طبیعی
غارهای هنامه
غارهای هنامه مجموعه ای از معماری دستکند است که در سه طبقه بر روی هم در سینه کوهی در جنوب روستایی به همین نام در دهستان سیوکانلو شهرستان شیروان در استان خراسان شمالی قرار گرفته است. به ، این غارها که با دست کنده شده اند(دستکند) در یکی از دره های فرعی مسیر رود اترک علیا به ارتفاع حدود هزار و ۴۴۵متر بالاتر از سطح دریا واقع شده اند.این مجموعه معماری دستکند که با توجه به وسعت آنها زمانی جمعیت قابل توجهی از ساکنان بومی منطقه را در خود جای می داده در سینه کوهی به نام “گرمه دره” قرار گرفته و حدود ۱۰۰متر از کف دره ارتفاع دارد. برای دسترسی به این غارها باید از مسیر شیروان خانلق و از طریق راه آسفالته به سمت شمال و به سوی روستای هنامه طی مسیر کرد و پس از طی حدود ۱۸کیلومتر در نزدیکی روستا، وارد یک راه فرعی خاکی شد که به سمت غارهای هنامه می رود.پس از عبور از یک مسیل فصلی و یک کوهپیمایی مختصر در شیب تند دامنه، به محل این غارهای دیدنی و شگفت انگیز می رسیم.نمونه مشابه اینگونه معماری دستکند و روستایی که در دل کوه حفر شده، در سایر مناطق ایران به ویژه در جنوب کشور مشاهده شده که از آن جمله می توان به غار “خربس” در جزیره قشم و روستای “میمند” در کرمان اشاره کرد در تمام این مناطق جنس تشکیلات زمین شناسی به نحوی است که امکان حفاری مجموعه ای از اتاقها و فضاهای دیگر در سینه کوه را به ساکنان می داده است.غارهای هنامه شیروان در سه طبقه بر روی هم در دیواره عمودی کوه حفر شده و سقف هر طبقه، کف طبقه فوقانی را تشکیل می دهد. سقف و یا کف اتاقها یک لایه متراکم شنی به ضخامت ۵۰تا ۱۰۰سانتیمتر است که بطور طبیعی در کوه وجود داشته و بطور مناسب از آن بهره برداری شده است دسترسی به این اتاقها از بالای کوه غیرممکن است و رودخانه فصلی هنامه که در پای کوه جریان دارد طبیعتا می توانسته در تامین آب ساکنان غارها نقش اساسی ایفا کرده باشد. در سالیان گذشته به دلیل فرسایش جوی و موقعیت قرارگیری غارها در دیواره عمودی کوه، بخشی از آنها فرو ریخته و به دامنه فروغلتیده است.فضاهای این اتاقهای دستکند در سه طبقه شکل داده شده که یکی بر روی دیگری واقع و ظاهرا هر طبقه کارکرد متفاوتی نیز داشته است. طبقه اول که در آن دالانهای نسبتا بزرگ با پیش آمدگی هایی در پای دیوار به شکل آخور دیده می شود احتمالا مربوط به نگهداری احشام بوده و کاربری طویله یا آغل را داشته است. در برخی فضاها ارتفاع آخورها بیش از یک متر است که باید مربوط به تغذیه حیوانات باربر مانند اسب و قاطر بوده باشد. طبقه دوم، فضاهای کوچکتر با تودرتویی بیشتری دارد که با توجه به وجود اجاق های متعدد و دودزدگی سقف آنها باید مربوط به زندگی و سکونت افراد بوده باشد.ضخامت قابل توجه لایه دوده و کربن بر سقف و دیواره ها این طبقه نشانگر آن است که این مکان مدتها سرای امنی برای ساکنان بومی منطقه بوده و مورد توجه فراوان قرار داشته است. پراکندگی قطعات خمره ها و ظروف سفالین، ذخیره سازی آرد و غلات در پای دامنه و نزدیک به غارها نیز نشانگر زندگی در این محل به ویژه در دوره های آشوب و ناامنی سیاسی است تا ساکنان یارای مقاومت در برابر مهاجمان را داشته باشند. طبقه سوم در این مجموعه اتاق های کمتر ولی نسبتا بزرگتری دارد که احتمالا انبار بوده و برای ذخیره کردن اشیا و آذوقه از آنها استفاده می شده است. تمام عناصر معماری داخل این فضاها از قبیل آخورها، اجاق ها و غیره از جنس کوه و به صورت دستکند ایجاد شده است. اکنون بطور کلی حدود ۲۰ اتاق در این مجموعه دستکند سالم باقی مانده و بخش بزرگی از فضاها نیز در اثر ریزش دیواره کوه منهدم شده و فرو ریخته است
