آبشار
آبشار قاران قلوخ
قاران قلوخ دره در زبان آذری به معنی دره تاریک است. دو طرف آبشار را ارتفاعات بلندی احاطه کرده و واقع شدن آبشار در سمت جنوب و عدم تابش خورشید باعث نامگذاری این منطقه به قاران قلوخ گردیده است. سمت راست آبشار از روبرو را سنگ های صخرهای بلندی تشکیل داده است که بعلت صعب العبور بودن آن زیستگاه مناسبی برای عقاب ها وکرکس ها است همچنین بالادست آبشار در حاشیه رودخانه پوشیده از در ختان گردو است. سمت چپ آبشار با یک شیب تند و پوشش گیاهی انبوه به قله قاباخ قوزی متصل می شود و آبشار که بین این دو بلندی قرار گرفته با ارتفاعی حدود ۱۵ متر و عرض دهانه تقریبی ۴ متر از آن جاری است. آبشار قاران قلوخ آبشاری دایمی است و در فصول مختلف سال جریان دارد. اطراف آبشار را پوشش گیاهی متنوعی فرا گرفته که از آن جمله می توان به پونه، گزنه، آویشن،ت وکلوجه و پیاز کوهی اشاره کرد. این آبشار در دربند روستای مشانه و داخل ارتفاعات روستا قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۹۰۰متر است. بازدید از این آبشار برای علاقمندان به طبیعت برای گذران یک روز بیاد ماندنی با هوای مطبوع و در سکوت و آرامش توصیه می شود.
روستای مشانه یکی از روستاهای منطقه آوج از توابع شهرستان بویین زهرا، استان قزوین است که حدودا” در ۱۲۰کیلومتری جاده تهران به همدان واقع است. فاصله آن ازجاده اصلی ۱۱ کیلومتر است. برای دسترسی به این روستا جاده تهران همدان را بعد از بخش آبگرم ۲۰ کیلومتر به سمت غرب ادامه دهید. پس از عبو از یک تونل کوچک که تنها تونل این جاده است ۴ کیلومتر ادامه مسیر دهید تا در سمت راست جاده به قهوه خانه ای بنام (کباب سرای پل اروان) برسید. وارد جاده فرعی شوید و با ادامه آن بعد از ۵ کیلومتر به روستای اروان خواهید رسید. جاده خاکی در جنوب روستای اروان را ادامه دهید تا بعداز ۶کیلومتر شما را به روستای مشانه درمجاورت قله قارقالان می رساند. کوه قارقالان با ارتفاع ۲۸۷۲متر از توده های کوهستانی غرب آوج به شمار می رود که بیش از ۵۰ کیلومتر طول و۲۰ کیلومتر عرض دارد. گونه های مختلفی از جانوران مانند گرگ، کل و بز، گراز، پلنگ، خرس، تشی، روباه، سیاه گوش، شغال، کبک، انواع گنجشک سانان، افعی زنجانی، گرزه مار، آگامای قفقازی، افعی قفقازی، مار آتشی، مار چلیپر و انواع لاسرتا در نواحی اطراف روستا زندگی می کنند.
آبشارهای شوله لر دره سی
آبشارهای شوله لر دره سی در موقعیت جغرافیایی N3859 E4808 در استان اردبیل واقع است. شوله لر دره سی (به فارسی دره آبشارها) با داشتن ده ها آبشار بزرگ و کوچک یکی از نقاط مهم و دیدنی روستای قوزلو است. با توجه به ویژگی ها خاص و منحصر به فرد این دره به مانند تعداد بی شمار آبشار ریز و درشت و همچنین طول نسبتا زیاد آن و همچنین همراهی با جلوه طبیعی منطقه به مانند کوه و سنگ و درخت؛ در صورت شناسانده شدن به صورت یک جاذبه طبیعی و با فراهم کردن خدمات گردشگری در اطراف آن می تواند به عنوان یکی از مهمترین جاذبه های منطقه مغان و استان اردبیل درآید. این دره در شعبه قوزلوچای رودخانه اوجرلو چای واقع شده و از آبشارهای مهم آن میتوان به بویوک شوله، قیزیل قایا شوله سی، یوخاری شوله و… اشاره کرد. بویوک شوله با ارتفاع حدود ۲۱ متر، در حد فاصل روستاهای قوزلو و شاوون و یوخاری شوله با ارتفاع ۱۶ متر در ۳۰۰ متری جنوب شرقی روستا از دیدنی ترین آبشارهای آن می باشد. آبشارهای دیگر با ارتفاعهای زیر ۱۶ متر به صورت متوالی در طول دره قرار گرفته اند. در پایین دست رودخانه قوزلو چای – نرسیده به روستای شوون و بعد از بویوک شوله، آبشار خاصی وجود ندارد.
