پارک ساحلی مرجان که در مجاورت بازار مرجان واقع شده، یکی از زیباترین مراکز دیدنی کیش است که بازار مرجان را به دریا ارتباط می دهد. بسیاری از مسافران و ساکنین جزیره اوقات تفریحی خود را در کنار این پارک گذرانده و از مناظر زیبای ساحلی کیش لذت می برند. آلاچیق ها و محوطه سازی جذاب این پارک ساحلی فرصت مناسبی را برای شما بوجود می آورد که فارغ از هیاهوی بازار به دیدار دریا و چشم انداز های زیبای طبیعت اطراف بروید و در طول اقامت خود در جزیره کیش از این منطقه که دارای ساحلی بسیار زلال و شفاف می باشد دیدن کنید و عکس های به یاد ماندنی بگیرید. علاوه بر این تماشای طلوع آفتاب از این پارک، خاطره ای فراموش نشدنی است.

پارک جنگلی چاه کوتاه در روستای چاهکوتاه (چاه کوتاه) از توابع بخش مرکزی شهرستان بوشهر در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی بوشهر واقع شده است. روستای چاهکوتاه در منطقه ای دشتی استقرار یافته و بافت مسکونی متمرکزی دارد. چاهکوتاه از سطح دریا ۳۰ متر ارتفاع دارد و آب و هوای آن در فصول پاییز، زمستان و بهار معتدل و در تابستان گرم و خشک است. روستای چاهکوتاه از جنوب غربی به روستای کنار آبادی و از شمال شرقی به روستاهای تل اشکی و دویره محدود می شود. توفان شن و تش باد (آتش باد) دو عامل اساسی مؤثر در اقلیم و معماری این روستاست. به دلیل بالا بودن سطح آب های زیرزمینی و عمق کم چاه های آب در گذشته، نام روستا چاه کوتاه نامیده شده است. قدمت این روستا به اواخر دوره صفوی مربوط است. مردم روستای چاهکوتاه، در حوادث جنگ های جنوب (ایران – انگلیس) نقش فعالی داشته اند و آرامگاه هایی از آنها به جا مانده است. مردم روستای چاهکوتاه به زبان فارسی با لهجه محلی سخن می گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. در دهه ۱۳۵۰ در اجرای طرح کنترل و مهار شن های روان، پارک جنگلی چاکوتاه احداث گردید و کشت درختان کویری به منظور مهار پیشروی بیابان در این منطقه رواج یافت. پارک جنگلی چاکوتاه، به یکی از نشانه های اصلی این روستا تبدیل شده است.

اقتصاد روستای چاهکوتاه بر پایه فعالیت های کشاورزی، دامداری، امور خدماتی و تولید صنایع دستی استوار شده است. گندم و جو مهم ترین محصول زراعی این روستاست. دامداری سنتی و تولید انواع لبنیات مانند شیر، ماست، پنیر، کره و روغن حیوانی در روستا رواج دارد. گروهی از زنان و دختران روستای چاهکوتاه به تولید انواع صنایع دستی اشتغال دارند. برخی از طرح های بافته های قالی ، گلیم و گبه های تولیدی روستا کاملاً رنگ و طرح بومی دارند و حاصل تصویرسازی و هنرمندی زنان و دختران روستاست. از مراسم ویژه مردم روستای چاهکوتاه می توان به مراسم دعای باران، دعای آرامش دریا، آیین های عزاداری روز عاشورا و مراسم سنتی عروسی اشاره کرد. در مراسم دعای باران و دعای آرامش دریا، از سازهای بادی و زهی استفاده می شود که جذابیت خاصی به برگزاری مراسم می بخشد. مردم روستا در این نوع مراسم عمومی حضوری فعال دارند.

