اگر زندگیتان را از راه دامداری می‌گذراندید و در منطقه‌ای زندگی می‌کردید که به‌خاطر شرایط آب‌ و هوایی، همیشه علف کافی برای دامتان پیدا نمی‌شد، چه‌ می‌کردید؟ در هر فصل به‌ جایی کوچ می‌کردید که علف کافی داشته باشد؟ هر جا که می‌رفتید یک خانه جدید می‌ساختید یا خانه‌تان را طوری می‌ساختید که بتوانید آن را با خودتان همه جا ببرید؟ در گذشته، ترکمن‌ هایی که در شمال شرق ایران زندگی می‌کنند، دقیقاً همین کار را می‌کردند. آنها خانه‌هایشان را طوری می‌ساختند که بشود به‌راحتی آن را جمع کرد، به‌این طرف و آن‌ طرف برد و باز آن را برپا کرد. برای همین خانه‌های آنها شکل آلاچیق دارد، اسم این آلاچیق متحرک «آغاج‌اُوی» است که به‌زبان ترکی ترکمنی یعنی خانه چوبی . این آلاچیق‌ها از مواد طبیعی ساخته می‌شوند: چوب درختان، پشم گوسفندان و نی‌نیزارها و بافته‌هایی که همه از مواد طبیعی به‌وجود آمده‌اند. این روزها اما زندگی ترکمن‌ها خیلی تغییر کرده. آنها دیگر مجبور نیستند کوچ کنند و در نتیجه مجبور نیستند خانه‌هایی متحرک داشته باشند، با وجود این هنوز هم بعضی از آنها آلاچیق می‌سازند و در آلاچیق زندگی می‌کنند.

نمد که از به‌هم فشردن پشم حیوان‌ها درست می‌شود، برای پوشاندن سقف و دیوارهای آلاچیق خیلی مناسب است. ترکمن‌ها برای پوشاندن آلاچیق‌هایشان از نمد سیاه یا سفید استفاده می‌کنند. «آق‌اوی»، آلاچیق‌هایی با نمد سفید، بیشتر برای تازه‌ عروس و دامادها استفاده می‌شود یا برای پذیرایی از مهمان‌ها، و مردم معمولی در «قارا اوی» زندگی می‌کنند، یعنی آلاچیق‌هایی با نمد سیاه. روی نمد دور تا دور آلاچیق را با حصیری که از نی درست کرده‌اند می‌پوشانند. فرش یا جاجیمی که به‌صورت نواری باریک و بلند دورتا دور آلاچیق بسته شده برای استحکام اتصال های آلاچیق به کار می‌رود، اما واقعاً آن را زیبا می‌کند. قسمت دایره‌ای بالای آغاج‌اوی، پنجره یا هواکش آن است. برای ساختن سقف آلاچیق از تعداد زیادی چوب کمانی استفاده می‌کنند که نوک آنها تراش خورده و انتهایشان پهن است. قوس این چوب‌ها باعث می‌شود قسمت بالای آلاچیق گنبدی‌شکل شود. چوب‌های دیواره‌های آلاچیق به‌صورت ضربدری به‌هم وصل می‌شوند و در قسمت بالای دیوارها به چوب‌های سقف متصل می‌شوند. ترکمن‌ها برای اتصال چوب‌ها، از بندهایی محکم استفاده می‌کنند که از پوست شتر درست می‌شود.

