آبی

 
 

پل بند لشکر

2

شوشتر بیشتر از ۱۰۰ سازه آبی تاریخی دارد که از گذشته بر جای مانده‌اند. پل بند لشکر جزو صدها سازه آبی و از دیدنی‌ های شوشتر است؛ برای هدایت آب بنا شد. این پل علاوه بر هدایت آب، برای برقراری ارتباط بین شهر شوشتر و دیگر آبادی‌های آن منطقه طراحی و ساخته شده بود. سازه اصلی پل بند لشگر از ایران باستان باقی مانده است؛ اما طاق‌های هلالی آن شاخصه‌های معماری عصر صفویه را در خود نهفته دارد. پل بند لشکر در شوشتر، جزو سالم‌ترین بناهای بازمانده از دوره ساسانی در این شهر است و از دیدنی های استان خوزستان محسوب می‌شود. این پل به طول ۱۲۴ و ارتفاع هشت متر، خارج از دروازه لشکر قرار دارد. هدف از بنای پل بند لشکر، برقراری ارتباط بین شوشتر با دیگر ولایات و روستایی‌هایی بود که در سمت جنوب واقع شده‌اند.  پل بند لشکر از سنگ، ماسه و ملاط ساروج یاخته شده و در ابتدا ۱۳ دهانه داشت که امروز ۱۱ دهانه از آن باقی مانده است. این پل مستحکم در دوره صفویه مرمت و بازسازی شد. طاق‌های پل با اسلوب معماری دوره صفویه و به‌صورت هلالی ساخته شده‌اند. پنج دهنه از این پل در دوره قاجاریه ویران شد و به‌دلیل هزینه بالای مرمت، حاکم شهر آن را تعمیر نکرد. مردم به ناچار برای حفظ راه ارتباطی با دیگر ولایت‌ها، پل را با الوار تعمیر کردند. این تعمیر سودی نداشت و طولی نکشید که فشار آب الوارها را با خود برد. در سال‌های اخیر، مجموعه‌ای تفریحی در کنار پل بند لشکر راه‌اندازی شد که رونق زیادی به گردشگری در این محل داده است. گردشگران بسیاری از شهرهای خوزستان برای گذراندن تعطیلات پایان هفته به این تفرجگاه می‌روند. این مجموعه به‌گونه‌ای طراحی شده است که رودخانه از داخل آن عبور می‌کند. وجود رودخانه در داخل مجموعه، هوای آن را خنک می‌کند؛ به‌طوری که هوای داخل مجموعه با بیرون در حدود ۱۰ درجه تفاوت دارد.

تاریخچه پل بند لشکر : شوشتر شهری باستانی است و سابقه آن به ۱۰ هزار سال پیش بازمی‌گردد. این شهر که در نزدیکی کوه‌های بختیاری قرار گرفته است، از غرب به دزفول و از شرق به مسجد سلیمان منتهی می‌شود. موقعیت جغرافیایی شهر حکایت از این موضوع دارد که شوشتر از دل تاریخ و تمدن عیلام برخاسته است. منابع اساطیری ساخت شهر شوشتر و اولین بناهای آن را به هوشنگ نسبت می‌دهند. منابع تاریخی که درباره عیلام سخن گفته شده است، شوشتر را یکی از شهرهای عیلام قدیم دانسته‌اند. شوشتر در دوره ساسانیان نیز از اهمیت بسیاری برخوردار بود. بیشتر سازه‌های آبی این شهر در عهد ساسانی ساخته شده‌اند. پیشینه پل بند لشکر شوشتر نیز چون دیگر آثار تاریخی این شهر به عصر ساسانیان می‌رسد. پل بند لشکر به‌همراه ۱۵ اثر تاریخی شوشتر با عنوان «نظام آبی تاریخی شوشتر» در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. پل بند لشکر نقش مهمی در تاریخ ایران و تاریخ شهر شوشتر دارد. به پل بند لشکر را دروازه ورود لشکر ایران هم لقب داده‌اند؛ زیرا هنگام حمله اعراب به ایران، آن‌ها شوشتر را محاصره کردند و بعد از گذشتن از این پل، وارد قلمرو ایران شدند. این شهر در قرون اسلامی به دست مغولان فتح شد. شوشتر در عصر صفویه به شکوه بسیاری دست یافت. در این دوره حاکمی به نام «واخشتوخان» بر شهر مسلط شد. او در دوره حاکمیت خود بر شوشتر تلاش بسیاری برای آبادی شهر انجام داد. طبق منابع تاریخی، واخشتوخان پل بند لشکر را تعیمر کرد. تعمیر این پل اساسی بود، به‌گونه‌ای که امروز بیشتر قسمت‌های پل بند لشکر نشانه‌هایی از معماری دوره صفویه را دارند.