سوغات روستای چاهکوتاه شامل صمغ، کندر، داروهای گیاهی و لبنیات می باشد و طبخ للک، رشته و انواع غذاهای جنوبی در روستای چاهکوتاه رواج دارد. پارک جنگلی چاه کوتاه با قدمتی ۴۰ ساله، پارک بسیار زیبایی است که به زیستگاه گونه های گیاهی – درختی مناطق کویری و حاره ای و گونه های پرندگان ساحلی تبدیل شده است. مسیرهای بسیار زیبایی در دل این پارک جنگلی احداث شده است که از میان درختان کویری عبور می کند. آواز پرندگان و سکوت و پاکیزگی عمومی فضا، جذابیت پارک را دو چندان کرده است. نخلستان های انبوه خرما و مزارع طلایی گندم از دیگر چشم اندازهای زیبای روستای چاهکوتاه هستند. آرامگاه شیخ حسینی چاهکوتاهی و فرزندانش که در جنگ معروف جنوب (ایران و انگلیس) به شهادت رسیده اند، از آثار تاریخی روستای چاهکوتاه است. در ضلع شمال غربی آرامگاه شیخ، آرامگاه شاعر معاصر ایران، زنده یاد منوچهر آتشی قرار دارد. مختصات جغرافیایی روستای چاهکوتاه ۵۱ درجه و ۸ دقیقه طول شرقی و ۲۹ درجه و ۳ دقیقه عرض شمالی است و این روستا از طریق شهر بوشهر با جاده ای مناسب قابل دسترسی است.

آبشار اغشت در استان البرز واقع است. این آبشار در شمال روستایی به همین نام در منطقه ساوجبلاغ قرار گرفته است. روستای اغشت از توابع شهرستان ساوجبلاغ است و در بخش جندار شهرستان ساوجبلاغ در ۴۶/۳۵ درجه عرض شمالی و ۵۷/۴۹ درجه طول شرقی واقع شده است. فاصله روستا تا مرکز بخش حدود ۱۲ کیلومتر است. این روستا به دو رودخانه گلین رود از جنوب به روستا تکیه اغشت و باغبان کلا و از غرب و شمال غرب آجین دوجین و ولیان و از شرق به سیواندره و ورده محدود می شود.با توجه به قرارگرفتن روستا در منطقه کوهستانی و شرایط آب و هوایی خاص این منطقه، اقلیم روستا با زمستان های سرد و تابستان های معتدل به صورت اقلیم کوهستانی معتدل می باشد و به نوعی که روستا دارای آب و هوای نیمه خشک داخلی طبقه بندی می شود که از نوعی ُآب و هوای مدیترانه ای است. منطقه ایست ییلاقی با مناظر بسیار زیبا که با این مشخصات سبب مهاجرت و مهاحرت های فصلی افراد از شهرهای اطراف مانند تهران و کرج شده است. با توجه به قرار گیری روستا در بین ارتفاعات و دامنه های آن زمینهای کشاورزی که عمدتا باغیات میوه هستند در دامنه های اطراف گسترش یافته است. منابع طبیعی شامل زمین زراعی، رودخانه ها، منابع آب و باغ ها حدود ۱۰۰ هکتار بوده که از شمال به رودخانه گلین رود و از جنوب به روستای تکیه اغشت و باغبان کلا و از غرب و شمال غرب به آجین دوجین ولیان و در نهایت از شرق به دره سیبان دره و ورده منتهی می شود.

پل شکسته خسروآباد مربوط به دوره صفویه و در شهرستان اسدآباد، بخش مرکزی، روستای خسروآباد در مسیربزرگراه کربلا و جاده اسدآباد-کنگاور واقع شده ، این اثر در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۸۷۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در روستاى خسروآباد و بر روى رودخانهٔ شهاب (شاه آب) احداث شده و داراى دو چشمهٔ اصلى و دو چشمهٔ کوچک در طرفین چشمه هاى اصلى است. طاق هاى هر چهار چشمه جناغى است که تا بلندى ۱۵۵ سانتى متر از تخته سنگ هاى لاشه اى ، به ابعاد مختلف و با ملاط گچ ساخته شده و روى سنگ ها سه رج آجر چهارگوش چیده شده است. به نظر مى رسد که بعد از ساختن پایه ها ، ابتدا قسمت هاى مرکزى طاق چشمه ها را ساخته اند و پس از آن ، آجرهاى افقى را چیده و پل را تمام کرده اند؛ زیرا این دو قسمت به هیچ طریقى درهم قفل و بست نشده است. مصالح ساختمانى این پل آجرهایى به ابعاد ۵×۲۱×۲۱ ، سنگ لاشه هایى با ابعاد مختلف ، سنگ تراش ، قلوه سنگ و گچ است. پل فاقد تزئینات بوده و فقط در وسط چشمه ها نوعی آجر کاری سنتی به شیوه نو در آن دیده می شود. در ادوار مختلف تعمیرات موضعی روی آن انجام گرفته است. از بانی و مؤسس پل تا کنون اطلاعات دقیقی به دست نیامده است.