موزه‌های روستایی، زیرمجموعه موزه‌های فضای باز هستند که جلوه تمدن و فرهنگ روستایی را در محیط طبیعی، می‌نمایانند. موزه های روستایی با انتقال آثار و بناها با مقیاس واقعی و قرارگیری در بستری مشابه وضعیت اولیه، شکل می‌گیرند. موزه میراث روستایی گیلان در زمینی به مساحت حدود ٢٦٣ هکتار، در پارک جنگلی سراوان، واقع در کیلومتر ١٨ جادۀ رشت- تهران قرار دارد. فکر تأسیس موزه، پس از زمین لرزه‌ خرداد ١٣٦٩ گیلان که روند تخریب بناهای سنتی را شدت بخشید، شکل گرفت. اما فاز مطالعات مقدماتی آن، از اوایل سال ١٣٨١ آغاز شد. ابتدا، مطالعات گسترده جهت مکان‌یابی مناسب برای اجرای پروژه انجام شد. پس از بررسی‌های فراوان، پارک جنگلی سراوان، به علت دارا بودن توپوگرافی مناسب و مشابه گیلان، دسترسی آسان و وجود تأسیسات زیربنایی مناسب به عنوان محل اجرای پروژه انتخاب شد. در همان زمان، آموزش نیروهای مورد نیاز انجام گرفت. این موزه، نمونه‌ای کوچک اما واقعی، از نحوه‌ زندگی و فرهنگ سنتی روستاهای گیلان است. بخش معماری این موزه، مجموعه‌ای است که قدمت بناهای آن به طور متوسط به ١٥٠ سال می‌رسد. هدف موزه میراث روستایی گیلان، تنها انتقال بناهای روستایی نیست، بلکه حفظ فرهنگ بومی، فن ساخت و دانش نانوشته‌ای است که در روستاهای گیلان وجود داشته است.

در این مجموعه، علاوه بر معماری روستایی مناطق مختلف استان، سایر عناصر فرهنگی مربوط به ابزارهای زندگی و کار، خوراک، پوشاک و … هم به نمایش درآمده است. در طراحی سایت، محل‌های جداگانه برای رستوران‌ها، چای‌خانه‌ها، بازارها، مساجد، مزارع و باغ‌های چای، شالیزار، کارگاه‌های آموزش و تولید صنایع‌دستی، نظیر گمج‌سازی و سفالگری، مرواربافی، رشتی‌دوزی و … ، محوطه‌ی بازی‌ها و نمایش‌های سنتی برای برگزاری کشتی‌گیله‌مردی، ورزاجنگ، لافندبازی و …، مراکز تحقیقات کشاورزی و دامپروری، پژوهشگاه معماری و مردم‌شناسی، پارک کودک، باغ‌های پرورش گیاهان دارویی و درختان بومی، اردوگاه تفریحی، معماری چوب ملل و دو مجموعه‌ مهمان‌پذیر با الهام از معماری روستایی به ظرفیت ١٥٠ واحد ٣ تا ٥ نفره، در نظر گرفته شده است. موزه میراث روستایی گیلان تا کنون موفق به کسب چندین جایزه و گواهینامه از سوی نهادهای ملی و بین المللی شده است.

پل بالو مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان سوادکوه، بخش مرکزی، روستای ورسک واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۵۳۲ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. براساس اسناد تاریخی،جاده ابریشم در منطقه رادکان کردکوی به دو مسیر زمستانه و تابستانه تقسیم می شد که جاده تابستانه پس از عبور از جنگل های عباس آباد بهشهر تا سوادکوه ادامه می یافت و سپس با عبور از “پل بالو” تا مناطق مرکزی و غرب کشور امتداد داشت. مسیر زمستانه جاده ابریشم نیز از کردکوی از مسیر جنوب شهرستان دامغان و شهرهای سمنان و گرمسار می گذشت و به شاهراه بزرگ اقتصادی تجاری جاده ابریشم متصل می شد. از پل معروف تاریخی بالو در شیرگاه که روزگاری شاهد گذر کاروان ها و قافله های بزرگ شترهای حامل ابریشم ایران به چین و جنوب شرق آسیا بود امروز پایه هایی بیش باقی نمانده که همچنان بیانگر دوران شکوه آن است.