شهر آبی رنگ در مراکش

?????????????

اگر قصد سفر دارید، یکی از مقاصدی که باید در فهرست شما باشد، شهر شفشاون است. شفشاون یا شاون شهری است در مراکش، این شهر تاریخی و زیبا بر کرانه ساحل مدیترانه و در جنوب تنگه جبل الطارق واقع شده که سالانه پذیرای جهانگردان بسیاری از سراسر دنیا است. این شهر شهرت خود را مدیون رنگ آمیزی آبی خانه ها و ساختمان هایش می باشد. این شهر ۶۰۰ ساله دیدنی های زیادی را در خود جای داده که عمیق ترین غار آفریقا جزو یکی از جاذبه های گردشگری آن است. در شاون بیش از یکصد هتل پذیرای گردشگران وجود دارد. شفشاون مکانی زیبا، آرام و ساده برای کشف کردن است. یهودیان اروپایی که در طول دهه ۱۹۳۰ در این روستا زندگی کردند، آن را به رنگ آبی در آورده اند. اگر دلیل این کار را از آنها بپرسید، با دو جواب مواجه می شوید. برخی در پاسخ می گویند که رنگ آبی شیوه ای برای دور کردن پشه ها است و برخی دیگر آن را نمادی از بهشت می دانند. جوابی که می شنوید بستگی به فردی دارد که مقابل شما ایستاده است. اما در هر صورت این روستا اکنون به «مروارید آبی» شهرت یافته است. سنت در این مکان فراموش نمی شود، به همین دلیل هر ساله رنگ تمام خانه ها بازسازی می شود.

عدم دسترسی آسان، شفشاون را به یکی از مکان های رمزآلود مراکش مبدل کرده است. گردشگران می توانند با اتوبوس یا ماشین به این مکان سفر کنند. سفر آنها حدود ۶ ساعت از کازابلانکا به طول می انجامد. پس از گذر از جاده های باریک در میان کوهها، این شهر چون سرابی در مقابل چشمان تان نمایان می شود.دیوارهای آبی، آسمان آبی، پلکان آبی و گلدان های آبی… زمانی که شما قدم در این شهر می گذارید، با سایه روشن های مختلفی از رنگ آبی احاطه می شوید.در خیابان های شفشاون، فروشنده ها و هنرمندان اجناس مختلفی از جمله فرش و پتوهای دست بافت، قوری و سفال های رنگارنگ می فروشند. بهترین قسمت اش این است که شما در این مکان اجناس با کیفیت تری را نسبت به شهرهای بزرگ تر مانند مراکش پیدا می کنید.هنگامی که در کوچه های این شهر قدم می زنید، حناهای رنگی را که در گوشه ای چیده شده اند، مشاهده می کنید. این رنگ ها برای تزیین دست و پا در مراسمی مانند عروسی یا غیره کاربرد دارد.گلدان های رنگارنگ آویزان از دیوارهای آبی، منظره ای زیبا خلق کرده اند که از ساعت ها نگاه کردن به آن سیر نمی شوید. این شهر کوچک و کم جمعیت مکان های دنج فوق العاده ای دارد که دوست دارید ساعت ها در آنجا زمان بگذرانید و آرام گیرید. شما در این شهر می توانید با ۲ درهم یک لیوان آب پرتقال تازه بنوشید.این شهر تاریخ و مدرنیته را با هم ترکیب کرده است. خیلی از توریست ها به کشور مراکش سفر می کنند تا از شهرهای مشهوری مانند شهر مراکش یا کازابلانکا بازدید کنند در صورتی که از شفشاون و زیبایی هایش هیچ نمی دانند. این شهر که به طور کامل با آبی رنگ شده مانند یک بهشت می ماند.

