جاده چالوس شاید از معدود جاده های ایران باشد که عبور از آن بهانه رسیدن به یکی از اماکن گردشگری نیست! این جاده خودِ منطقه گردشگری است! چهارمین جاده زیبای دنیا که صرف نظر از زیبایی رویایی اش، یکی از مهم‌ترین مسیرهای ارتباطی کشور هم محسوب می شود. این جاده از شمال به استان مازندران و شهرستان چالوس، از شرق به شهرستان تهران و شمیرانات، از غرب به منطقه طالقان و از جنوب به شهر کرج می رسد. جاده‌ای با قدمت بیش از نیم قرن که با پیچ و خم‌های متعدد در دل کوه و زیبایی‌های بکر طبیعی سفری خیال انگیز را برای مسافران رقم می زند. رودخانه کرج که به موازات جاده کرج چـالوس امتداد دارد، سد کرج و روستای کوچک و زیبای واریان که مثل جزیره‌ای کوچک در آن سوی آب سدکرج قرار گرفته، زیبایی‌های این جاده را چند برابر می کنند. شاید جالب باشد اگر بدانید که جاده کرج – چالوس در هر فصل به رنگی درمی‌آید و گاه تضاد رنگ‌ها چنان مناظر باشکوهی را مقابل چشمانتان می آورد که هر لحظه ممکن است دچار توهم خواب بودن و خواب دیدن شوید! از سال ۱۳۱۲ که جاده کرج – چالوس مورد بهره برداری قرار گرفت تا مسیر تهران به ساحل دریاچه خزر هموار و کوتاه شود، کم کم انواع رستوران‌ها و واحدهای اقامتی و پذیرایی هم در کنار این جاده شکل گرفتند. این در حالی بود که ساخت سد امیر کبیر کرج هم در سال ۱۳۴۰ به جاذبه های این جاده اضافه کرد و در زمان کوتاهی این جاده به یکی از تفریحگاه‌های مهم گردشگری کشور تبدیل شد. زیبایی و خاطره انگیز بودن جاده کرج – چالوس تنها به طبیعت شگفت انگیز و سوغات آن محدود نمی‌شود. این جاده تپه‌های باستانی و روستاهای تاریخی ای دارد که گاه قدمت آن به هزاران سال می رسد . این بار اگر سری به جاده چالوس زدید، از محصولات و سوغات روستاییان این جاده هم سراغی بگیرید. انواع ترشی خانگی، قره قروت، سیر ترشی، عسل کوهستان، مربای عسل، عسل رس بسته، انواع ماست محلی بدون، سرکه سیب محلی، کره محلی، پنیر گوسفندی، انواع شیره انگور، سبزی های کوهی مانند و الک، قارچ و گلپر خشک و ترشی و… سوغاتی های خوشمزه ای هستند که برای چند روز هم که شده طعم خوراکی های صنعتی و کارخانه ای را از یادتان خواهند برد.

اما زیبایی و خاطره انگیز بودن جاده کرج – چالوس تنها به طبیعت شگفت انگیز و سوغات آن محدود نمی‌شود. این جاده تپه‌های باستانی و روستاهای تاریخی ای دارد که گاه قدمت آن به هزاران سال می رسد. تونل‌های تو در تو و طولانی هم یکی دیگر از جاذبه های جاده کرج چالوس هستند که در میان آنها حتما نام تونل کندوان را شنیده اید. معروفترین و طولانی ترین و یازدهمین تونل جاده چالوس! بعد از این تونل است که جاده چالوس از خطه کرج خارج شده و به سوی وادی مازندران در آن سوی دیگر سلسله جبال البرز به سوی دریا سرازیر می‌شود. یعنی بعد از طی ۷۹ کیلومتر از شروع جاده. جالب است بدانید که تا اواخر دوره قاجار، اصلا جاده کرج – چالوس وجود نداشته و تنها یک مسیر خاکی و مالرو، راه دسترسی به روستاهای این‌ منطقه را تشکیل می داده است. اما این راه ناهموار آنقدر طولانی نبود تا ارتباط شمال و جنوب کشور را میسر کند. اسناد و منابع تاریخی نشان می دهند که آثار باستانی با معماری‌های جالب