تهران کلانشهری است در میان کشورمان که سالهاست عنوان پایتخت ایران را با خود به یدک می کشد. پایتختی که خاموشی برایش معنا ندارد و در سایه سار بلندای دماوند، قلب تپنده ی کشور به شمار می رود. در میانه های روز که راهی کوچه ها و خیابان هایش شوی، می توانی جریان یافتن زندگی را در نقطه نقطه اش به نظاره بنشینی. از بالا رفتن کرکره ی مغازه ها، به راه افتادن سر و صدای ماشین ها و همهمه ی جمعیت در جای جای شهر می توان دریافت که صبحی دیگر در این شهر همیشه بیدار آغاز شده است. گرچه آلودگی های روزمره گاه فرصت دیدن آسمان آبی را در این شهر می گیرد اما هنوز هم جلوه های تماشایی این شهر لحظاتی خوش را برای ساکنان و مهمانانش رقم می زند. این دیدنی ها در همه جای شهر دیده می شوند. گاه نشانه هایی از تاریخ دارند و گاهی طبیعت را جلوه گر می سازند. در جایی دیگر سازه هایی مدرن در این شهر قد علم کرده اند تا اصول فنی و معماری را به رخ بینندگانشان بکشند. امروز می خواهیم به سراغ سازه ای برویم که چشم بسیاری را از سراسر دنیا به خود خیره کرده است؛ سازه ای که بعد از برج میلاد می تواند نماد تازه ای برای شهر تهران باشد. به سراغ پل طبیعت در این کلانشهر می رویم.

_ این پل تماشای چشم اندازی کم نظیر از پایتخت همیشه بیدار ایران را برای شما ممکن می کند.

_ این پل تنها جایی برای گذر نیست و به گونه ای طراحی شده است که فضا و امکاناتی را برای گذراندن ساعاتی خوش و متفاوت در قلب شهر فراهم می کند.

پل طبیعت عنوان یک پل سه طبقه در عباس آباد تهران است که تنها عابران پیاده حق عبور از آن را دارند و خودرویی در آن مشاهده نمی شود. این پل بر روی عرض بزرگراه مدرس قرار دارد و پارک های طالقانی و آب و آتش را به هم متصل می کند. نورپردازی خاص و ویژگی های منحصر به فرد این پل بسیاری از افراد را به ویژه در شب ها به سوی خود می کشاند و لحظاتی رویایی را در قلب شهر تهران برایشان رقم می زند. پل طبیعت به عنوان نخستین پل غیرخودرویی در کشور می باشد که بزرگترین پل غیرخودرویی خاورمیانه نیز محسوب می شود. با مساحت ۷۰۰ متر مربعی خود خاطرات خوشی را در ارتفاع ۴۰ متری از سطح زمین به شما هدیه می کند.

پل طبیعت در نقطه‌ای قرار دارد که قسمت های زیر را می توان از بالای آن مشاهده کرد:

تمامی شاهراه‌های تهران همچون بزرگراه مدرس، همت، حقانی و رسالت

منظره جنگلی بوستان طالقانی، برج های آتش بوستان حضرت ابراهیم (ع)، فانوس دریایی بوستان بنادر و گنبد مینا

دامنه جنوبی رشته کوه البرز و کوه دماوند

سومین پرچم بزرگ جهان که در بوستان طالقانی به اهتزاز درآمده است.

در این پل منحصر به فرد و خاص پایتخت فعالیت های زیادی وجود دارند که می توانید انجام دهید:

۱- پیاده روی رویایی : پایتان که به پل طبیعت برسد متوجه می شوید که این پل به گونه ای ساخته شده است که نمی توانید انتهای آن را ببینید. پس باید روی پل قدم بزنید و جای جای آن را کشف کنید. علاوه بر کشف گوشه های متفاوت این پل، پیاده روی در ارتفاع ۴۰ متری از سطح زمین و بر روی کفپوش های چوبی لحظاتی رویایی و فرح بخش را برای شما رقم خواهد زد.

۲- کافه ها و رستوران های پل طبیعت : همه ی خوشگذرانی های این پل به قدم زدن و عبور از آن ختم نمی شود . رستوران، کافی شاپ، کافه گالری و فضاهایی این چنینی با خدماتی متفاوت آماده هستند تا تجربه ای متفاوت بر روی این سازه ی زیبا را به شما هدیه دهند. کافیست به طبقه ی اول پل بروید تا تعداد زیادی از انتخاب های خوشمزه پیش رویتان قرار بگیرد.