آتشکده قلعه سام
قلعه سام در روستای چم بور از توابع بخش شهرستان شیروان و چرداول قرار دارد.این قلعه ساسانی بر فراز کوه سام بنا شده و ۲ برج در شمال و شمال غربی دارد. اتاق های نگهبانی آن در دل صخره ها تعبیه شده است . در قسمت جنوب غربی قلعه ، آثار چهار طاقی یا آتشکده ای دیده می شود که گویا در زمان تسلط عرب ها به صورت مسجد درآمده است . در کنار قلعه درخت های چنار کهنسال با قدمتی حدود ۵۰۰ سال وجود دارد. چشمه های آب گوارا دارد و ریشه درختی به نام عود که از آن در اعیاد و جشن ها استفاده می شده است در آنجا یافت می شود. محوطه باستانی قلعه سام در شهرستان شیروان چرداول،در نزدیکی روستا چم بور از توابع بخش هلیلان واقع شده است.این مجموعه از سه بخش مرتبط به هم در عین حال با فاصله و مستقل شکل گرفته است.این مجموعه از نظر دوره ای در یک دوره از تاریخ که احتمالاً حد فاصل اوخر دوره پارت ها و اوایل دوره ساسانی می باشد،ایجاد شده است.معماری این قلعه جنبه نظامی و دفاعی داشته است،زیرا قلعه در صعب العبور ترین بلندی های کوه بنا شده است چون طرح و نقشه ای از پیش نداشته،طراح یا معمار برجها،اتاقها و ورودی ها را با توجه به موقعیت طبیعی صخره ها احداث کرده است.بطور کلی معماری قلعه به سبک معماری دوره ساسانیان ساخته شده است.مصالح ساختمانی ای که برای ساخت آن مورد استفاده قرار گرفته است عبارتند از:سنگ،گچ،ساروج،ملات،گچ و در بعضی جاها نیز گل بکار رفته است.
گردشگاه گنو بندرعباس
کوه گنو با ۲۳۴۷ متر ارتفاع در ۲۹کیلومتری شمال غربی بندرعباس غربی بین دهستانهای فین ، سیاهو و ایسین واقع شدهاست . این کوه در مقایسه با آب و هوای گرم بندرعباس ، آب و هوایی نسبتاً معتدل دارد و به همین مناسبت نیز از اهمیت زیست محیطی و تفریحگاهی برخوردار است. می دانید چرا در بندر عباس هوا خیلی شرجی است ؟ به علت وجود کوه گنو ! . ارتفاعات کوه گنو در فاصله حدودا بیست کیلومتری بندر شروع شده و سر به فلک می کشد …. و همین ارتفاع زیاد کوه باعث شده که رطوبتی که از بخار آب دریا ایجاد می شود بالای سر بندر عباس محبوس بماند و هوا را شرجی نماید. ارتفاع زیاد کوه گنو باعث می شود هنگام بالا رفتن با هوای نسبتا سردی در زمستان و هوای مطبوعی در تابستان در ارتفاعات این کوه مواجه شویم …. البته تا بالای این ارتفاعات جاده آسفالت وجود دارد ولی باشیب تند و پیچ خم بسیار …. این منطقه کلا توسط حفاظت محیط زیست محفاظت می شود و جزو زیستگاه های نادر طبیعی توسط یونسکو به ثبت رسیده و بودجه خاصی برای حفاظت از آن در نظر گرفته شده است … گونه های گیاهی نادری در این منطقه وجود دارد که در دنیا بی نظیر است. در فضای باز ارتفاعات تفریحگاهای زیبایی ساخته اند که با آلاچیق های چوبی و سایه بان ها محیط خوبی را برای استراحت فراهم شده است … بر دیوار یک آلاچیق تابلوی کوچکی دیدم که بر روی آن این جمله زیبا از ارد بزرگ نوشته شده است : گام نهادن بر نوک کوه وجود ، بسیار سخت تر از هر کار دیگریست.
