ساحل
جزایر فی فی مهمترین و زیباترین جزایر در تایلند
جزایر فی فی به عنوان مهمترین و زیباترین جزایر در تایلند در نظر گرفته می شود. در این مکان کوه های سنگ آهک با صخره ها، غارها و سواحل طولانی شنی سفید وجود دارد. هر چند که اغلب به عنوان یک جزیره به آن اشاره می شود اما جزیره فی فی در واقع یک مجمع الجزایر کوچک است. جزیره فی فی دان بزرگترین جزیره از این گروه است و البته تنها جزیره با ساکنان دائمی است، در حالی که جزیره کوچکتر به نام کو فی فی له به عنوان محل فیلمبرداری فیلم “ساحل” در سال ۲۰۰۰ با بازی لئوناردو دیکاپریو معروف است. بیشتر توسعه فی فی دان در اطراف دهکده تن سای است که در پایین تنگه شنی قرار گرفته است که دو مسیر تپه ای که بقیه جزیره را دربردارد را بهم می پیوندد. در این جزایر همچنین استراحتگاه های ساکت تری دیگری در سواحل وجود دارد. در این جزیره تقریبا هیچ وسایل نقلیه موتوری وجود ندارد، بنابراین حمل و نقل با پای پیاده یا با دوچرخه صورت می گیرد، در تن سای بسیاری از مکان ها تنها ده دقیقه پیاده روی فاصله دارند. قایق ها بین تمام سواحل در رفت و آمد هستند.
خلیج فک نام : خلیج فک نام (Phak Nam) در ساحل شرق فی فی دان واقع شده است. این یک خلیج منزوی با یک ساحل کوچک است که محل یک دهکده ماهیگیری کوچک است. ممکن است که با پای پیاده به این مکان برسید، اما این یک پیاده روی طولانی در سراسر تپه های ناهموار است. سوار یک قایق شدن بسیار ساده تر و عملی تر است. ساحل محل تنها یک تفریحگاه است و برای آنهایی که به دنبال صلح و آرامش هستند اینجا بهترین گزینه است.
خلیج تونسای : خلیج تونسای (Tonsai Bay) مرکز اصلی ورود و خروج کو فی فی است. کشتی ها می آیند و می روند، قایق های بادبانی لنگر می اندازند، تورهای شیرجه و قایق مشتریان خود را سوار می کنند و قایق ها مسافر یا کالاها را حمل می کنند. روستای تونسای، روستای اصلی فی فی دان در اینجا واقع شده است.
ساحل میمون : خلیج پنهان او لینگ (خلیج میمون) (Ao Ling) در شمال غرب خلیج لو دالام واقع شده است که خانه یک کلونی از میمون ها است که از بالا رفتن از پاهای بازدید کنندگان برای گرفتن یک موز دریغ نمی کنند. در زمان جزر و مد بسیار بالا ساحل زیادی وجود ندارد اما در زمان های دیگر به میزان زیادی شن و ماسه وجود دارد. می توان با پای پیاده و یا با اجاره یک قایق از لو دالام به ساحل رسید.
ساحل لیم تانگ : ساحل لیم تانگ (Laem Tong) در انتهای شمال فی فی دان واقع شده که ساحلی زیبا، آرام و منزوی است که می توان توسط قایق به آنجا رفت. حدود ۴۵ دقیقه طول می کشد تا با قایق از روستای تونسای به اینجا رسید. در ساحل لیم تانگ تنها چهار استراحتگاه مجلل وجود دارد. در فاصله نه چندان دور از این ساحل جزیره ماسکیتو، جزیره بامبو و هین کلانگ وجود دارد که همه نقاط غواصی بزرگی هستند.
ساحل لانگ : در جنوب غربی با مناظری زیبا از فی فی له ، ساحل لانگ قرار گرفته است. این مکان در حدود پنج دقیقه با قایق از روستای تونسای فاصله دارد. همچنین امکان پذیر است که با پای پیاده در نور روز به روستا رسید اما این سفر شامل راه رفتن بر روی صخره ها بین سواحل و یا در مسیرهای پیاده روی کوتاه در میان جنگل است. اسکان در اینجا تقریبا به طور کامل شامل خانه های ییلاقی است، برخی از آن ها استراحتگاه های لوکس هستند در حالی که بسیاری خانه های ییلاقی معمولی نیز وجود دارد.