۳- عکاسی در پل طبیعت : پل طبیعت به گونه ای ساخته شده که سوژه های زیادی را برای عکاسی به شما ارائه می کند. دوربین های عکاسی خود را آماده کنید تا بهترین تصاویر را از چشم انداز هایی کم نظیر ثبت کنید و از مرور خاطرات خود بر روی این پل لذت ببرید.

۴- تماشای مناظر : بر روی این پل خستگی مفهومی بی معنا به نظر می رسد. اگر از پیاده روی خسته شدید و خواستید نفسی تازه کنید بر روی سکوهایی که بر روی پل تعبیه شده اند بنشینید و غرق در تماشای مناظر در قسمت شمالی و جنوبی پل طبیعت شوید.

۵- تفریحاتی در همین نزدیکی : پارک جنگلی طالقانی به عنوان بزرگترین پارک جنگلی منطقه و بوستان آب و آتش در دوسوی این پل قرار دارند و با امکانات خاص خود می توانند ساعاتی سرشار از شادی و هیجان و پیک نیک های خانوادگی و دوستانه برای شما به ارمغان بیاورند. پس لوازم و وسایل خود را بردارید و روزی خاطره انگیز را در این دو پارک برای خود و همراهانتان رقم بزنید.

طراحی منحصر به فرد : برای طراحی این پل متفاوت از معماری پل های تاریخی ایران به ویژه پل خواجو به عنوان یک الگو استفاده شده است. سازه ی پل طبیعت یک نوع خاص از طراحی ارگانیک را نشان می دهد که کاملا شبیه به درخت می باشد. در این طرح منحصر به فرد اصول سازگاری با طبیعت کاملا رعایت شده است و این ویژگی از جمله ویژگه هایی است که در پارک‌های ملی و طبیعی کشورهای فرانسه، کانادا، هلند، بلژیک، مالزی و استرالیا به وفور دیده می شود. به کارگیری این فرم درختی در ستونهای پل و انتخاب نام طبیعت برای آن بر پیوستگی دو فضای سبز و اتصال آنها به یکدیگر توسط آن دارد. فضاهای مکث و مبلمان شهری مناسب و هماهنگ با ویژگی‌های این سازه نیز بر روی پل دیده می شوند. وجود جلوه های متفاوت در طول شبانه روز،  توجه به ویژگی نظرگاهی پل و رنگ به عنوان یکی از عناصر طراحی و نورپردازی منحصر به فرد ویژگی های دیگری است که در پل طبیعت به چشم می خورند.

نکات مهمی که از نظر طراح برای این سازه در نظر گرفته شده اند عبارتند از:

* این پل فقط برای وصل کردن دونقطه به هم نمی باشد و ادامه ی دو پارک و فضایی برای ماندن را نیز در بر می گیرد. ابتدا و انتهای پل انشعاباتی در نقاط کلیدی دو سوی آن دارد.

* به‌ جای این‌ که تنها دو نقطه در هر پارک به هم وصل شود، طراحی به گونه ای صورت گرفته که محل اتصال در هر دو طرف پخش شود و به همه نقاط کلیدی دو پارک دسترسی داشته باشد.

* نقاطی با کمترین درخت برای جایگذاری ستون ها در آن انتخاب شده است.

* فرم پل به شکل شاخه های در هم تنیده ی درخت است البته یک ستون درختی وجود ندارد بلکه تک‌ستون‌های پراکنده‌ای دیده می شود و خود بدنه خرپا هم المان‌های نامنظمی دارد.

* در این پل با یک دهانه ی بزرگ طرف هستیم که موجب ایجاد یک عمقِ سازه ای شده است.

* ابعاد طوری در نظر گرفته شده اند که فضا و معماری تبدیل به المان‌های جدایی‌ناپذیر شوند.

* بر عکس تمام پل ها که برای بهینه سازی به صورت صاف طراحی می شوند، پل طبیعت نوعی پرسپکتیو یک نقطه‌ای ایجاد می‌کند که کنجکاوی انسان را بر می انگیزد. پل به‌ صورت قوسی کشیده شده است تا عابران و رهگذران تصوری از انتهای مسیر نداشته باشند و آن را نبینند. علاوه بر این وجود پیچ و خم ها از سرعت نیز می کاهد.

* پل به صورت نمادگرایانه طراحی شده و مسیرهایی دارد که روی خطوط توپوگرافی زمین حرکت می‌کند و در نهایت در هر دو پارک پخش می شوند. دوطبقه بودن پل نیز دو نوع دسترسی را برای آن ایجاد کرده است.