اطلاعات دقیق تر در مورد گردشگاه گنو: کوهستان گنو یکی از جالبترین نمونه های معرف رشته کوههای زاگرس بشمار می آید. این کوهستان در جنوب شرقی رشته زاگرس واقع شده است. کوه گنو پس از کوههای هماگ ۳۲۶۷ متر، کوه سیرو ۲۹۷۲ متر، کوه شب ۲۷۳۱ متر، کوه نیان ۲۶۴۲ متر، کوه باز ۲۴۳۷ متر، ششمین کوه مرتفع استان هرمزگان می باشد. گنو از نظر مکانی در شمال غربی شهر بندرعباس قرار گرفته است و جاده اصلی بندرعباس به سیرجان از شرق و جاده بندرعباس به بندر لنگه از جنوب آن می گذرد. کوهستان گنو با ابعادی معادل ۳۴ کیلومتر طول و ۵ تا ۱۵ کیلومتر عرض، مساحتی بالغ بر ۳۵۰ کیلومتر مربع را در بر می گیرد.
کانونهای زیستی پیرامون و داخل منطقه حفاظت شده گنو:
• دامنه غربی : روستاهای تیکوه، سلکوه
• دامنه شرقی : روستاهای تهلو، دزک ، گنو (آبگرم)، انارون
پوشش گیاهی و رستنیها : فلور کوه گنو متجاوز از ۳۶۰ گونه از گیاهان آوندی که معدودی از آنها سرخس ها و بازدانگان و قسمت عمده آنراگیاهان گلدار تشکیل می دهند. همانگونه که معمول مناطق خشک و بیابانی است دو گروه بوته های چوبی و درختچه ها و گیاهان کوتاه عمر یکساله از بیشترین تنوع برخوردارند. بعلت موقعیت بینابینی کوه گنو در بین دو پهنه اصلی ( رویشی صحار سندی و ایرانو تورانی ) و بدلیل تغییرات ارتفاعی سریع از سطح دریا که بیش از ۲۳۰۰ متر می رسد و ایجاد میکروکلیماهای متفاوت در جهات جغرافیایی دره ها و شیب ها، این منطقه از نظر جغرافیای گیاهی ، با ویژگیها و تنوع چشمگیری مواجه شده است.
رستنیهای گنو : پرسیاوش ، سرخس معطر، گون گاوی ، زیره ، آویشن بومادران ، پونه، استبرق ، اورس ،کنار، مسواک ، پرخ ، آکاسیا ، ناترک ، بنه ، بادام کوهی ، رزوک و…
گیاهان انحصاری ایران که در گنو یافت می شوند : بادام وندلبو ، پامچال صخره ای ، مهرخوش…
چشمههای آب گنو : آبگرم گنو-انارون- تنگ باغ- کهنوج- پشتنگ- چاهو- هوبیر- پشت بنگرو- رمر- سرچربه- پرکوه- مردو- تنگ سیاه- هو تلخ- خرگو- سلکوه
کنیا؛ سرزمین حیات وحش آفریقا
واقعیت ناراحت کننده در مورد کنیا این است که بسیاری از مناظر شگفت انگیز کشور، به دلیل ترسی که ناشی از وضعیت نابسامان اقتصادی و اجتماعی در این کشور است، برای گردشگران ناشناخته مانده است. کشوری که به تازگی ( در حدود ۵۰ سال پیش ) از شر استعمار رهایی یافته، هنوز دچار مشکلات گسترده در برقراری نظم و برپایی دولت مرکزی مقتدر است. اما آیا این وضعیت در بسیاری از کشورهای دیگر وجود ندارد؟ تنها بخشی از نایروبی و روستاهای اطراف شاهد درگیری نیروهای شورشی و دولت است و ۹۹ درصد بقیه کشور نه تنها امن، که دارای مردمی مهربان و مهمان نواز است. در مناطق گردشگری و خارج از درگیری این کشور با استقبالی گرم، صمیمی و دوستانه مواجه می شوید، که در سایر کشورها به سختی از چنین استقبالی برخوردار خواهید شد. برای توصیف این کشور، شاید بهتر باشد تصاویری گویای مناظر بکر و دیدنی این کشور را مرور کنیم، چراکه کلمات قدرت توصیف طبیعت حیرت انگیز کنیا را ندارند.
