مسجد و مجموعه سلیمیه در شهر ادیرنه یکی از آثار گزیده معماری دوره عثمانی در ترکیه است که در مرکز استان ادیرنه در بخش اروپایی ترکیه ساخته شده است. مسجد «سلیمیه» نمونه عالی از معماری اسلامی و یکی از جاذبه های گردشگری ترکیه است. این بنا در قرن شانزدهم ساخته شد و یکی از مساجد معروف دوره عثمانی است. طراحی ساده ، المان های اسلامی و سبکمعماری کم نظیر مسجد سلیمیه موجب شده پس از قرن ها هنوز مورد ستایش بینندگان قرار گیرد. معمار مسجد سلیمیه، معمار سنان، معمار رسمی دربار پادشاهان عثمانی بوده است. این مجموعه در دوره سلطنت سلطان سلیم دوم عثمانی ساخته شده است. آغاز ساخت مسجد سلیمیه طبق کتیبه ای که در این مجموعه موجود است به سال ۹۷۶ هجری قمری (۱۵۶۸ میلادی) برمی گردد و طبق پیش بینیها قرار بود ساخت این مسجد در روز ششم آذر سال ۹۵۳ خورشیدی به اتمام برسد اما در تاریخ ۲۳ اسفند سال ۹۵۳ به افتتاح رسیده است.مسجد سلیمیه در زمینی به مساحت ۲۴۷۵ متر مربع بنا شده و زیربنای مسجد نیز ۱۶۲۰ متر مربع است. مساحت کل این مجموعه ۲۲ هزار و ۲۰۲ متر مربع است. ارتفاع گنبد مسجد سلیمیه ۴۳،۲۸ متر و قطر دهانه آن ۳۱،۳۰ متر است. گنبد روی یک پایه هشت ضلعی بنا شده است. چهار گنبدک در گوشه ها و یک نیم گنبد در محراب در مقاوم سازی گنبد اصلی بنا نقش دارند.

تاریخچه مسجد سلیمیه : گبند مسجد سلیمیه ۳۲ پنجره کوچک داشته و در بخشهای زیرین گنبد نیز ۶ ردیف پنجره وظیفه تأمین روشنایی این مسجد را برعهده دارند. مسجد سلیمیه چهار مناره دارد و هر مناره دارای سه شرفه ۳۸۰ سانتیمتری دارد. ارتفاع مناره ها ۷۰،۸۹ متر است. این مسجد از لحاظ هنر مرمرتراشی، کاشیکاری و خوشنویسی نیز حائز اهمیت است. کاشیهای مسجد ساخت ایزنیک ترکیه است. بخشی از کاشیهای این مسجد در زمان جنگهای عثمانی با روسیه در سالهای ۱۸۸۷-۱۸۸۸ از طرف میخائیل اسکوبلف ژنرال روسی به مسکو منتقل گردید. مسجد سلیمیه در تاریخ ۲۸ ژوئن سال ۲۰۱۱ در جلسه کمیته میراث جهانی یونسکو در پاریس وارد لیست میراث جهانی گردید.

در جنوب استان یزد، شهرستانی معتدل و بیابانی وجود دارد كه مهریز نام دارد. این شهرستان دارای یك بخش با مركزیت مهریز و پنج دهستان شامل‌ بهادران، ارنان، تنگ چنار، خورمیز و میانكوه است. مهریز شهرستانی است كه به جهت ادامه ارتفاعات شیركوه در بخش غربی آن و تشكیل سفره‌های آب زیرزمینی، هوایی معتدل‌تر از دیگر شهرستان‌های استان یزد دارد و به باغ شهر یزد مشهور شده است؛ البته باید گفت در این گستره، از شمال به جنوب و از غرب به شرق از میزان بارندگی كم می‌شود و خشكی محیط بیشتر خود را نشان می‌دهد. نبود توفان‌های شن در این منطقه برخلاف دیگر مناطق كویری، شرایط مناسب‌تری را برای سفر و گردش در این منطقه كویری ایجاد كرده است. بزرگ‌ترین باغ انار جهان با ۳۰۰ هكتار در مهریز قرار دارد. منابع طبیعی ازجمله چشمه‌ها و كوه‌های زیبا، گردشگری طبیعی این منطقه را رونق بخشیده و بازدیدكنندگان را آرامشی دوباره می‌بخشد. از كوه‌های این منطقه می‌توان به امتداد شیركوه، كوه لاخسه، كوه سیاه و كوه مدوار اشاره كرد كه سرچشمه بیشتر جویبارهای فصلی این شهرستان، طبیعت منطقه را زیبا و لطیف كرده است. چشمه