خلیج لو دالام : خلیج لو دالام (Loh Dalum) در سمت دیگر جزیره فی فی دان از دهکده تونسای واقع شده که یکی از زیباترین سواحل در کوفی فی است، اگرچه آنجا می تواند بسیار شلوغ شود. خلیج تقریبا به طور کامل توسط صخره های سنگ آهک محصور شده و دارای آب زمردی روشن و یک ساحل شنی سفید است. در ساحل در شب نمایش های آتش بازی جذاب و تماشایی نشان می دهند و جشن ها تا ساعات اولیه بامداد طول می کشد. شنا در جزر و مد بالا بهترین گزینه است.
جزیره بامبو : جزیره بامبو (یا کو پای (Ko Pai )) یک جزیره کوچک و مسطح واقع شده درحدود ۵ کیلومتری از نوک شمالی جزیره فی فی دان است. از ساحل تون سای تا این مکان در حدود ۴۵ تا ۶۰ دقیقه بسته به شرایط دریا فاصله است. در سمت شمال و شرق جزیره سواحل شنی زیبا هستند و یک فروشگاه کوچک نوشیدنی و تنقلات ارائه می کند.
خلیج مایا Maya-Bay : خلیج مایا (Maya Bay) یکی از زیباترین سواحل در تایلند است که یک خلیج کم عمق احاطه شده توسط حلقه ای از تپه های سنگ آهک شیب دار در کوفی فی له است. خلیج دارای یک زندگی دریایی فوق العاده و یک مکان مورد علاقه برای غواصان است. خلیج مایا پس از فیلم “ساحل” در سال ۲۰۰۰ که در اینجا فیلم برداری شد در جهان معروف شد و امروزه بسیاری از گردشگران کو فی فی فقط برای دیدن این ساحل به اینجا می آیند. هر چند که خلیج بسیار زیبا است اما منزوی و خلوت نیست. در هر روز و در هر زمان بیش از ۳۰ قایق تندرو و قایق معمولی در ساحل همراه با قایق های بزرگ وجود دارد که صدها غواص و بازیدکنندگان را حمل می کنند. سعی کنید بازدید خود را در اوایل صبح و یا بعد از ۱۷:۰۰ برای دوری از شلوغی و جمعیت انجام دهید.خلیج مایا یکی از زیباترین سواحل در تایلند است که توسط حلقه ای از تپه های سنگ آهک احاطه شده است.
طولانی ترین رودخانه کردستان
اورامان معروف ترین و توریستی ترین بخش کردستان است و اگر قرار باشد یک سفر کوتاه به این منطقه داشته باشید، باید بگوییم آنچه لذت سفر شما را کامل می کند، سر زدن به رودخانه سیروان است. رودخانهای که در جنوب غربی کردستان جریان دارد و طولانیترین رودخانه این استان به حساب می آید. از زیبایی های اورامان زیاد برایتان گفته ایم؛ اما بگذارید این بار از طراوت رودخانه سیروان بگوییم که می توانید در حاشیه آن چند روزی اقامت کنید و سفر طبیعت گردی متفاوتی را تجربه کنید.سیروان محل تمرین و مسابقات قایقرانان استان است و حتی گاهی به میزبانی مسابقات ملی و بینالمللی هم انتخاب می شود. با این حساب، اگر اهل قایقرانی باشید می توانید از موج های پرخروش این رودخانه به اندازه کافی لذت ببرید.