۱.سیاحت و کشف مناظر بی بدیل کنیا با بالون : کنیا بهترین کشوری است که می توان در آن بالون سوار شد، بر فراز بالون سیاحت اکتشافی حیرت انگیزی روی جنگل ها و مراتع سرسبز آفریقا داشت و درعین حال از طلوع صورتی رنگ و غروب نارنجی رنگ آسمان ماسایی مارا ( Masai Mara) لذت برد. صرف صبحانه در بالون و بر فراز آسمان آفریقا تجربه به یادماندنی خواهد شد.
۲.گله فیل های آمبوسلی (Amboseli) : منطقه حفاظت شده آمبوسلی در دره ریفت کنیا واقع شده است. این منطقه بهترین ناحیه آفریقا برای از نزدیک دیدن گله های فیل آفریقایی است. گاه گردشگران آن قدر به فیل ها نزدیک می شوند که می توانند آن ها را از نزدیک لمس کنند.
۳.خانواده شیرها در ماسایی مارا : وقتی در کشور خودمان زندگی می کنیم، ممکن است شانس دیدن شیرها را از پشت میله های قفس باغ وحش داشته باشیم، اما در منطقه حفاظت شده ماسایی مارا کنیا، دسته های شیر که آزادانه در طبیعت زندگی می کنند را می توان از چند صد متری دید، و آنگاه از اینکه چقدر سلطان جنگل حیوان تنبلی است حیرت زده شد.
۴.مناطق حفاظت شده کنیا : انسان یک بار روی زمین زندگی می کند و تنها یک بار فرصت تجربه شگفتی های زمین را دارد، ازاین رو است که برای قرن های متمادی سفرهای تفریحی اکتشافی به آفریقا، از هیجان انگیزترین برنامه های انسان های ماجراجو بوده است. در میان کشورهای آفریقایی، آنچه کنیا را متمایز می کند تلاش مردم محلی این کشور برای حفظ حیات وحش و جلوگیری از شکار غیرقانونی حیوانات در این کشور است. مردم این کشور سعی می کنند با حفظ طبیعت زیبا و گونه های حیوانی منحصربه فردشان، با ساخت مهمانسراها و کمک به گردشگران برای بازدید از مناطق حفاظت شده، امرارمعاش کنند. در کنیا ۲۵ منطقه حفاظت شده طبیعی وجود دارد که هریک شگفتی های منحصربه فردی را در خود جای داده اند.
۵.تماشای غروب در میان گله گورخرها : اگر بپرسید بهترین مکان برای تماشای غروب خورشید کجاست، باید کنیا را به شما پیشنهاد کنیم، در مناطق حفاظت شده کنیا، خبری از آسمان خراش های مزاحم و آلودگی های نوری در آسمان نیست، در میان طبیعت بکر و حتی گاه در قلب گله های گورخر یا گاومیش ها می توان به تماشای دل انگیز غروب خورشید نشست، منظره ای که کمتر کسی شانس دیدن آن را خواهد داشت.
۶.مهاجرت گاومیش ها از سرنتگی (Serengeti) : اگر در زندگی فرصت دیدن مهاجرت گاومیش ها را داشته باشید، باید بدانید به اندازه کافی خوش شانس هستید. هر تابستان ( و به طور معمول در ماه آگوست ) گله های گاومیش از منطقه حفاظت شده سرنتگی به ماسایی مارا مهاجرت می کنند، تماشای حرکت این گاومیش ها که به صورت منظم و در یک خط به دنبال هم حرکت می کنند حیرت انگیز است.
