگاهای دائمی و موقت از آثار هرژه و همین طور ویدیو پروژکتری که زندگی هرژه را بیان میکند، تشکیل شده است.ورودی فضای موزه هرژه بسیار جالب اس؛. عکس تنتن و امضای هرژه! این موزه در مجموع سه طبقه دارد؛ شامل ۹ فضای نمایشگاهی، کافه و سینما. علاوه بر آن نمایشگاه جهان تنتن و میلو هم هست. این موزه متعلق به شرکت مولینسار (مارلین اسپایک) است. به گفته لوران دو فروبرویل، رئیس موزه هرژه، احداث این موزه اهمیت زیادی برای «فانی رودول»، همسر هرژه داشته است: او رویای خود را تحقق بخشیده و این موزه به نظر من فوقالعاده است. شکی ندارم که اگر هرژه زنده میبود و سری به این موزه میزد، واقعا تحت تاثیر قرار میگرفت. این نکتهای بسیار مهم است.فانی رودول، همسر هرژه، مجموعا ۱۷ میلیون یورو برای احداث موزهای ویژه آثار شوهرش هزینه کرد و در نهایت هم با اجرای این طرح سبب شد که هرژه به عنوان هنرمندی چندسویه به علاقهمندان شناسانده شود.
موزه سلطان آباد اراک
موزه سلطان آباد چهارمین موزه شهر اراک است که در سرای کاشانی بازار اراک قرار دارد. سلطان آباد نام قدیمی اراک بوده و موزه سلطان آباد توسط «محمد مهدی باباخانی» و با همکاری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی بنیانگذاری شده است. این موزه که به صورت خصوصی اداره می شود ۱۳۰ متر مربع مساحت دارد. فعالیت موزه به صورت تخصصی در زمینه خوشنویسی و صنایع فلزی محسوب می شود. موزه سلطان آباد ۳ تالار دارد و در گنجینه آن صد اثر صنایع دستی ایران که از استانهای مختلف گردآوری شده اند به چشم می خورد. در تالارهای موزه می توانید آثار برجسته خوشنویسی، سوزن دوزی، لباس های قاجاری، خاتم کاری، قلمزنی، فلزکاری و کتیبه های مختلف به همراه تابلوهای هنری و اشیا قدیمی را ببینید.
بخش خوشنویسی موزه بسیار غنی است. به طوری که آثاری از خوشنویسان دوره های مختلف را در خود جای داده است. قدیمی ترین اثر خوشنویسی موزه مربوط به سده هفتم هجری است. در این موزه آثار ارزشمندی از خوشنویسان مشهور ایرانی همانند: درویش عبدالمجید طالقانی، میرعماد حسنی، میر علی هروی، میرزا فتحعلی حجاب شیرازی، میرزا غلامرضا اصفهانی، یاقوت مستعصمی، محمد هاشم لولو اصفهانی، میرزا کاظم، میر علی هروی، ظل السلطان محمد باقر خان، محمد جعفر تبریزی، میرزا رضا خان فراهانی، فتحعلی تنکابنی، میرزا اسدالله شیرازی، کیخسرو خروش و فتحعلی واشقانی فراهانی وجود دارد. همچنین در بخش نقاشی هم اثری از کمال الملک وجود دارد. در این بخش آثاری از سبک نقاشی قهوه خانه به ویژه آثاری از محمد مدبر و عباس بلوکی فر به نمایش در آمده است. بد نیست بدانید که اثر سنگاب هنرمند قلمزن استان محمد مهدی باباخانی مالک این موزه که از هنرمندان صاحب نام کشور است از سوی دولت برای نگهداری به نمایشگاه دائمی سازمان جهانی مالکیت معنوی (wipo) اهدا شده است. موزه سلطان آباد با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی در سال ۱۳۸۶ به روی علاقه مندان گشوده شد.