سیروان بعد از به هم پیوستن آبهای بخشهای جنوبغربی، غرب و مرکز استان مثل قشلاق، گاوه رود و گردلان به وجود می آید و در مسیری طولانی به راه میافتد و با مسیر پیچ در پیچ خود، زمین های زیادی را سیرآب می کند. این رود سروآباد و منطقه باستانی اورامان را به دو بخش تقسیم میکند و تنها راه ارتباطی مهم بین این دو بخش پل دوآب در حدود ۲۵ کیلومتری شمال غربی پاوه است. در کناره شمالی سیروان مقبره سلطان اسحاق در نزدیکی روستای شیرخان واقع شده است. سیروان بعد از طی مسیری طولانی با رودخانه لیلی تلاقی پیدا کرده و وارد کردستان عراق میشود و از آنجا با پیوستن به رودخانه دیاله، وارد رود بزرگ دجله شده و در نهایت به خلیج همیشه آبی فارس می ریزد.شاید برایتان جالب باشد که بدانید، سیروان محل تمرین و مسابقات قایقرانان استان است و حتی گاهی به میزبانی مسابقات ملی و بینالمللی هم انتخاب می شود. با این حساب، اگر اهل قایقرانی باشید می توانید از موج های پرخروش این رودخانه به اندازه کافی لذت ببرید. اما حواستان باشد که رودخانه سیروان به همین اندازه هم برای شنا خطرناک است. به خصوص برای بچه ها و شناگرهای آماتور. خطر غرق شدن در این رودخانه بسیار زیاد است و بارها پیش آمده که جوانان کرد از اهالی بومی همین منطقه وقتی برای شنا وارد رودخانه شدهاند، غرق شده اند.اگر قصد سفر به اورامان و سیروان را دارید، بهترین مسیر فاصله بین روستاهای «اسپریز» تا «هجیج» است که به دلیل وجود جاده شنی موازی و در راستای رودخانه، دیدنیهای بسیار زیادی دارد و مطمئنا میتواند نظر و رضایت شما را جلب کند.
کاخ زمستانی کوروش
اگر گذارتان به بوشهر افتاد، پیشنهاد می کنیم که سری هم به کاخ هخامنشی برازجان بزنید تا یکی از ارزشمندترین آثار دوره هخامنشی را از نزدیک ببینید. کاخ زمستانی کوروش هخامنشی که با نام کاخ چرخاب هم شناخته می شود، در جنوب غربی برازجان قرار دارد و برای دیدن آن باید حدود ۵۰۰ متر از جاده بوشهر ـ برازجان فاصله بگیرید. هر چند که اگر به محوطه برسید، احتمالا جز ته ستون های تیره رنگ خاک چیز دیگری برای دیدن به چشمتان نمی آید، اما به هر حال همین ته ستون ها هم بهانه ای است تا چند ساعتی به قرون پیش از میلاد سفر کنید و در حال و هوای شاه هخامنشی نفس بکشید! بنابراین ناگفته پیداست که سفر به چنین کاخی به کسانی که علاقه چندانی به تاریخ ندارند، توصیه نمی شود. مطالعات باستان شناسی، قدمت این کاخ را تا سال ۵۲۹ قبل از میلاد تخمین می زند. باستانشناسان معتقدند این کاخ نیمه تمام به دستور کوروش ساخته شده و احتمالا با مرگ او هم متوقف شده است . مطالعات باستان شناسی، قدمت این کاخ را تا سال ۵۲۹ قبل از میلاد تخمین می زند. باستانشناسان معتقدند این کاخ نیمه تمام به دستور کوروش ساخته شده و احتمالا با مرگ او هم متوقف شده است. آنها معتقدند این کاخ که هیچ گاه مسکونی نشد، نقاط مشترکی با پاسارگاد و فضاهای معنوی معماری ایرانیان دارد و به همین دلیل احتمال می رود به قصد کاربری معنوی و ایمانی ساخته شده باشد. هر چند که عده ای از باستانشناسان هم هدف از ساخت این بنای عظیم را تسلط داشتن برآبهای خلیج فارس و نظارت بر ساحل خلیجفارس دانستهاند. آنها معتقدند که جلگه برازجان در دوره هخامنشی اهمیت فراوان داشته است. چرا که ایران در دوره هخامنشی صاحب نیروی دریایی شد و توانست از راه دریا به تجارت و کشور گشایی بپردازد. به همین نسبت کاخ های ساخته شده در مناطق نزدیک دریا هم از اهمیت ویژه ای برخوردار بودند.