۷.خیابان های شلوغ و پرهیاهوی نایروبی (Nairobi) : شاید شنیدن نام نایروبی (پایتخت کنیا) به دلیل اخباری که گاه وبیگاه از آمار جرم و جنایت در این شهر منتشر می شود، کمی ناخوشایند به نظر برسد. اینکه گردشگران باید از سفر به مناطق ناامن دوری کنند، منطق کاملاً سنجیده ای است اما تنها مناطق محدودی از نایروبی امنیت کافی به همراه ندارد. در سایر مناطق شهر، می توانید با خیالی آسوده از صنایع دستی زیبا و ارزان قیمت بخرید، در شهر قدم بزنید و از موزه ملی کنیا دیدن کنید.
۸.غذاهای فوق العاده لذیذ کنیایی : با توجه به گوناگونی قبایل، آداب ورسوم و فرهنگ موجود در این کشور، از یک غذای خاص نمی توان به عنوان غذای اصلی مردم کنیا یادکرد اما، در عوض ردپای بسیاری از غذاهای لذیذ و مقوی که با مواد اولیه تازه و سرشار از پروتئین و غلات طبخ می شوند را در کنیا می توان یافت. بااین همه یکی از محبوب ترین غذاها در این کشور یوگالی ( Ugali) است، که از ذرت درست می شود( چیزی شبیه به سوپ ذرت). غذاهای متنوع دیگری از برنج، لوبیا، گوشت بز، بره، گاو و مرغ و صیفی جات هم طرفداران خاص خود را دارد.
۹.هتل همینگوی (Hemingway Hotel) : به جرئت می توان گفت هتل همینگوی بهترین هتل کنیا است. اگر می خواهید چند روز را در پایتخت شلوغ کنیا بگذرانید این هتل با اتاق های زیبا و خدمه مهربان ترک نایروبی را برایتان سخت می کند. فضای مجلل هتل و وسایل پرزرق وبرق آن یادآور هتل های ۵ ستاره ایندیانا جونز (۵ star Indiana Jones) است.
۱۰.قله کنیا : صعود به قله ۵۰۰۰ متری کنیا، شاید به اندازه صعود به ارتفاعات کلیمانجارو هیجان انگیز نباشد اما زیبایی آن حال و هوای خاصی به همراه دارد. قله کنیا که در قسمت شرقی دره ریفت واقع شده، بلندترین قله این کشور به شمار می رود. در صعود به کوه کنیا می توانید از مناظر زیبای دره ریفت، قله های پوشیده از برف و دامنه های پوشیده از گیاهان منحصربه فرد این کوه لذت ببرید.
۱۱.پارک ملی آمبوسلی ( Amboseli National Park) : پارک ملی آمبوسلی مشهورترین زیستگاه فیل های آفریقایی است، و در کنار آن حضور پرنده های عجیب بومی کنیا، بابون ها (گونه ای از میمون) ( baboons)، اسب های آبی، بوفالوها و یوزپلنگ ها بر شکوه این ذخیره مهم طبیعی زمین افزوده است. اگر به کنیا صرف کردید به هیچ وقت بازدید از این پارک ملی را از دست ندهید، کامل ترین نما از رشته کوه های کلیمانجارو نیز از پارک قابل رؤیت است.
۱۲.مردم دوست داشتنی کنیا : اغلب گردشگران برای دیدن گونه های جانوری متعدد به کنیا سفر می کنند و بسیاری از شگفتی تنوع و گوناگونی فرهنگی مردم این کشور غافل اند. بالغ بر ۴۰ نژاد و قبیله کنیا را وطن اصلی خود می دانند، ماسایی (Masai) ، کیکویو( Kikuyu) ، لوآ ( Luo) و کامبا (Kamba) بزرگ ترین قبایل کنیایی هستند که سنت های گذشته خود را حفظ کرده اند. علاوه بر آن در نایروبی تعداد زیادی اروپایی، آمریکایی و اهالی آفریقایی جنوبی زندگی می کنند. مردم کنیا مردمی فروتن، مهمان نواز، دوست داشتنی و خستگی ناپذیرند.