قوزلو در شمال غربی کشور ایران، غرب دریای خزر، شمال شرقی آذربایجان، شمال استان اردبیل و جنوب شـرقی شهر گرمی مغــان، در دهستان اینی از بخش مرکزی شهرستان مغان، بین ۴۸ درجه و۸ دقیقه طــول شرقی از نصف النهار مبدأ و۳۹ درجه و۱دقیقه عرض شمالی از خط استوا واقع شـــده است. این روستا از سمت شمال به اراضی روستاهای ایزمارا و قنبرلو از سمت شرق به اراضی روستاهای تپه، شاوون و بی اره و از سمت جنوب به اراضی روستای اینی و از سمت غرب به اراضی روستای ایزمارا متصل است. ارتفاع متوســــــط آن از سطــــح دریاهــای آزاد حــدود ۱۰۰۰(هزار) متر است. فاصله آن هم با شهــر گرمی مغــــان حدود هفت کیلومتر و با اردبیل صد و ده کیلومتر می باشد. طبیعت روستای قوزلو یکی از مکان های رویش انواع گیاهان دارویی است. از جمله این گیاهان می توان به بومادران، گل گاوزبان، بابونه، کاکوتی، نعناع و… اشاره کرد. استفاده از گیاهان دارویی به صورت سنتی در روستا رایج است. زنان و دختران روستا با جمع آوری گیاهان دارویی مختلف اقدام به پخت این گیاهان می نمایند که در روستا به آن تره می گویند برخی دیگر از گیاهان دارویی با آب جوش دم کرده و مصرف می کنند که بابونه از این جمله است. استفاده دیگر از گیاهان دارویی پختن «کته» است که نباید با کته ای در جاهای دیگر ایران در معنای برنج آب پز به کار می رود اشتباه گرفت. استفاده تجاری از گیاهان دارویی چندان رایج نیست. اما در زمان گذشته جوانان با جمع آوری و فروش سومورخان گولو مشغول می شدند و در زمان های اخیر برخی از افراد به صورت منفرد و به صورت نا منظم (بدون اینکه کار هر ساله شان باشد) اقدام به جمع آوری و فروش برخی از گیاهان دارویی می کنند.
آبشار دمچه
آبشار دمچه در استان قزوین واقع است. گردون کوه نام قله ایست با ارتفاع ۴۴۰۲ متر و مسیر دسترسی آن از روستای پراچان واقع در منطقه طالقان است. برای رسیدن به روستای پراچان از تهران به اتوبان تهران کرج رفته و از آنجا وارد اتوبان تهران قزوین میشویم. از اتوبان تهران قزوین نیز به خروجی طالقان رفته و بعد از گذشتن از یک گردنه وارد منطقه طالقان میشویم. این جاده بعد از وارد شدن به شهرک (نام محله اصلی طالقان) به سمت روستاهای مهران و پراچان ادامه میابد. مسیر تا خود روستای پراچان آسفالت است. بعد از روستای پراچان جاده خاکی تا معدن سنگ گرانیتی ادامه پیدا می کند. مسیر خاکی برای عبور خودروهای دو دیفرانسیل هم مناسب می باشد. بعد از رسیدن به معدن سنگ مسیر کوهپیمایی شروع میشود.
مسیر از معدن سنگ تا گوسفند سرای دمچه دارای پاکوب بسیار مناسبی می باشد. گوسفند سرای دمچه در ارتفاع ۳۴۰۰ متر قرار دارد و بهترین مکان برای کمپ می باشد. در ادامه از گوسفند سرا تا قله دو مسیر وجود دارد. اول پاکوب کاملا مشخصی که پس از گذشتن از چند یال به سمت غرب رفته و به گردنه میش چال میرسد. دوم یال با شیب زیاد زیر قله هزار چم تا قله و سپس مسیر خط الراس تا قله گردونکوه. بهترین و نزدیکترین مسیر، مسیر سمت چپ است که با شیب تندتری نسبت به بقیه به سمت غرب رفته است. مسیر سمت راست پاکوب با شیب تقریبا صفر درجه است که به سمت منطقه پیازچال میرود. مسیر وسط هم بین دو مسیر پیازچال و دمچه است که در ادامه به مسیر سمت سمت چپ متصل میشود. از ابتدای مسیر تا دمچه حدود ۶۰۰ متر ارتفاع و ۳ ساعت کوهپیمایی میباشد. دمچه محل مناسبی جهت برپایی کمپ است. دمچه محلی سرسبز سرد “بدلیل وجود یخچال های متعدد”، پر آب ، دارای دو آبشار زیبا ، محلی مناسب جهت شب مانی که ابتدای گردنه هزار چم میباشد ، این گردنه مسیر دستیابی به گردون کوه و علم کوه است.