مشخصات فنی پل طبیعت : پل طبیعت ۳۰۰ متر طول دارد و عرض آن در قسمت های مختلف از ۶ تا ۱۳ متر تغییر می کند. مساحت آن ۷۰۰۰ متر مربع می باشد که از این مقدار  ۷۳۰ متر آن به فضای سبز و ۴۸۰ متر آن به رستوران ها، کافی شاپ و سایر فضاهای فرهنگی و تفریحی اختصاص یافته است. کفپوش های چوبی ۵۱۰۰ متر مربع از مساحت این پل را پوشانده و فضایی متناسبِ پیاده روی ایجاد کرده اند. نکته ی جالب این است که کفپوش های چوبی و کامپوزیت ها صد در صد قابل بازیافت هستند و مشکلی را متوجه محیط زیست نمی سازند. طول بلندترین دهنه ی پل حدود ۹۰ متر و کوتاه‌ترین دهنه ی آن نیز ۲۰ متر می باشد. بدنه ی اصلی پل بر روی سه پایه قرار دارد و برای ساخت سازه ی ۲۰۰۰ تُنی ِ آن از ۱۴۰۰۰ قطعه ی فولادی در ابعاد مختلف استفاده شده است. در زمان ساخت، کلیه ی فرآیند برشکاری، مونتاژ قطعات، نصب و جوشکاری قطعات در ارتفاع ۴۰ متری پل انجام گرفته و بیش از ۱۰۲ کیلومتر جوشکاری و ۶۲۰۰ متر مکعب بتن‌ریزی برای احداث آن به کار رفته است. مصالح مخصوص و لوله‌های ویژه ای در پل به کار رفته اند که در احداث اسکله ها، سازه های دریایی و بنادر استفاده می شوند. بالاترین استانداردها و ضریب ایمنی در برابر حوادث و بلایای طبیعی حتی زلزله بالای ۷ ریشتری نیز برای پل طبیعت پیش بینی شده است. بر اساس اعلام پیمانکار اجرایی طرح، پل طبیعت از زمان بهره‌برداری تا ۱۰۰ سال عمر کرده و قابل استفاده خواهد بود.

روند احداث پل طبیعت : زمینی که پل در آن ساخته شده است بخشی از یک منطقه به شمار می رود که به اراضی عباس آباد شهرت دارد. این اراضی گستره ی وسیعی را در بر می گیرد که از بزرگراه حقانی آغاز و به خیابان بهشتی ختم می شود. طبق برنامه ریزی های دولت قرار شد به منظور استفاده ی مناسب از این اراضی، قسمت های مختلف آن به کاربری های فرهنگی و طبیعی اختصاص یابد. در راستای اهداف دولت، شهرداری تهران برنامه ریزی گسترده ای را برای بخش های گوناگون این اراضی انجام داد و بخش هایی همچون بوستان آب و آتش، بوستان بنادر، باغ موزه دفاع مقدس و … افتتاح گردید. در هنگام طراحی اراضی عباس آباد دو پل پیاده رو برای اتصال دو بخش شرقی و غربی بزرگراه مدرس در نظر گرفته شد. بعدها تصمیم بر این شد که این دو پل با یکدیگر تلفیق و به صورت یک پل در چند سطح در بیاید و سازه ای جدید شکل بگیرد. شرکت نوسازی عباس‌آباد وابسته به شهرداری تهران پژوهش هایی را درباره ی یک جاذبه ی متفاوت و محل قرار گیری آن انجام داد. این شرکت در سال ۱۳۸۸  مسابقه ای را برای طراحی یک سازه ی متفاوت به راه انداخت. موضوع این مسابقه درباره ی طراحی یک پل بود  و در آن ویژگی های متمایزی وجود داشت. پل باید به گونه ای طراحی می شد که: مسائل زیست محیطی در طراحی آن مورد توجه قرار گیرد، دارای جاذبه های تفریحی باشد و تنها برای عبور و مرور به کار نرود و منظر ارتفاعات البرز را از جنوب به شمال مخدوش نکند. معماران و مهندسان مختلفی ایده هایی را مطرح کردند و در نهایت ۴ طرح نهایی برگزیده شد. در مرحله ی نهایی طرحی از یک معمار جوان به نام خانم لیلا عراقیان برای ساخت پل انتخاب گردید. عملیات ساخت از اواخر ۶ ماه دوم سال ۱۳۸۹ آغاز شد. به دلیل وجود تحریم های تجاری تحمیل شده بر تهران، به دست آوردن مصالح ساختمانی از خارج از کشور با دردسرهایی همراه بود و مشکلاتی را در تهیه، حمل و پرداخت هزینه ی قطعات برای پیمانکاران به وجود آورد که در نتیجه تکمیل و ساخت پل را به تاخیر انداخت. در نهایت پس از چهار سال تلاش مهندسان و حفاری، خاکبرداری، برش، آماده سازی و نصب قطعات با سرعت بالا در ۳۰ مهر سال ۱۳۹۳ در طی مراسمی با حضور شهردار تهران، پل طبیعت افتتاح گردید. در زمان ساخاخت این پل اتوبان مدرس که یکی از شریان های اصلی شهر تهران است به هیچ عنوان مسدود نگردید.