حمامی که موزه شد
حمام گله داری تنها حمام باقی مانده قدیمی شهر بندرعباس است که تاریخ احداث آن به اواخر قرن سیزدهم هجری قمری می رسد. حمامی که این روزها کاربری تازه ای پیدا کرده و از سال ۱۳۷۹ تا به حال به عنوان موزه مردم شناسی استان هرمزگان مورد استفاده قرار می گیرد.پیشینیه تاریخی حمام گله داری را که جستجو کنید، به دوره قاجاریه می رسید. یعنی زمانی که در حاشیه خلیج فارس و در بلوار ساحلی شهر اولین سنگ های بنای این مسجد بر روی بستری رُسی خاک بر زمین گذاشته شد. این حمام وقفی متعلق به مسجد گله داری و واقف آن تجارتخانه حاج شیخ احمد گله داری بود که آن را به عنوان یک حمام عمومی، وقف بهداشت شهر کرده بودند. اگر بنای این حمام را از نزدیک ببینید، ردپای سنگ های دریایی، سنگ های اسفنجی، گچ دست کوب و ساروج محلی را در آن پیدا خواهید کرد که به خاطر رطوبت بالای منطقه، در بنا به کار رفته اند. مصالحی که دلیل انتخابشان قدرت جذب بالای رطوبت بوده است و این روزها، همین سنگ های با دوام هم در مقابل رطوبت بالای منطقه تسلیم شده اند و رفته رفته تخریب می شوند.
بخش های حمام : حمام گله داری مثل تمام حمام های دیگر نواحی کویر مرکزی، فضاهای بینه، سر بینه، گرمخانه و خزینه دارد و البته پنج گنبد بزرگ و کوچک که ظاهر متفاوتی به آن می دهند. در ورودی حمام گله داری راهروی هشتی کوچک قرار دارد تا دما و رطوبت فضای داخلی را تنظیم کند. اگر در داخل این بنا شروع به گشت و گذار کنید، می توانید فضای بینه را ببینید که به شکل هشت گوش ساخته شده و در اطراف آن چهار صفه یا سکوی نشیمن و رختکن قرار گرفته است. این فضا که فضای ورودی و در ارتباط مستقیم با فضای خارج بوده است، باید هوایی سرد و خشک داشته باشد و به همین دلیل دریچه های ساخته شده در آن در گوشه های بینه به چشم می خورد. میاندر بخش ارتباطی بین بینه و گرمخانه است که فضای درون آن سرد و مرطوب است و سربینه هم فضای شست شو بوده که در دو طرفش دو صفه یا سکوی نشیمن قرار گرفته است. سربینه به خزینه متصل می شده که فضایی گرم وخشک دارد. خزینه اما محل گرم شدن آب مورد استفاده حمام است و آب گرم از این طریق تامین می شود. در خزینه کانال هایی از سنگ و ساروج برای انتقال آبگرم به کلیه فضاها در نظر گرفته شده است.
چاه گاوی : سیستم گرمادهی و آب رسانی حمام گله داری شامل انبار سوخت، آتشدان، دیگ، دودکش ها و گودال جمع آوری خاکستر می شود. این فضا در عمق زمین قرار گرفته تا بتواند گرما را به شکل بهتری در خود نگه دارد. آب مصرفی حمام از چاهی به عمق ده متر که هنوز پابرجاست، تامین می شد و البته در دوره ای هم که باید از آب برکه برای حمام استفاده می کردند، با استفاده از نیروی کمکی گاو که در مسیر گاورو دائم در حرکت بوده، آب را از چاه به انبار ذخیره آب می ریختند. در وسط سقف حمام روزنه هایی به عنوان نورگیر می بینید که در هر کدام از فضاها وجود دارد . این نورگیرها نه تنها نور حمام را تامین می کردند، بلکه با باز و بسته شدنشان در فصل های مختلف سال، به عنوان تهویه حمام هم مورد استفاده قرار می گرفتند.