بزرگ، پرآب و زیبای غربال‌بیز در نزدیکی روستای مدوار با چشم‌انداز طبیعی شگفت‌انگیز و آرامش‌بخش، چشمه دامگاهان (دون گاهون) در محلی به نام دون گاهون، منطقه تفریحی كوه ریگ، از مکان‌های تفریحی و گردشگری شهرستان است که مسافران و خانواده‌های بسیاری را سوی خود کشانده ‌است. سرو کهنسال مهریز با ارتفاع نزدیک به ۱۵ متر و حدود ۱۰۰۰سال‌عمر از شگفتی‌های طبیعی شهرستان به‌حساب می‌آید که دیدن آن خالی از لطف نیست. رودخانه فصلی منشاد با گذر پلکانی شکل خود از میان دو کوه، دره سرسبز و بسیار قشنگی ایجاد کرده و در روزهای تعطیل پذیرای گردشگران بسیاری است که از طبیعت لذت می‌برند. از دیگر جاذبه‌های منطقه، دره آدروشک است که سرسبز و خوش آب و هوا با چند چشمه طبیعی، فضایی مناسب را برای گردش و تفریح سالم ایجاد كرده است. این دره دارای یخچالی طبیعی است که در فصل تابستان پوشیده از برف است و برای گردشگران منطقه‌ای زیبا را به نمایش گذاشته است. باغ زیبای تاریخی پهلوان‌پور از دوره قاجار در محله مزویرآباد نیز از باغ‌های قشنگی است که با جاری بودن کاریز حسن‌آباد در دو مسیر باغ، باغی همیشه سبز و با طراوت است و نیز در اطراف آن چنارهای بلند و سرسبز دیده می شود که بازدید آن خالی از لطف نیست. عمارت کوشک یا شربخانه در میان باغ، جاذبه طبیعی را به همراه جاذبه تاریخی همزمان برای گرشگر به نمایش می‌گذارد. نکته‌ای که دانستن آن برای مسافران این دیار خالی از لطف نیست، وجود بلندترین برج بادگیر دنیا با بلندای ۵۵٫۵ متر در مهریز است. مجموعه مهر پادین این مجموعه در شهرستان مهریز از توابع یزد و در فاصله ۳۰ کیلومتری از این شهر و در خیابان مصطفی خمینی و محله مهر پادین واقع شده است. مجموعه دارای یک ایوان و یک مناره است که مناره آن در حال حاضر تنها دارای دو ردیف تزئینات کاشی به رنگ‌های فیروزه‌ای، لاجوردی و سیاه و سفید بر زمینه آجر در قسمت‌های بالایی آن و یک نقش لوزی از کاشی‌های فیروزه‌ای و لاجوردی به همراه دو چلیپای کوچک فیروزه‌ای در پایه منار است. براساس شواهد موجود می‌توان استنباط کرد که این مجموعه از آثار دوره آل‌مظفر در قرن هشتم هجری باشد. دیدن قلعه‌ای که مانند شهری کوچک ‌با اتاق‌ها، خانه‌ها، خیابان‌ها و مغازه‌هایی که از اعماق تاریخ به همان صورت حفظ شده ‌است ناخودآگاه ضربان قلب هر بیننده‌ای را بالا می‌برد. قدمت این قلعه مربوط به قرن هشتم و اساس آن از خشت بوده و دارای دو دیوار استحفاظی است که از این نظر شبیه به قلعه ابراهیم‌آباد است حس جنگ در قلعه مهر پادین این قلعه در فاصله یک کیلومتری مجموعه مهر پادین قرار گرفته است. اگر به دنبال دیدن بخشی از تاریخ هستید که هنوز دست نخورده مانده و دوست دارید هیجان حضور در قلعه‌ای واقعی را ، همان‌طور که در فیلم‌های تاریخی دیده‌اید حس کنید حتما از این قلعه بازدید کنید. دیدن قلعه‌ای که مانند شهری کوچک ‌با اتاق‌ها، خانه‌ها، خیابان‌ها و مغازه‌هایی که از اعماق تاریخ به همان صورت حفظ شده ‌است ناخودآگاه ضربان قلب هر بیننده‌ای را بالا می‌برد. قدمت این قلعه مربوط به قرن هشتم و اساس آن از خشت بوده و دارای دو دیوار استحفاظی است که از این نظر شبیه به قلعه ابراهیم‌آباد