طبقات مختلف پل طبیعت : سه طبقه در این پل وجود دارد که توسط رمپ هایی به یکدیگر راه دارند و هر یک امکانات و فضاهای متفاوتی را به رهگذران ارائه می دهند:

طبقه اول : طبقه ی اول با دیواره های شیشه ای خود فضاهایی مثل کافه – گالری، کافی شاپ، رستوران و… را شامل می شود. در این طبقه می توانید گشت و گذاری متفاوت در میان خوشمزه های ایرانی و فرنگی را تجربه کنید و از گوشه گوشه ی وسعت ۱۴۵۰ متری آن لذت ببرید.

طبقه دوم : اگر می خواهید تنها عبور از روی پل را تجربه کنید و توقف چندانی هم نداشته باشید به طبقه دوم بروید که ۲۸۷۰ متر مربع را به خود اختصاص داده است. در این طبقه سکوهایی در بخش های جنوبی و شمالی وجود دارند که دید فوق العاده ای از تهران به شما می دهند. این چشم انداز  نقاشان و عکاسانی را به این محل می کشاند تا آثاری هنری را به وجود آورند. همچنین طراحی خاص فضای سبز موجود در این طبقه بسیار چشم نواز و کم نظیر می باشد.

طبقه سوم : بهترین جای پل برای تماشای مناظر زیبا و گرفتن عکس های یادگاری و ملاقات های دوستانه و خانوادگی طبقه ی سوم آن است که مساحتی برابر ۵۷۱ متر مربع دارد. این طبقه دو بخش دارد که به صورت دو حلقه بر روی طبقه ی دوم پل قرار گرفته اند. چند میدان با عرض حدودا ۵۵ متر در این قسمت ساخته شده که ظرفیت زیادی برای ورود مردم دارند. بهترین چشم انداز را می توان در این قسمت به تماشا نشست و از آن لذت برد.

لیلا عراقیان | طراح جوان پل طبیعت :  لیلا عراقیان متولد سال ۱۳۶۲ و مهندس و معمار اهل ایران می باشد که نامش به دلیل معماری و طراحی منحصر به فرد پل طبیعت تهران بر سر زبان ها افتاده است. وی دانش آموخته ی رشته ی ریاضی در دبیرستان است ک علاقه ی زیادی به نقاشی دارد. به دلیل ترکیب ریاضیات و نقاشی در رشته ی معماری، وی این رشته را برای تحصیل در دانشگاه برگزید و در سال ۱۳۸۰ تحصیل خود را در دانشگاه شهید بهشتی آغاز کرد. وی پس از اتمام دوره ی کارشناسی، به تحصیل خود در دانشگاه بریتیش کلمبیا ادامه داد و موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد از این دانشگاه شد. وی در سن ۲۶ سالگی در مسابقه ی طراحی پل طبیعت شرکت نمود و طرحی را با کمک آقای علی بهزادی ارائه داد که به عنوان طرح برگزیده انتخاب شود. او که یکی از اعضای مؤسس شرکت سازه‌های پارچه‌ای دیبا می باشد در رابطه با طراحی خود گفته است: زمانی که طرح این پل تنها روی کاغذ بود فکر نمی‌کردم روزی اجرایی شود. این احساس خوبی است که می‌بینم مردم از آن لذت می‌برند. این مساله به من اعتماد‌ به‌ نفس بیشتری برای انجام پروژه‌های بیشتر در آینده می‌دهد اما گاهی فکر می‌کنم چنین پروژه‌ها و فرصت‌هایی شاید تنها یک بار در زندگی آدم پیش بیاید. دریافت جایزه معماری آقاخان درسال ۲۰۱۶ نیز مهم ترین افتخار وی می باشد که به خاطر طراحی پل به او اهدا شده است. از فعالیت های برون مرزی وی می توان به پوشش پارچه‌ای سقف و نمای استادیوم بی‌سی پلیس در ونکوور کانادا اشاره کرد که توسط شرکت آلمانی هایتکس تنستایل استراکچرز اجرا گردید و او به عنوان دستیار فنی در این پروژه شرکت داشته است. از افتخارات لیلا عراقیان کسب مقام دوم در مسابقه ی طراحی فضاهای ورزشی، دومین کنفرانس سازه و معماری ۱۳۹۰ و به همراه بابک رستمیان و علیرضا برهانی در مسابقه ی کوشک جهانی می باشد. از دیگر فعالیت های وی، می توان انجام سخنرانی هایی در زمینه ی تاریخچه سازه‌های پارچه‌ای در ایران، معرفی شرکت دیبا و پروژه پل طبیعت در دانشگاه تهران، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه آمریکایی دوبی و دانشگاه آنهالت آلمان، را نام برد.