در مسیر بزرگراه آلاسکا که در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شده پارکی ایالتی با تعدادی استخر آب گرم وجود دارد که تفریحگاهی جذاب برای کمپ زدن است. با ما همراه شوید تا با این استخر آب گرم در کانادا آشنا شوید. در مسیری عریض و چوبی که از میان مرداب آب گرم و جنگل شمالی می گذرد قدم بگذارید تا در بزرگترین چشمه های آب گرم کانادا غوطه ور شوید.پارک آب گرم ایالتی لیارد ریور در بریتیش کلمبیا که به دلیل شادابی سرزمین هایش به عنوان دره گرمسیری شناخته می شده دارای هشت استخر است که یکی از آنها برای استحمام کنندگان در دسترس است. دمای آب در استخر عمومی روستایی بین ۴۲ تا ۵۲ درجه سانتیگراد است که باعث شده این محل استراحتگاهی مناسب برای عبورکنندگان بزرگراه آلاسکا شود. بلیندا کلارک مدیر پارک می گوید:  چشمه های آب گرم همه مردم را به خود جذب می کند. مسافران اولین بار تنها برای یک شب ماندن به اینجا می آیند و در بازدید سال بعدشان یک هفته اقامت می کنند. پارک، استخر و بزرگراه در تمام طول سال در دسترس است، و هر سه در تابستان بسیار شلوغ می شوند.کلارک سفر در زمستان را توصیه می کند، زمانی که ترافیک سبک است، جنگل های اطراف در برف آرمیده اند و بخار آب مه تشکیل می دهد و نورهای شمالی در غروب جنبه ای روحانی به فضا می دهند.

نحوه رفتن : چشمه های آب گرم در مایل تاریخی ۴۹۶ بزرگراه آلاسکا واقع شده اند. از داخل کمپ ۵ دقیقه بر روی گذرگاه چوبی روی مرداب قدم بزنید تا به استخر برسید. به اطراف خود بنگرید تا گوزن های شمالی و دیگر حیوان های وحشی را در حال تغذیه کردن از مرداب و جنگل ببینید. به محض این که به استخر رسیدید، لباس مناسب استحمام و شنا کردن تن کنید و وسالیل خود را در یکی از ۲۴ قفسه موجود قرار دهید. کناره و پله چوبی ممکن است در زمستان لیز باشد پس باید به آن دقت کنید. محلی برای نشستن در نزدیکی پله ها ساخته شده اما توصیه می شود برای احساس کردن تغییرات دمای آب در حرکت باشید. ناحیه سمت راست گرمترین قسمت استخر است پس بهتر است از پله سمت چپ برای ورود بهره گیرید تا آرام آرام لذت ببرید. پس از این که مدتی در آب گرم گذراندید با رفتن یا شناور شدن به سمت چپ استخر کمی خنک شوید. در انتهای سمت چپ آب سرد وجود دارد.

محل اقامت : پارک ایالتی مجاور ۵۳ کمپ دارد که با امکانات کامل از ۱ می تا ۱۴ اکتبر در دسترس است. شما می توانید در تمامی طول سال در آنجا مستقر شوید و در فصل های ویژه از تخفیف برخوردار شوید. امکان رزرو آنلاین هم وجود دارد. در راستای بزرگراه آلاسکا لوژ آب گرم ۱۲ اتاقی لیارد قرار دارد که در تمامی روزهای سال با امکانات کامل و سوخت در دسترس است. لوژ همچنین دارای وسائل و امکانان لازم برای ک‍مپ زدن و ۲۰ مکان مشخص برای ماشین های کاروان است. اگر ۴۰ دقیقه به سمت جنوب برانید، در کرانه دریاچه منچو لژ نردرن راکیز با اتاق ها، کابین ها و سوییت های رو به دریاچه روبه رو می شوید.

خوردنی ها و نوشیدنی ها : اگر در اطراف چاله آتش کمپ نزده اید، لژ آب گرم لیارد رستورانی معمولی دارد که تنها در تابستان در دسترس است. لژ نردرن راکیز اتاق غذاخوری ای به سبک سویسی دارد که در تمام طول سال حتی برای غیر مهمان ها در دسترس است. این رستوران صبحانه (موزلی با نان تازه)، ناهار و شام سرو می کند که شامل اشنیتزل با سس قارچ، گولاش مجاری، قزل آلای رنگین کمانی، بامبلبری و پای سیب خانگی است. لژ کول ریور که در نزدیکی است رستورانی دارد که در تمام سال برای عموم باز است. اگر به این مکان زیبا سر زدید، از فروشگاه محلی که مرباها و شکلات های خانگی از میوه های همان جنگل تهیه می کند دیدن کنید.