غار علیصدر همدان

IMG09072288

در روستای علیصدر از توابع شهرستان کبودراهنگ و۷۵ کیلومتری شمال غربی شهرهمدان یکی از عجایب طبیعی جهان و نمونه نادری از غارهای آبی قابل قایقرانی به نام غار علیصدرواقع شده است که به طول جغرافیایی ۴۸درجه و ۱۸دقیقه و عرض درجه و۱۸دقیقه دارای ارتفاع ۱۹۰۰متر از سطح دریاست.امکان دسترسی به غار علیصدر ازسه مسیر فراهم است: ۱-همدان لالجین به بیجار که جدید الاحداث و مناسب تر است. ۲-از تقاطع سه راهی پایگاه هوایی نوژه ( در جاده همدان به رزن) ۳-از طریق همدان به صالح آباد. غار علیصدر در ارتفاعات ساری قیه ( صخره زرد)‌به وجود آ مده است.در این کوه دو غار دیگر به نامهای سوباشی و سرآب وجود دارد که ترتیب ۱۱و ۷ کیلومتربا غارعلیصدر فاصله دارند به لحاظ گسترش زیاد لایه های سنگ  آ هک متبلور در منطقه امکان ارتباط بین غارهای مذکور با غار علیصدر وجود دارد.

 تاریخ پیدایش :

زمین شناسان قدمت سنگ های این کوه را به دوران دوم زمین شناسی یعنی دوره ژوراسیک ( ۱۹۰ تا ۱۳۶ میلیون سال قبل ) نسبت می دهند و شواهد به دست آمده از درون غار حاکی از آن است که این غار پناهگاه انسان های اولیه بوده است . مردم روستای علیصدر و روستاهای اطراف از قدیم الایام به وجود آن پی برده بودند واز آب آن بهره برداری می کرده اند ولی هیچگاه کاربری گردشگری آن مطرح نبوده است تا اینکه در پنجم مهرماه ۱۳۴۲ گروهی ۱۴ نفره از اعضاءهیئت کوهنوردی همدان غار علیصدر را مورد بازدید وکاوش قرار دادند. این عده توانستند با وسائل ابتدایی مانند چراغ دستی و تیوب لاستیک مقداری در درون غار پیشروی کنند بازدید این گروه در روزنامه های محلی منعکس شد ودر سال ۱۳۴۶ با پخش خبر کشف یک غار شگفت انگیز و بی انتها در سطح رسانه های ملی سیل محققان کوهنوردان و علا قمندان اثر طبیعی به سوی آن سرازیز شد . در سال ۱۳۵۲ کوهنوردان همدانی دهانه ورودی غار  را به قطر ۵۰ سانتیمتر تعریض نمودند واز سال ۱۳۵۴ استفاده عمومی از غار علیصدر آغاز شد در آن زمان اهالی روستا مسافران را با چراغ دستی قایق و پارو به دیدن قسمتهای ابتدایی غار می بردند .

چگونگی ایجاد:

- در نتیجه ترکیب آب حاصل ازبارش قطرات باران با گاز دی اکسید کربن موجود در هوا تشکیل اسید کربنیک ضعیف ونفوذ آن در زمینهای آ هکی و انجام واکنش شیمیایی ترکیبی نا پایدار به نام بی کربنات کلسیم به وجود آورده است چون این ماده در آب محلول است در درون لایه های آهکی ضخیم فضاهای خالی ریزی ایجاد کرده واین فضاهای خالی میلیون ها سال گسترش پیدا کرده و به مورور به هم پیوسته اند وبه عبارتی میلیونهاسال قلم صانع جهان خلقت به حکاکی ونقش آ فرینی این شاهکار شگفت انگیز مشغول بوده است تا این غار بسیار وسیع در دل زمین ایجاد شده است .