افتخارات پل طبیعت : طراحی منحصر به فرد پل طبیعت به گونه ای است که تا به حال موفق به دریافت جوایز و افتخاراتی در سطح ملی و بین المللی شده است. نام این پل در مسابقات بین المللی معماری بریتانیا نیز وجود داشد اما به دلیل تحریم ها در مراحل نهایی شرمت داده نشد. در کشور این پل موفق به کسب عنوان برترین پل شهری در چهارمین کنفرانس بین المللی پل در دانشگاه امیرکبیر  در سال ۱۳۹۳ و برترین سازه فولادی کشور در بخش پل در چهارمین کنفرانس فولاد و سازه  در سال ۱۳۹۲ شده است. در این بخش این جوایز و میزان اهمیت آنها را به شما معرفی می کنیم:

* کسب جایزه ی معماری آقاخان در سال ۲۰۱۶ : جایزه معماری آقاخان  یکی از جوایز مهم معماری به شمار می رود  که هر سه سال یک بار از سوی بنیاد شبکه توسعه آقاخان به یک یا چند معمار اهدا می شود. هدف از این جایزه شناخت نمونه‌های برتر معماری به ویژه طرح های نوین، فاکتورهای اجتماعی و بهبود و توسعه آنها، مفاهیم بازسازی، دوباره استفاده سازی، محافظت و طراحی محیط زیست می باشد و بر شیوه‌های بومی و اسلامی و راهکردهای معماری کهن و نوین در توسعه جهان سوم نیز تمرکز دارد. شخصی به نام کریم آقاخان در سال ۱۹۷۷میلادی این جایزه را پایه گذاری نمود که از نظر مالی برترین جایزه معماری در سطح جهان محسوب می گردد و ۱ میلیون دلار آمریکا ارزش دارد.

* جایزه Architizer  A+Award  دربخش پل و بزرگراه ها ، نیویورک ، ایالات متحده امریکا در سال ۱۳۹۴ : جایزه ی معماری شهری بزرگترین برنامه ای است که بر ترویج و گسترش و تقدیر از معماران مفهومی و سازه های متفاوت تاکید دارد. این جایزه متعلق به معماری است که با سازه ی خود بتواند تاثیر مثبتی بر روی زندگی روزمره ی مردم بگذارد. در این برنامه آثار معماری در مقابل بیش از ۴۰۰ میلیون مخاطب جهانی قرار می گیرند.

* برنده خشت طلایی در فضاهای گردشگری و تفریحی در روز جهانی شهرها ، تهران ، ایران ۱۳۹۳ : خشت طلایی تهران، جایزه ای جهانی- محلی است که به بهترین پروژه های شهری تعلق می گیرد. این جایزه یک طرح جامع، علمی و غیر انتفاعی می باشد که به صورت تخصصی در زمینه ی معرفی و حمایت از پروژه های برتر مدیریت شهری بین المللی و تبادل تجارب برتر مدیریت شهری فعالیت می کند.