سال ۱۳۵۱ بود که کارگران برازجانی، برای حفر کانال آبی به سمت بوشهر زمین را کلنگ می زدند. آنها در حین کند و کاوهای خود، به سنگ سیاهی برخوردند که می شد ردپای تاریخ را لا به لای حکاکی های آن دید. سنگی که از گذشته دور مدفون شده در خاک حکایت می کرد. خبر خیلی زود به میراث فرهنگی وقت رسید و باستان شناسان به منطقه اعزام شدند. حفاری های لازم انجام شد و هر بار گوشه ای از یک بنای قدیمی مشخص شد. با وقفه های زیادی که در کار افتاد، ۳۱سال طول کشید تا در سال ۱۳۸۲ کاخ زمستانی کوروش به طور کامل از زیر خاک بیرون بیاید! باستان شناسانی که این روزها روی تاریخ این بنا تحقیق می کنند، معتقدند که این بنا از لحاظ ارزش های باستانشناسی همسطح با تخت جمشید و پاسارگاد است و در گذشته در کنار شهر تااوکه taoke ـ که شهری تاریخی بوده ـ قرار داشته است. شهری با مسیر شمالی ـ جنوبی که تا نزدیکی روستای بنداروز ادامه داشته است. اگر به محوطه برسید، احتمالا جز ته ستون های تیره رنگ خاک چیز دیگری برای دیدن به چشمتان نمی آید، اما به هر حال همین ته ستون ها هم بهانه ای است تا چند ساعتی به قرون پیش از میلاد سفر کنید و در حال و هوای اجداد هخامنشی تان نفس بکشید!
بخشی از دروازه شاهی این کاخ با لعابی از جنس سیلیس کف سازی شده است و این مهم ترین بهانه ای بود که شائبه هخامنشی بودن این کاخ را به وجود می آورد. ته ستونهای کاخ هم که این روزها سرپا تر از بقیه قسمت ها هستند، از سنگهای سیاه و زرد رنگ ساخته شده اند. اگر به همان تکه سنگ هایی که در محوطه موجود است و نام ته ستون روی آنها گذاشته شده، دقت کنید می بینید که این ته ستونها از نظر معماری زیبا، متفاوت و در نوع خود بینظیرند. حجاری زیبایی که بر روی این سنگها صورت گرفته، به شکل دایره است و طرز قرار گرفتن سنگها بر روی هم، هنر و معماری گذشته ایران زمین را به رخ می کشد. ظاهرا معماران ایرانی این سنگ ها را در کنار رشته کوه گیسکان حجاری کرده اند و بعد با طی کردن مسیری طولانی این سنگها را به منطقه ساخت کاخ آورده اند و در جای خود قرار دادهاند.
سفر به مریخ ایران
چابهار تنها بندر اقیانوسی ایران است که در کرانه دریای عمان و اقیانوس هند قرار دارد. این بندر مهم یک منطقه آزاد بازرگانی است و لنگرگاه آن امکانات پهلوگیری کشتیهای اقیانوسپیما را دارد و از نقطههای تجاری مهم ایران و کشور همسایه به حساب میآید، چون نزدیکترین مسیر این کشورها به آبهای آزاد است. اما به جز این ها، چابهار یک گردشگاه خوب و دیدنی برای مسافران ماجراجو به حساب می آید! چابهار از شهرستانهای سیستان و بلوچستان است که در جنوب شرقی کشور قرار گرفته و آب و هوای گرم و معتدلش تمام فصلهای این شهر را بهاری کرده است. به همین دلیل است که به آن چهار بهار نیز میگویند. این منطقه در زمستان یکی از گرمترین مناطق و در تابستان یکی از خنکترین بنادر ایران است. اگر گذارتان به چابهار افتاد، قبل از هر جاذبه دیگری خلیج چابهار را خواهید دید. این خلیج، بزرگترین خلیج در اطراف دریای عمان به حساب می آید. اما بعد از آن، توصیه می کنیم سری به تالاب ایپار بزنید و آتشفشانی از گل سرد را ببینید! تالاب ایپار که در مسیر جاده ساحلی گواتر و در تنگهای صخرهای در ۱۵ کیلومتری شهر چابهار قرار دارد و در آن می توانید انواع درختچههای گز، کلیر و گونههای مختلف پرنده مثل فلامینگو، حواصیل، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی، خوتکا، چنگر و… را ببینید. تپههای گل افشان در میان دشت کهیر و تنگ قرار گرفته اند. این تپهها سه تا هستند که یکی از آنها مانند آتشفشان فعال است و به جای مواد مذاب آتشفشانی، از دهانه آن گل سرد توسی رنگ به بیرون تراوش میکند. توصیه میکنیم این منطقه را از نزدیک ببینند، زیرا در دنیا تنها ۳ نمونه دیگر را گزارش کردهاند، دیدن این تپه میتواند تجربهای کم نظیر را برای شما رقم بزند.