2140518_717

 زیبایی های غار علیصدر :

- غار علیصدر از بسیاری جهاد علی الخصوص به علت وجود گذرگاههای ممتد آبی و دریاچه های وسیع و قابل قایقرانی که در سرتا سر غار گسترده شده اند یک از زیبا ترین جلوهای طبیعی ایران وجهان و پدیده ای  منحصر به فرد در نوع خود میباشد که فقط در معدودی از غارهای جهان مثل غار مولیس در فرانسه و غارهای شوالیه وبوکان در استرالیا چنین زیبائیهای خیره کنندهای وجود دارد آب دریاچه غار بدون رنگ و بو میباشد و مزه آن معمولی است وهیچگونه حیات جانوری در آن وجود ندارد درجه حرارت آن در طول سال ثابت ودر حدود ۱۲ درجه سانتی گراد و به قدری زلال است که تا عمق ۱۰ متری با نور معمولی و چشم غیر مسلح بخوبی قابل رویت است نتایج آزمایشهای فیزیکو شیمیائی بر رور آن نشان می دهد که در نقاط مختلف غار ثرکیبات شیمیائی آن نزدیک به هم بوده وجزء آبهای بی کربناته کلسیک سبک با  ph اسیدیته نزدیک به خنثی میباشد وبدلیل وجود املاح آهکی فراوان در آب غیر قابل خوردن است از آنجا که مازاد آب غار توسط رشته های مختلفی ( مثل چشمه شور ) به خارج غار هدایت می شود لذا ? سطح آب در طی فصول و سالهای مختلف به استثنا ء مواقع کم آ بی یک نواخت است ولی در مواقع کم آبی دارای نواساناتی بوده که آثار آن برروی دیواره غار به خوبی مشهود است.آب غار در قسمتهای مختلف آن از صفر تا ۱۴ متر در نوسان است آب دریاچه غار از چشمه های زیر زمینی ریزش مداوم آب از دیوار وسقف غار تامین میشود که منشا آنها به طور کلی از محل ریزشهای جوی است سقف غار که در بعضی قسمتها تا حدود ۱۰متر از سطح آب ارتفاع دارد پوشیده از کربنات کلسیم خالص ودر بعضی قسمتها مخلوط با عناصر دیگر است که برسر راه جریان آب از خارج به داخل غار به وجود آمده اند این روسوبات به صورمختلف استالا کتیت هایی ( چکنده ) را تشکیل داده اند ودر کف غار ودر جاهایی که آب وجود ندارد استالاکمیت هایی ( چکیده) با اشکال متنوع و جذاب به فور دیده میشود منظره داخل غار بسیا ربدیع و هوای آن یسبار پاک و لطیف بوده و عاری از هر گونه گرد وغبار والودگی میکروبی است ودر تابستان خنک ودر زمستان گرم و مطبوع است همچنین هوای داخل غار سبک بوده وحالت سکون مطلق دارد به طوری که چنانچه شمعی در آنجا روشن کنند هیچ  گونه حرکتی در شعله شمع دیده نمی شود.در برخی از معابر غار ۱۰ الی۱۱ کیلومتر پیشروی شده است ولی هنوز تمام کانلها و شبکه های ارتباطی غار کشف نشده اند در حال حاضر پس از طی مسیر قابل قایقرانی غار نوردی پیاده در قسمت خشکی غار آغاز می شود و گردشگران پس از طی مسافتی نسبتا طولانی مجددا با قایق ادامه مسیر می دهند تا کنون ۱۴ کیلومتراز معابر غار کشف شده ولی تنها ۴ کیلومتر از معابر که با پرژکتور نور پردازی شده اند مورد بازدید قرار می گیرند در مجموع بازدید از محوطه وسیع قندیل بزرگ جزایر سوم و چهارم قایقرانی غار نوردی و گذر از پیچ و خم گذرگاههای آبی و دالانهایی با سقف بلورین به بیننده می با وراند که در این اثر حقیقتا یکی از شاهکار های جهان آفرینش است و هیچ وصفی توان توصیف این همه شکوه و زیبایی را ندارد.