و همچنین تپه‌های باستانی زیادی در حاشیه شرقی و غربی جاده کرج – چالوس قرار گرفته اند که از جمله آن ها می‌توان به بقایای قلعه‌ها و دژهای استواری مثل شاه دژ، قلعه دختر شهرستانک، قلعه تنگه کسیر، قلعه ری زمین و امامزاده های تاریخی با معماری های زیبا اشاره کرد. این جاده رودخانه های شیرین و متعددی مثل رودخانه‌های وارنگه رود و شهرستانک است که همه و همه شاخه‌هایی از رودخانه اصلی کرج هستند. البته جاذبه های این جاده به همین جا ختم نمی شود. اماکان تفریحی دیگری هم در کنار جاده کرج – چالوس هستند که اوقات خوشی را برای خانواده ها دست و پا می کنند. پیست اسکی در دیزین و پیست اسکی خور و روستاهای بسیار زیبای خور، آسارا، گچسر و واریان که به عنوان روستاهای هدف گردشگری کرج هم معرفی می شوند. این در حالی است که چشمه وله در ۷۰ کیلومتری شمال شرق کرج در روستای وله، چشمه گل کیله در شمال کاخ شهرستانک در کوههای بشم آهار و هفت چشمه در اوایل جاده چالوس از جاذبه های توریسم درمانی جاده کرج – چالوس به شمار می روند.

قلعه هزار پله يا قلعه رودخان قلعه عظيم و شگفت انگيزی است در۲۵ كيلومتری جنوب غربی فومن كه در حوزه جغرافيايی اين شهرستان قرار دارد و در قله كوهی در دل جنگل آرميده است . برای رسيدن به قلعه پس از عبور از شهر فومن ، روستاهای گشت ، كرد محله ، گشت رودخان ، سياه كش ، سيد آباد و قلعه رودخان بايد طی مسير كرد . رودخان نام قلعه ای است متعلق به دوره سلجوقيه كه بر فراز ارتفاعات جنگیلي شهرستان فومن در روستای رودخان بنا شده و۶/۲ هكتار مساحت و ۶۵ برج و بارو و ديواري به طول ۱۵۰۰ متر دارد . رطوبت بيش از حد هوا باعث رويش گياه در لابه لای ديوارهای قلعه و پوسيدگی آنها شده ، اما با اين حال در مقايسه با قلعه های ديگر، اين قلعه هنوز سالم مانده است . اين مسير فوق العاده زيبا را كه از وسط جنگل به سمت كوه تا قلعه می باشد بايد با پای پياده كه حدود ۵ كيلومتر است طی كرد . زمان لازم برای رسيدن به قلعه حدود يك ساعت و نيم است كه مقداری از مسير راه عادی و مابقی مسير حدود هزار پله است . از روستای قلعه رودخان تا قلعه رودخان طبيعت بسيار زيبای و چشم اندازهای زيادی وجود دارد كه توجه هر بيننده ای را به خود جلب می كند . در مسير صعود به قلعه درختانی با قدمت طولانی به سمت آسمان قد علم كرده و نوار از لابه لای شاخه های اين درختان به پايين می ريزد . ارتفاع ديوارها متفاوت و از ۳ تا ۱۰ متر متغير است و در نقاط نفوذ پذير قلعه ، ديوارها و باروها قطور و ارتفاع بيشتری دارند . انتخاب مكان مناسب ، بهره گيری از مصالح مقاوم ، استفاده از شيوه های مختلف معماری و ايجاد اشكال هندسی متنوع ، عظمت خاصی به اين مجموعه داده است . فرم كلی قلعه نامنظم است و از ۲ بخش شرقی و غربی تشكيل شده است . در دوره ی سلجوقيان اين قلعه تجديد بنا شده و از پايگاه های مبارزاتی اسماعيليان بوده است . بر روی سر در ورودی آن درج شده است كه اين قلعه در سال ۹۱۸ تا ۹۲۱ هجری قمری برای سلطان حسام الدين امير دباج بن امير علاءالدين اسحق تجديد بنا شده است . اين كتيبه در موزه گنجينه رشت نگهداری می شود . اين قلعه در ارتفاعی بين ۶۶۵ تا ۷۱۵ متر از سطح دريا واقع شده است.