جايی بسيار دور از شهرهای شلوغ درست نزديك به مركز پهنه ی ايران و در ميانه ی كويری پهناور منطقه ای كوچك در ميان شنهای روان به نام روستای مصر واقع شده است . روستايی كه درست مثل خود كوير شگفت انگيز وحيرت انگيز. روستای مصر در۴۰ كيلومتری شرق جندق و ۵۰ كيلومتری شمال خور از توابع استان اصفهان قرار دارد. از نقاط ديدنی اين منطقه اميرآباد در فاصله ۲ كيلومتری روستای مصر دارای تپه های شنی و پوشش گياهی غنی از درختچه های گز و تاق و نخلهای زيبا می باشد كه مناظر بسيار زيبايی را پديد آورده است . روستای فرحزاد در شمال روستای مصر نيز دارای نخلستانهای زيبا می باشد كه توسط شنهای روان محصور گشته است .
از نقاط ديدنی اين منطقه می توان به درياچه نمك خور و كوير طبقه واقع در ۵۰ كيلومتری جاده خور- طبس روستای گرمه روستای محمدآباد روستای عروسان جاده كاروان گذر عروسان – بيدستان جاده آف رود ابراهيم زهرا ريگ كله و كوير مركزی اشاره كرد. پوشش گياهی خاص مصر به اين كوير زيبايی شگفت انگيزی بخشيده است . گله های شتر و شتر سواری در لابه لای تپه های ماسه ای مصر يكی ديگر از جلوه های كوير برای مردم شهريست. موتور سواری با موتور چهارچرخ مخصوص كوير نوردی واقع در كوير مركزی ايران روستای فرحزاد مصر هم يكی ديگر از جذابيت های اين منطقه است . در روستای فرحزاد واقع در سه كيلومتری روستای مصر خانه ای روستايی وجود دارد كه اداره ی آن به عهده ی خانواده طباطبايی است . اين خانه ی قديمی به سبك سنتی بازسازی شده ومدتی است كه پذيرای مسافران كوير می باشد.

باغ چهلستون در شرق خيابان چهار باغ عباسی و غرب ميدان نقش جهان واقع شده است . باغ چهلستون با وسعتي حدود ۶۷۰۰۰ متر مربع وسعت يكی ديگر از زيباترين باغ های ايرانی در شهر اصفهان است . مساحت خود كاخ نيز حدود ۲۱۲۰ متر مربع مي باشد . محل بنای عمارت يك متر از سطح باغ بلندتر است . در مورد نام زيبا و خاص اين كاخ روايات مختلفی هست از آنجايي كه از زمان گذشته در ايران مرسوم بود كه تعدد را با عدد ۴۰ مشخص می نمودند محتمل ترين وجه تسميه كاخ چهل ستون ستون های زياد اين كاخ می باشد كه نزديك به ۲۰ عدد هستند . البته انعكاس تصوير اين ۲۰ ستون در آب استخر روبروی كاخ نيز از طرفی ديگر مفهوم چهلستون را در بر دارد . ايوان بزرگ جلوی كاخ ۳۸ متر طول ۱۷۰ متر عرض و ۱۴ متر ارتفاع دارد كه ۱۸ ستون از چوب كاج و چنار روي آن قرار گرفته است . بالای اين ايوان كتيبه (شاه عباس دوم) قرار دارد كه بر اساس آن بنا در سال ۱۰۵۷ هجری قمری ساخته شده است.
هر كدام از بيست ستون روی ايوان تنه يك درخت چنار بوده كه تخته رنگ شده ای بر روی آنها قرار گرفته و در گذشته آئينه های رنگی نيز بر روی اين ستونها قرار داشته است. ديوارهای اين عمارت نيز با آئينه های قدی و شيشه های رنگی و نقاشی های دلفيب زينت داده شده و همه درها و پنجره ها از خاتم ساخته شده و منبت كاری بوده. سقف روی ايوان چهل ستون و سقف آيينه كاری تالار اين بنا نيز از شگفتی های معماری ايرانی اسلامی در عهد صفوی به حساب می آيد . داخل كاخ با شش نقاشی زيبا و پر شكوه روی ديوارهای تالار تزئين شده اند كه جشن شاه عباس در زمان پذيرايی وی از (ولی محمد خان) شاه تركستان را نشان می دهد. در اين تابلو بهترين تصوير از شاه عباس اول در كنار فرمانروای تاكستان و همراهان آنها وجود دارد. اين عمارت با شكوه به شماره ۱۰۸ در فهرست آثار تاريخی ايران به ثبت رسيده است.

برج های کبوتر از جمله کاربری ترین بناهای قدیمی هستند که جهت استفاده از فضولات پرندگان به عنوان کود در کشاورزی استفاده می شده است . این برج ها با معماری منحصربه فرد خود علیرغم فرم و حجم بسیار زیبا از لحاظ استحکام و مقاومت در برابر فشار های ناشی از لرزش مقاوم بوده است . معماری داخلی کبوتر خانه ها استثنایی است ، عظمت این بناها هم بدلیل سترگی و شکوه و هم به دلیل تنوع در فرم اعجاب برانگیز است و این بناها مانند سایر آثار معماری ایرانی هم از عملکرد وافر و هم از فرم زیبایی پیروی کرده است .طراحی و انتخاب سایت های دایره ای برای ساخت کبوترخانه با فضاهای تودرتو در مقاومت بالای آن نقش داشته است .
نقل شده است که مارها قادر به بالا رفتن از سطوح منحنی مانند استوانه نیستند ، سیاح بزرگ فرانسوی در قسمتی از سفرنامه خود می نویسد : ( کبوترخانه های عظیم ایران شش بار بزرگتر از بزرگترین پرورشگاه های ماست . این برج ها را از آجر بنا می کنند و رویش را گچ و آهک می کشند و در تمام سطوح داخلی دیواره برج از بالا به پایین سوراخ هایی تعبیه شده تا کبوتران در آنها آشیانه کنند. ) توجه به ابعاد طرح توسعه افقی و عمودی و ساخت کبوترخانه های پلکانی و طبقه طبقه بودن بنا ، راحتی بازسازی و مرمت را به دنبال داشته است . در مناطق گرم و خشک که حضور آب جاری امکان پذیر نبوده ، با احداث چاه ها و ایجاد جایگاه های ” آبشخور” امکان استفاده کبوتران از آب را فراهم می ساختند.