۱۳.جزیره لامو (Lamu) : احتمالاً نام لامو را به تازگی در جریان خشونت های یکی از قبایل ساکن در شهر کوچکی در همسایگی این شهر شنیده اید. اما فارغ از این اتفاقات نادر، سفر به لامو بخش مهمی از بازدید از کنیا را تشکیل می دهد. روستاهای زیبا به سبک آفریقایی در اطراف این شهر آشیانه گرفته اند. این شهر یکی از تاریخی ترین شهر کنیا است که در سال ۱۳۷۰ میلادی توسط قبیله سواحیلی ( Swahili) بنا شده است. مرکز این شهر در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و علاوه بر آن مردمی مهمان نواز و سواحلی زیبا و خیره کننده را در خود جای داده است.
۱۴.تنوع حیرت انگیز مناظر طبیعی : جغرافیای جذاب و متنوع کنیا نه تنها باعث شده تا هزاران گونه مختلف از حیات وحش در این جای جای این کشور به حیات خود ادامه دهند، بلکه کنیا را به مقصد گردشگری ای مناسب برای هر نوع سلیقه تبدیل کرده است. در مناطق ساحلی کنیا، شن های سفید و آب های شفاف و تمیز یافت می شود، نواحی شمالی کشور از سرزمین های ناهموار و کوه های بلند پوشیده شده و جنوب و مرکز کشور پوشیده از مراتع سرسبز، جنگل های پرباران و زمین هایی پر از درخت های شگفت انگیز است.
۱۵.پلنگ های کمیاب و یوزپلنگ های آفریقایی : یکی از بهترین لحظات بازدید از پارک ملی نایروبی، ماسایی مارا و پارک ملی آمبوسلی لحظه مواجه شدن با یوزپلنگ ها و پلنگ های نادر این منطقه است. این یوزپلنگ ها و پلنگ های نادر در معرض انقراض قرارگرفته اند و به سختی می توان آن ها را از نزدیک دید، اما لحظه ای که آن ها را ببینید تمام ذهن شما مجذوب حرکت این گونه از گربه سانان خواهد شد.
۱۶.اقامتگاه های مارا پلینز و مارا توتو (Mara Plains and Mara Toto) : مارا پلینز به همراه ۲ اقامت گاه زیبای دیگر در منطقه حفاظت شده اُلار موتورگی (Olare Motorogi) واقع شده است. این اقامت گاه ۵ ستاره به عنوان یکی از زیباترین اقامتگاه های موجود در یک منطقه حفاظت شده به شمار می رود. اقامت گاه مارا توتو با هفت تحت کوچک تر از مارا پلینز است، اگر به همراه خانواده یا دوستانتان سفر کردید، اقامت در مارا توتو به دور از شلوغی هتل ها و آرامش بخش خواهد بود. خدمه و کارکنان هردوی این اقامتگاه ها به حدی مهربان اند که آن ها را یکی از اعضای خانواده خود به حساب خواهید آورد.
۱۷.منطقه ملی حفاظت شده نایروبی : منطقه ملی حفاظت شده نایروبی که در ۷ کیلومتری شهر نایروبی واقع شده، تنها ۱۱۷ کیلومترمربع وسعت دارد اما زیستگاه گونه های جانوری بسیار نادری ازجمله گورخرها، زرافه ها و کرگدن ها به حساب می آید. این منطقه حفاظت شده یکی از معدود مکان های کنیاست که در آن می توانید گونه کرگدن های در حال انقراض را از نزدیک ببینید.