آبشار تودارک
آبشار تودارک شامل دو آبشار در استان مازندران واقع است. آبشار تودارک یکی از بلندترین آبشارهای گیلان و مازندران به ارتفاع تقریبی ۴۵ متر در دل کوهستان است و یکی از زیبا ترین چشم اندازهای مناطق طبیعی ایران را برای طبیعت گردان فراهم می کند. آبشار کوچکتر در همان مسیر معروف به آبشار لیمرا و پیش از آبشار اصلی و به ارتقاع ۷ متر است که حوضچه ای ایجاد کرده است. آب بعد از حدود ۷ الی ۱۰ متر به یک برآمدگی برخورد کرده و بصورت بسیار زیبا درهوا پخش میشود. شما در آن واحد علاوه بر مشاهد ریزش آب بصورت آبشار؛ریزش بصورت دانه های درشت باران در اطراف را خواهید داشت. مرطوب بودن دیواره آبشار باعث رشد انواع گلسنگ و خزه شده وهمینطور وجود چشمه گوارا روح وروان هر بیننده ای را نوازش میدهد. آب پس از ریزش بصورت نهری ازسطح جاده که بصورت آب نما ساخته شده است عبور میکند. راه رسیدن به این آبشار باید از تنکابن به سمت شیرود حرکت کرده و بعد از پل شیرود(به سمت رامسر) و دیدن تابلو لشتو که به سمت جنوب است، به سمت روستای لشتو حرکت کنیم . پس از طی چند کیلومتر به سه راهی می رسیم .بعد از سه راهی به سمت راست میپیچیم سپس به سه راهی دیگری میرسیم که آن را هم باید به سمت راست برویم و بعد جاده خاکی و گاهی سنگلاخ که حدود ۲۰ کیلومتر تا آبشار فاصله دارد. حدود یک ساعت بعد به آبشار زیبای تودارک می رسیم. البته توصیه می شود حتما با حداقل ۲ ماشین حرکت کنید بخصوص اگر با خانواده هستید. سعی کنید اگر با اتومبیل های کمک دار نمی روید طوری برنامه ریزی کنید که تا دو روز بعد از بارندگی مسیر را طی نکنید چون امکان بازماندن از حرکت زیاد می شود.
آبشار پیر خوشتر
آبشار و چشمه پیرخوشتر در استان سمنان واقع است. منطقه “پیر خوشدر” در شمال غرب شهرستان “کلاته رودبار” دامغان واقع شده که در آن چشمه ای وجود دارد که از درون کوههای آهکی می جوشد. این منطقه به دلیل برخورداری از آب و هوای متنوع و گونه های مختلف جانوری، قابلیت جذب گردشگران را داراست. این چشمه به صورت آبشاری با ارتفاع ۳ متر به پایین میریزد. دسترسی به این منطقه از طریق جاده ارتباطی سد شهید شاه چراغی، روستای آهوانو، روستای آستانه و سپس شهرستان کلاته رودبار امکانپذیر است. کلاته رودبار یکی از شهرهای استان سمنان در بخش مرکزی شهرستان دامغان است. جمعیت این شهر بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۲٬۸۲۶ نفر بوده است شهر کلاته رودبار در شمال غربی شهر دامغان که از شهرهای کهن و معروف ایران به نام صددروازه ایران قدیم می باشد واقع گردیده است . طبیعی است که این منطقه با توجه به موقعیت جغرافیایی از شرایط آب و هوایی مناسب تر از دامغان برخوردار می باشد و با عنایت به پیشینه تاریخی آن از آثار و بناهای تاریخی ارزنده بی نصیب نمانده است. مکان اصلی آن کهنه کلاته بوده با توجه به مهاجرین بیرونی که بیشتر از استان مازندران بوده در مکان فعلی به عنوان کلاته رودبار شکل گرفته است . که امروزه بزرگترین روستای استان و شهرستان بوده است که در حال حاضر به شهر ارتقا یافته است.