قدیمیترین جزیره ایران – بوشهر
جزیره گردی، شاید یکی از بهترین انواع سفری باشد که ما کمتر تجربه کرده ایم. زندگی در جزیره، سبک متفاوتی دارد و سفر به میان مردمی که با این سبک روزگارشان را می گذرانند، می تواند شما را به دنیای متفاوتی ببرد. دنیایی پر از ماهی و بوی دریا! جزیره خارک یکی از آن جزیره هایی است که باید آن را از نزدیک ببینید. این جزیره در شهرستان گناوه از استان بوشهر قرار گرفته و حدود ۳۰ کیلومتر از نزدیکترین ساحل ایران یعنی بندر ریگ فاصله دارد. فاصله خارک با بوشهر هم حدود ۵۷ کیلومتر است. بنابراین در سفر به خارک، می توانید یک جنوب گردی خوب هم داشته باشید. در قسمت شمالی خارک، جزیزه بسیار کوچکتر و باریکی با نام خارکو وجود دارد که این نام توسط بومیان منطقه بر آن گذاشته شده است. با این که یکی از مهمترین مراکز صادرات نفت خام جهان در خارک قرار دارد، اما این جزیره فقط دارای حدود ۸ هزار نفر جمعیت بومی است. موقعیت جغرافیایی جزیره به گونهای است که از اواخر اسفند ماه هوا رو به گرما رفته و در کنار افزایش دما رطوبت هوا هم بالا میرود، پس بهترین زمان برای بازدید از خارک فصلهای پاییز و زمستان است.جزیره خارک بزرگترین پایانه نفتی ایران است که بیش از ۹۵ درصد از کل صادرات کشور را تامین می کند اما این تنها دلیل اهمیت خارک نیست؛ میراث فرهنگی به جا مانده از تمدنهای عظیم کهن پارسی در این جزیره لقب باستانیترین جزیره ایران را به آن داده است. این جزیره را به لحاظ سابقه حضور تمدنهای مختلف میتوان «موزه طبیعی دیرینهشناسی و باستانشناسی ایران» نامید.
ورود پر دردسر
در دوران جنگ تحمیلی ورود افراد متفرقه و غیربومی به جزیره ممنوع بود و این قانون به دلیل وجود تاسیسات مهم نفتی و… در جزیره اجرا میشد، متاسفانه پس از پایان جنگ این قانون مورد بازنگری قرار نگرفت و هنوز هم اگر کسی قصد بازدید از این جزیره را داشته باشد باید از فرمانداری مجوز دریافت کند که باعث رکود گردشگری در این جزیره زیبا میشود. البته در حال حاضر روزانه یک کشتی گردشگران را از بوشهر به خارک منتقل کرده و یک کشتی نیز در روز از جزیره به سمت بوشهر حرکت میکند که بهترین امکان دسترسی به جزیره نیز همین کشتیها هستند.
جزیره شگفت انگیز
این جزیره از فسیلها و اندامهای مرجانها، دوکفهایها و دیگر جانداران دریایی که آمیخته با ذرات ماسه شدهاند، تشکیل شده و تنها لایهای نازک از سطح جزیره که ضخامتی حدود ۲۰ سانتیمتر تا ۵ متر دارد، از سختی بیشتری برخوردار است. درخت بومی جزیره، درخت انجیر هندی یا banyan tree است که بسیار بزرگ و پرسایه است. این درخت دارای ریشههای هوازی است که از خاک بیرون آمده و با پیچیدن بر تنه درخت از آن بالا رفته و از شاخهها آویزان میشود. جزیره خارک از معدود جزیرههای خلیج فارس است که آب شیرین فراوان دارد و در سراسر جزیره آثار و نشانههای استفاده از آب شیرین به چشم میخورد. علاوه بر آن کاریزهای کهنسالی هم در جایجای جزیره دیده میشود که در حال تخریب هستند. همچنین چاههای دیگری نیز در جزیره وجود دارند که مردمان خارک مانند دیگر نواحی جنوبی ایران، در انتهای آنها درختان مو میکارند. این درختان بدون نیاز به آبیاری و با استفاده ار رطوبت اعماق چاه، هر کدام سالانه تا چند صد کیلو انگور میدهند. در این جزیره امکاناتی از قبیل مراکز خرید و رستوران و… وجود دارد و همچنین میتوانید از سواحل شنی زیبای آن برای شنا استفاده کنید. بهترین ساحل برای شنا در جزیره، پلاژ شرکت نفت است که امکانات مناسبی برای شنا کردن دارد.