۱۸.پرورشگاه فیل و کرگدن های دیوید شلدریک (David Sheldrick) : شکار غیرقانونی همچنان اصلی ترین عامل کشتار فیل ها و کرگدن هاست. اگر به پرورشگاه دیوید شلدریک که در نزدیکی نایروبی واقع شده سری بزنید، این واقعیت دردناک بیش ازپیش برایتان آشکار خواهد شد. در این پرورشگاه بچه کرگدن ها و بچه فیل هایی که گاه عمر برخی از آن ها به کمتر از ۱ ماه می رسد، از دست شکارچیان غیرقانونی نجات داده شده و در اینجا نگهداری می شوند تا هنگامی که به اندازه کافی بزرگ شده و به طبیعت بازگردانده شوند. در این پرورشگاه می توانید به بچه فیل ها بطری های شیر بدهید و از نحوه گرفتن بطری توسط آن ها لذت ببرید.
۱۹.لحظه هایی پر از سکوت و آرامش : در جهان امروزی که ما با دغدغه های مدام، فشارهای گوناگون، مشغله های ثابت، حضور دائمی دوستان و هجوم شبکه اجتماعی مواجه ایم شاید درک لحظه های پر از سکوت که گاه تصادفاً برای ما به ارمغان می آیند، آسان نباشد. ازاین رو اگر به کنیا سفر کردید، فرصت تجربه چنین آرامشی را بر فراز آسمان ها از دست ندهید. هنگامی که سوار بالن های تفریحی کنیا شدید، دوربین و تلفن همراه خود را کنار بگذارید، و با دیدن مناظر چشم نواز و تجربه سکوت و آرامش آسمان، لحظه های پر معنایی را برای خود رقم بزنید.
کرت کهنسال بوشهر
مختصات جغرافیایی محل استقرار آن ً۴۹ َ۵۴ º۲۸ عرض شمالی و ً۵۵ َ۴۹ º۵۰ طول شرقی و ارتفاع محل آن از سطح دریا ۲۰ متر است. این چش کهنسال تک تنه بوده و تنهای سالم و کوتاه دارد و از ارتفاع ۵/۱ متری دو تنه شده و در ارتفاعات بالاتر با انشعابات بعدی تاج گسترده و زیبایی را ایجاد کرده است. این درخت در گذشته سایه انداز محلی بوده که بازار خرید و فروش مواد غذایی در زیر آن بوجود می آمده است. از کنار این درخت نهر آب کاریزی عبور میکرده که در کنار آن یک ردیف از این درخت رویش داشته است و از آن درختان تنها این تک درخت باقی مانده است. آب این قنات که از ارتفاعات شمالی میآمده پس از پر نمودن ۷ چاه به دریا میرفته است.
با تغییر بافت شهری و گذر دو خیابان از دو سمت این درخت و تبدیل محل بازار قدیمی به یک میدان، این درخت در کنج یکی از باغچهها واقع شده است که در تقسیم بندی باغچهها و جدول بندی خیابانها، طراح محل، هیچ بینشی از نیازهای اساسی یک درخت همچون کهنسالترین درخت چش ایران نداشته است و از سه سمت تا طوقه این درخت را با جدول بندی، بتن و آسفالت مفروش کرده است و در نتیجه سلامت و بقای این درخت را به شدت به خطر افتاده است. جدا از این بی دقتی، برای امکان تردد کامیون و اتوبوس از دو خیابان جانبی آن سه شاخه بسیار قطور از آن را قطع کرده اند که در یک بررسی کارشناسی این آسیب شدید به این درخت به هیچ وجه ضروری نبوده و با قطع کمتری از شاخههای این درخت، مقصود تردد ماشین آلات بزرگ برآورد میشده است. اگرچه سه شاخه با قطرهای ۳۰ الی ۵۰ سانتی متری و ۱۰ شاخه با قطرهای ۱۰ الی ۲۵ سانتی متری از آن قطع شده است، ولی همچنان این درخت از تاج قابل توجهی برخوردار است. محیط تنه آن ۴۳۰ سانتی متر، دو قطر برابر سینه ی تنه آن بدون احتساب تنه دوم آن ۱۷۹×۱۱۹ سانتی متر، ارتفاع آن ۱۹ متر، طول و عرض تاج پوشش آن ۲/۱۹×۵/۲۲ متر و سطح تاج پوشش آن ۳۴۱ مترمربع است.