طبیعی
تالاب هور مزرعه
هور مزرعه بین دو رودخانه دز و کرخه ( در جنوب دزفول) قرار گرفته است و بخشی از آب رودخانه شاوور به آن می ریزد. آب هور مزرعه در فعالیت های کشاورزی ساکنین محل ( عشایر مزرعه و تنیس ) نقش مهمی دارد و نوعی برنج محلی ؛ معروف به برنج حویزه در حاشیه کمربندی این هور کشت می شود. رودخانه های مهم جلگه خوزستان رودخانه های کارون ، دز ، کرخه و جراحی هستند. این رودخانه ها از سلسله رودهای زاگرس سرچشمه می گیرند و راه های پر پیچ و خم طولانی در استانهای اطراف جلگه خوزستان همچون چهارمحال و بختیاری ، ایلام ، لرستان، کهگیلویه و بویر احمد را سپری می کنند تا به جلگه خوزستان وارد شوند . در روزگاران خوش قبل از بحران کنونی محیط زیست، که در حدود دو دهه است که شروع شده است و این روزها در اوج خود بسر می برد، این رودخانه ها با جریان پرآبشان علاوه بر تأمین آب شرب مناسب و آب مصارف کشاوزی ، منبع اصلی و شریان حیات تالابهای جلگه خوزستان محسوب می شوند. در جلگه خوزستان پایین بودن سطح زمین نسبت به سطح دریا سبب شده است تا از روزگاران قدیم آبهای رودخانه های اقلیم احواز در مناطقی وسیع جمع شود و هور العظیم ، هور الفلاحیه ، هور مزرعه و تالاب شیمبار را بوجود آورد.
آبشار اغشت
آبشار اغشت در استان البرز واقع است. این آبشار در شمال روستایی به همین نام در منطقه ساوجبلاغ قرار گرفته است. روستای اغشت از توابع شهرستان ساوجبلاغ است و در بخش جندار شهرستان ساوجبلاغ در ۴۶/۳۵ درجه عرض شمالی و ۵۷/۴۹ درجه طول شرقی واقع شده است. فاصله روستا تا مرکز بخش حدود ۱۲ کیلومتر است. این روستا به دو رودخانه گلین رود از جنوب به روستا تکیه اغشت و باغبان کلا و از غرب و شمال غرب آجین دوجین و ولیان و از شرق به سیواندره و ورده محدود می شود.با توجه به قرارگرفتن روستا در منطقه کوهستانی و شرایط آب و هوایی خاص این منطقه، اقلیم روستا با زمستان های سرد و تابستان های معتدل به صورت اقلیم کوهستانی معتدل می باشد و به نوعی که روستا دارای آب و هوای نیمه خشک داخلی طبقه بندی می شود که از نوعی ُآب و هوای مدیترانه ای است. منطقه ایست ییلاقی با مناظر بسیار زیبا که با این مشخصات سبب مهاجرت و مهاحرت های فصلی افراد از شهرهای اطراف مانند تهران و کرج شده است. با توجه به قرار گیری روستا در بین ارتفاعات و دامنه های آن زمینهای کشاورزی که عمدتا باغیات میوه هستند در دامنه های اطراف گسترش یافته است. منابع طبیعی شامل زمین زراعی، رودخانه ها، منابع آب و باغ ها حدود ۱۰۰ هکتار بوده که از شمال به رودخانه گلین رود و از جنوب به روستای تکیه اغشت و باغبان کلا و از غرب و شمال غرب به آجین دوجین ولیان و در نهایت از شرق به دره سیبان دره و ورده منتهی می شود.
دریاچه شورمست دریاچهٔ طبیعی شهرستان سوادکوه
دریاچه شورمست ، تنها دریاچه طبیعی شهرستان سواد کوه که وسعت آن ۱۵ هزار متر مربع و عمق آن ۵ متر است.این دریاچه در ۵٫۵ کیلومتری شهرپل سفید واقع شدهاست. دریاچهٔ طبیعی شهرستان سوادکوه ، در ۶ کیلومتری غرب شهر پل سفید و در ارتفاعات مشرف به این شهر در مجاورت روستای شورمست واقع شدهاست. منظره این دریاچه با جنگل اطراف آن که از درختان کهنسال و بلند قامت توسکا پوشیده شده، آن را به یکی از زیباترین اماکن موجود در شهرستان سوادکوه تبدیل ساختهاست. در حال حاضر همواره مسافران، طبیعت گردان و ماهیگیران زیادی از این دریاچه بهرهبرداری میکنند. با بهسازی راه دسترسی، احداث امکانات تفریحی مانند قایق، پدالو، اسکی روی آب و اقامتگاه ساده بهمراه سرویس بهداشتی، میتوان به جذب توریست در شهرستان سوادکوه کمک شایانی نمود. با توجه به موقعیت قرارگیری این دریاچه که در واقع دروازه ورود به استان مازندران از محور سواکوهاست و فاصله تقریبی ۲۰۰ کیلومتری از تهران که مسافت نسبتا کوتاهی میباشد انتظار میرود مورد استقبال زیادی واقع گردد. دریاچه مورد نظر در فاصله ۵ کیلومتری از شهرک صنعتی شورمست پل سفید قرار دارد و به دلیل قرار گرفتن در شاهراه تهران شمال و وجود دو محور جاده آسفالته و راه آهن از موقعیت بسیار مناسبی برخوردار است. با توجه به توسعه جادهای چهاربانده کردن این محوراز تهران به سوادکوه و قائمشهر روز به روز بر میزان استقبال از این دریاچه افزوده میشود. روستا و دریاچه شورمست در ناحیه جنوبی استان مازندران و در جنوب غربی شهرستان سوادکوه ، شهر پل سفید قرار دارد. در اطراف و اکناف این دریاچه، تاسیسات عظیم استخراج زغال سنگ، پل ورسک ، امامزاده عبدالحق زیرآب ، برج تاریخی لاجیم ، قلعه کنگ لو ، امامزاده شابالوفلورد ، امامزاده سامولا ارفعده ، کوههای صخرهای خروا و نروا و بسیاری از مکانها و چشم اندازهای زیبای طبیعی کنارهم گرد آمدهاند تا بتوانند تمامی خواستههای علاقهمندان و بازدید کنندگان را برآورده سازند و ساعتها و روزها علاقهمندان به طبیعت ، هنر ، تاریخ ، صنعت ، ورزش و غیره… را به بهترین نحو پر نماید.