است. هر دیوار قلعه چهار برج دیده‌بانی دارد که در مجموع دو ردیف دیوارها، هشت برج ساخته شده است. این قلعه تقریبا سالم مانده و در اطراف آن باغ‌های انار و زمین‌های کشاورزی واقع شده است. در ورودی به قلعه دارای ایوان کنگره‌داری است که از طریق آن می‌توان به قلعه وارد شد. در بالای دیوارهای قلعه کنگره‌هایی ایجاد کرده‌اند که احتمالا کاربرد دیدبانی و تیراندازی از فواصل آن را داشته است با این حسن که شخص تیرانداز و مدافع قلعه مورد اصابت تیرهای دشمن قرار نگیرد. تنها کمی تخیل لازم است تا با دیدن این کنگره‌ها، سربازانی را تجسم کنید که از فاصله‌های بین کنگره‌ها به دشمن تیر‌اندازی می‌كردند و مردمی نگران‌که از داخل قلعه به آن چشم دوخته بودند. در پشت ورودی قلعه ساختمانی سه طبقه وجود دارد که احتمالا محل استقرار قراولان و محافظان دروازه بوده و از پشت آن به بافت قلعه که شبیه یک شهر کوچک با خیابان‌بندی‌های منظم است، وارد می‌شویم.‌ در این خانه‌ها که بعضی حیاط‌دار بوده ‌است ، تعداد زیادی چاه حفر شده بود که آب قلعه را تامین می‌کرد. غذاهای محلی مردم کویرنشین مهریز غذاهای محلی و سنتی گوناگونی دارند که برخی از آنها برای مراسم ویژه پخته می‌شود. آش ماش در منشاد در زمستان و برای ناشتایی می‌پزند و نیز در مراسم سوگواری و روز دفن مرده، برای خانواده سوگوار می‌برند. آش گندم ویژه شب‌های زمستانی اسفند ماه است كه در آن از حبوباتی چون نخود، لوبیا، عدس و گندم پوست کنده ‌‌به همراه سرکه استفاده می‌شود. جالب است بدانید این آش را در منشاد، «آش جه‌جه» می‌خوانند و در بهادران، شب اسفندی می‌گویند. از دیگر غذاهای این منطقه؛ آش رشته یا شولی (آشی که در همه جای استان یزد پخته می‌شود)، آش انار، آش پرک، آش جو، حلیم (آش تنوری) و اشکنه را می‌توان نام برد.

کاخ «گلستان» قدیمی ترین کاخ – موزه تهران است که در سی و هفتمین اجلاس سالانه کمیته میراث جهانی سازمان یونسکو در کامبوج در فهرست میراث جهانی این سازمان به ثبت رسید و به این ترتیب عنوان نخستین اثر تاریخی پایتخت ایران را به خود گرفت که در فهرست جهانی یونسکو ثبت شده است. اگر بخواهید از این کاخ زیبا دیدن کنید می توانید با مترو خود را به میدان ۱۵ خرداد یا میدان ارگ برسانید. هیچ راه دیگری هم ندارید مگر اینکه با خودرو یا اتوبوس به میدانه امام خمینی (توپخانه) بروید و از آنجا تا کاخ پیاده گز کنید. چون خیابان های اطراف کاخ گلستان، همگی پیاده راه شده اند. راه دیگر استفاده از ترامواهایی است که در ابتدای خیابان باب همایون قرار دارد.

شاید جالب باشد اگر بدانید که نخستین سنگ بنای این کاخ که در بخش قدیمی تهران واقع شده، در دوران صفویه گذاشته شد و بخش های اصلی آن در درون حصار قدیمی تهران احداث شد. این کاخ حدود ۳۰۰ سال پیش توسعه یافت و به عنوان کاخ محل زندگی خانواده پادشاهان قاجار مورد استفاده قرار گرفت و اتفاقات مهمی از تاریخ معاصر ایران در آن به وقوع پیوسته است. این کاخ شامل هشت ساختمان اصلی است و دارای باغ بسیار زیبایی نیز هست که در حال حاضر از کل مجموعه به عنوان یک موزه استفاده می شود. باغ کاخ گلستان به سبک تلفیقی باغ های ایرانی و اروپایی ساخته شده است.