دیدنیهای جزیره خارک
بقعه میرمحمد: این بنا مربوط به اواخر قرن ۷ هجری قمری است که دارای دو گنبد مخروطی بوده و از سنگ و گچ ساخته شده است. امکانات بنا عبارتند از یک نمازخانه بزرگ به همراه پوشش گنبد مخروطی و یک اتاق کوچک که ضریح و قبر امامزاده در آن قرار دارد. مردم بر این باورند که این بقعه مدفن محمد حنفی فرزند حضرت امیرالمومنین(ع) است، کتیبهای هم با این مضمون در آن وجود دارد: «هذه المشهد محمد بن امیرالمومنین علی.»امامزاده میرارم: امامزاده میرارم یا «پیرارم» در جنوب شهر خورموج واقع شده است. درون بقعه ضریحی وجود ندارد. مقبره با سنگی قدیمی و سخت به طول ۱۲متر با تراش اسلیمی و نقش سروکسازی بسیار ظریف روی پایهای مستطیل شکل قرار دارد. در کنار این سنگ اسلیمی شکل، خطوط و نقوش ظریف در اندازههای مختلف به چشم میخورد.دو پایه آتشدان سنگی نظیر آتشدانهای سنگی دوره هخامنشی روی این سنگ قرار دارد. علاوه بر آن یک قطعه سنگ بیضی شکل در داخل بقعه و روی آن قرار گرفته که قابل جابهجا شدن است. به نظر میرسد قدمت این سنگ به زمانهای بسیار دور پیش از اسلام و به دوران سلطه یونانیان و عهد سلوکیان میرسد. مردم خورموج بر این باورند که این مقبره مدفن میرارم فرزند سام، پسر نوح پیامبر است.قلعه هلندیها : یکی از دیدنیهای خارک بقایای قلعهای است که در شمال شرقی جزیره قرارگرفته است. گذر زمان به همراه تخریبهایی که توسط انسانها صورت گرفته بخشهای بسیاری از این قلعه را از بین برده است. اینگونه که از اسناد و شواهد بر میآید این قلعه در گذشته دارای برج و بارویی بوده که امروزه از آن اثری دیده نمیشود.متون تاریخی، سازنده قلعه را فردی هلندی به نام کینپ هاوزن معرفی میکند که وی در دوره تسلط بیگانگان بر جزایر خلیج فارس در سال ۱۷۴۷ میلادی این قلعه را بنا نهاد؛ همان زمان که هلندیها به بهانه تجارت این جزیره را تصرف کردند و به عنوان مرکز تجاری از آن استفاده میکردند.کتیبه هخامنشی: این کتیبه که متعلق به اواخر دوره هخامنشی است روی صخرهای مرجانی به ابعاد ۸۵ در ۱۱۶ حک شده است. البته کشف این کتیبه به صورت اتفاقی و حین عملیات راهسازی برای ساخت جادهای منتهی به کتابخانه عمومی واقع در محله ۳ تانکی جزیره صورت گرفت.متاسفانه در خرداد ماه سال ۱۳۸۷، افرادی ناشناس از حصار دور کتیبه عبور کردند و با شیء نوک تیز مابین حروف میخی کتیبه را بشدت تخریب کرده و به آن آسیب رساندند. از این کتیبه به عنوان قدیمیترین سندی که نام خلیج فارس در آن ذکر شده است، یاد میشود.گورستان باستانی: در قسمتی از کوهستان جزیره خارک قبرهای زیادی وجود دارد که باتوجه به عمق کم و سطح مدور برخی از آنها، میتوان آنها را به زرتشتیان نسبت داد. روی بعضی از قبرها که مدخلهای کوتاهی دارند نقش صلیب وجود دارد که نشان میدهد مسیحیان نیز مردههای خود را در آنجا به خاک سپردهاند. باستانشناسان تعدادی از قبرها را در گورستانی در قسمت شرقی جزیره شکافتهاند که همگی به اواخر دوره ساسانی مربوط است؛ در گور مردان شیءهایی به دست نیامده ولی درقبر زنان شیشههای کوچکی که احتمالا در آن عطر میریختند و همچنین جواهرات کمارزش مانند حلقه انگشتری و آینههای مفرغی پیدا شده است.