* جایزه MEIDAA 2015 در بخش پروژه های عمومی و شهری خاور میانه، دوبی ، امارات متحده عربی در سال ۱۳۹۴

MEIDAA جایزه ای است که به افراد برنده در مسابقه ی معماری و دیزاین و دکوراسیون منطقه ی شرق میانه اهدا می گردد، این مسابقات اغلب در امارات متحده عربی و یا کشورهای آسیای شرقی برگزار می شود و در آن شرکت کنندگان آثارشان را در نمایشکاهی بین المللی در معرض دید عموم قرار می دهند.

راه دسترسی : اگر تصمیم دارید که چند ساعتی را در پل طبیعت بگذرانید می توانید از راه های زیر خود را به محل این پل برسانید:

* مترو : ایستگاه مترو حقانی نزدیکترین ایستگاه مترو به این پل می باشد. با پیاده شدن در این ایستگاه به پارک طالقانی بروید و راه پل را در پیش بگیرید.

* اتوبوس : در محل پل سید خندان یا میدان ونک یا میدان رسالت برسانید و سوار اتوبوس های خط ونک – رسالت شوید. اگر به سمت ونک راهی شدید باید در آخرین ایستگاه پیاده شوید و اگر هم به سمت رسالت می روید اولین ایستگاه را برای پیاده شدن انتخاب کنید. سپس پیاده به بوستان آب و آتش بروید و وارد پل شوید.

* تاکسی : انتخاب های زیادی در پیش روی شما است. می توانید از تاکسی های خط میدان ونک – مترو حقانی استفاده کنید و پیش از رسیدن به مترو در کنار بوستان آب و آتش پیاده شوید.می توانید از رسالت یا سید خندان نیز سوار تاکسی های ونک شوید و پس از پیاده شدن در کنار پل هوایی مترو حقانی به سمت دیگر بزرگراه بروید و وارد بوستان آب و آتش شوید.

* خودروی شخصی : اگر مشکل پیدا کردن جای پارک را به ویژه در آخرهفته ها در نظر نگیریم می توانید به راحتی با خودروی خودتان به یکی از دوبوستانی که در دوسوی پل طبیعت قرار دارند برسانید. به این منظور دو راه وجود دارد:

۱- از خیابان میرداماد وارد خیابان آفریقا (نلسون ماندلا) شوید و به سمت شمال حرکت کنید. قبل از رسیدن به بزرگراه در خیابان ماشین را پارک کنید و به سوی پل بروید.

۲- مسیر غرب به شرق بزرگراه حقانی را در پیش بگیرید و وارد خیابانی که میان بوستان طالقانی و باغ موزه دفاع مقدس قرار دارد بشوید. مشین را پارک کنید و پس از گذر از میان پارک طالقانی وارد پل طبیعت شوید.

تالاب بین المللی کمجان باحدود ۴هزار هکتارمساحت درفاصله ۱۲۰کیلومتری شمال شرق شیراز در روستای کمجان از توابع بخش کربال شهرستان خرامه واقع شده است. کمجان از تالاب های مهم کشور است که در اولین کنوانسیون بین‌المللی تالاب ها در رامسر ثبت شد. این تالاب در مسیر کوچ پرندگان مهاجر قرار داشت و یک درصد از پرندگان خاورمیانه را در خود جای می‌داد. مطابق آخرین گونه شناسی صورت گرفته بیش از ۱۰۰ گونه پرنده آبزی، کنارآبزی، مهاجر، بومی و نیمه مهاجر در حوزه این تالاب توسط سرمحیط بانی خرامه شناسایی شدند. در این تالاب گونه‌های متنوعی از گیاهان تالابی و مردابی از جمله نی، لوئی، شوره، درمنه و غیره وجود دارد، که در بعضی نقاطع ارتفاع آنها به شش الی هشت متر در وسعتی به مساحت پنج هزار و ۲۵۰ هکتار را شامل می‌شود. این تالاب در دهه ۶۰ به دلیل ایجاد کانال هایی توسط شرکت آب و جهاد کشاورزی مدتی در لیست تالاب های در خطر نابودی قرار گرفت و به کلی نابود شد. اما چند سال قبل به همت اهالی روستای کمجان با سد کردن چندین قسمت از کانال های احداثی به طور چشم گیری احیا شد.

کمی آن‌‌طرف‌تر از شهر بلداجی (گز بلداجی را که خاطرتان هست؟ محصول همین شهر زیبای چهارمحال و ‌بختیاری است!) چمن زار نسبتا وسیعی قرار دارد که شاید نمونه اش را در هیچ جای دیگر ایران ندیده باشید. چمن زاری که نزدیک به تالاب چغاخورقرار گرفته و محل سکونت و تردد ایلات بختیاری است. مساحت این مرغزار را حدود ۷۰۰ هکتار برآورد می کنند اما در ماه‌های اردیبهشت تا مهر که سطح آب تالاب رو به کاهش می‌گذارد، وسعت مرغزار از این هم بیشتر می شود. اگر به این تالاب سفر کنید، می توانید با یک تیر چند نشان بزنید و طبیعت بکر و آب و هوای لطیف و فرهنگ و آداب و رسوم مردم بختیاری را در کنار هم تجربه کنید. رنگ در زندگی محلی های این منطقه حرف اول را می زند انگار که هر جا پا بگذارید، رنگ ها شاد و سرزنده را می بینید. بر پیراهن زنان و دختران بختیاری، بر گلیم های دست بافت عشایر و بر زیورآلات چهارپایان دشت. در مرغزار چغاخور، توشمال‌ها (نوازندگان محلی) اگر سرحال باشند و سازشان را همراه داشته باشند، می توانند برایتان نغمه‌های حماسی بختیاری را بنوازند و شما با خوش شانسی تمام می توانید این موسیقی های سنتی را به صورت زنده بشنوید. سواران بختیاری هم هر از گاهی از مقابلتان می گذرند و بین سیاه چادرها جا به جا می شوند. سیاه‌چادر محل اسکان افراد ایل در قشلاق و ییلاق است؛ دست بافته‌ای از پشم بز که با به هم دوختن آنها فضایی مناسب برای زندگی به وجود می‌آید. این سیاه چادرها را در محل زندگی ایلات بختیاری می توانید ببینید. شاید در هیچ سفری به اندازه این سفر، چشمانتان با رنگ ها درگیر نشوند. رنگ در زندگی محلی های این منطقه حرف اول را می زند انگار که هر جا پا بگذارید، رنگ ها شاد و سرزنده را می بینید. بر پیراهن زنان و دختران بختیاری، بر گلیم های دست بافت عشایر و بر زیورآلات چهارپایان دشت. اگر این تالاب چغاخور سفر کنید، می توانید با یک تیر چند نشان بزنید و طبیعت بکر و آب و هوای لطیف و فرهنگ و آداب و رسوم مردم بختیاری را در کنار هم تجربه کنید.

تالاب وسیع : تالاب بین‌المللی چغاخور هم با مساحت ۲۳۰۰ هکتاری اش فرصت خوبی به شما می دهد تا یکی از مهم ترین تالاب های دنیا را تجربه کنید و از تماشای طبیعت زیبا و حیات وحش آن لذت ببرید. در نزدیکی این تالاب ۸۵ گونه گیاه و آبزی وجود دارد و پرنده های مهاجر زیادی مثل حواصیل، لک لک سفید، خروس کولی، کشیم، باکلان، مرغابی سانان، فلامینگو، یلوه، اکراس، قو، سلیم و کاکائیها ساکنان فصلی این تالاب هستند. اما مهم تر از همه، ماهی های کمیاب و ارزشمندی هستند که در تالاب چغاخور زندگی می کنند مثل گونه ای از گامبوزیا (کپور دندان) که از نظر ژنتیکی ویژگی های منحصر به فردی دارد. در حاشیه این تالاب، می توانید تالاب های دیگری را ببینید که بردارزاده های چغاخور به شمار می روند! مثل تالاب گندمان و سولگان که با ارزش های بی نظیر طبیعی و گردشگری شان واقعا دیدنی به نظر می رسند. این تالاب در دامنه ارتفاعات برآفتاب و کلار و در مسیر جاده شهرکرد-خوزستان قرار گرفته و برای دیدن آن کافی است از شهرکرد ۶۵ کیلومتر فاصله بگیرید تا تنها چند قدم با طبیعت بکر و زیبای این تالاب فاصله داشته باشید. اما اگر بخواهید راه های دسترسی به این تالاب را دقیق تر بدانید، باید بگوییم که دسترسى به تالاب چغاخور از طریق جاده آسفالته بروجن- ناغان و شهرکرد- ناغان و راه آسفالته سرد روستاهاى حاشیه در ضلع غربى در جنوب شرقى تالاب امکان پذیر است.