روستای رقه
رقه نام روستایی تاریخی در خراسان جنوبی است که در فاصله ۱۷ کیلومتری مرکز شهرستان بشرویه و ۱۵ کیلومتری بخش ارسک واقع شده است . این روستا ۳۲۰ خانوار و ۱۵۰۰ نفر جمعیت دارد که شغل اهالی آن کارگری ساده و کشاورزی است و مهم ترین محصولات تولیدی آن گندم، جو، پنبه، زعفران، سنجد و … است. امکانات آموزشی در این روستا ، ۲ دبستان ابتدایی دخترانه و پسرانه و یک مدرسه راهنمایی مختلط ، است. همچنین روستا دارای امکانات برق، آب و تلفن می باشد و اکنون طرح لوله کشی گاز در دست اقدام است. قدمت این روستا برهیچ کس پوشیده نیست و بزرگان و قدمای شهرهای اطراف از جمله بشرویه و طبس و فردوس همگی بر این نکته که قدمت این روستا خیلی زیادبوده و حتی از شهر بشرویه نیز بیشتر قدمت دارد اذعان دارند. مردمان طبس نیز رقه را به عنوان روستای سرسبز می شناسند که بزرگان این شهر تابستان خود را برای فرار از گرمای طاقت فرسا به این روستا مسافرت می کرده اند. مدارک و اسناد تاریخی زیادی نیز مطالب فوق را تأیید می کند از جمله این مدارک می توان به سفرنامه ی ناصرخسرو اشاره کردکه در آن ازرقه به عنوان قصبه ای سرسبز با نهرهای فراوان و مسجد آدینه یاد شده و با توجه به مطالب ذکر شده در همین سفرنامه در مورد حاکم طبس و اعزام نماینده اش به همراه ناصر خسرو به رقه می توان به رابطه ی خوب بین مردمان این شهر با رقه پی برد. ناصرخسرو در قرن پنجم هنگام سفر از طبس به تون توصیف روستای رقه پرداخته است او می گوید : چون از طبس دوازده فرسنگ بیامدیم قصبه ای بود که آن را رقه می گویند ، آبهای روان داشت و زرع و باغ و درخت و بارو و مسجد و آدینه و دیه ها و مزارع تمام دارد نهم ربیع الاخر از رقه برفتیم و دوازدهم ماه به شهر تون رسیدیم میان رقه و تون بیست فرسنگ است. ظاهراً بشرویه در این زمان شهرت و موقعیت رقه و طبس را نداشته و آبادی کوچکی بیش نبوده است و چون آن حدود مرتع اغنام بوده شترداران چند حوض برای آب دادن احشام ساخته بودند که به بیابان گله حوض معروف شده بود. بعداً چون زمین آنجا را قابل الزراعه تشخیص دادند از سمت رقه آب رود معروف به علی سالار گرفته به طرف بشرویه میل دادند و زراعت کردند و کم کم موجب تشویق آنها به اقامت در آن منطقه گردید و جمعیت آنجا زیاد شد. از جمله روستاهای اطراف آن میتوان به روستاهای سرسبز و دیدنی خدآفرید و سرند و نخاب و مجد اشاره کرد. ازجمله اماکن مذهبی و تاریخی این منطقه نیزمی توان به امامزاده محمدبن اصغرهوگند،بی بی نجه خاتون مجد، قلعه دختر ، مسجدجامع ، منزل حاج محمدفروغ نصیرایی ، طاق فدک و آسیاب های آبی این دهستان که پس از گذشت چندین سال هنوز فعال است اشاره کرد. همچنین کال سرند و کال نخاب نیز از جمله رودخانه های فصلی دیدنی این منطقه می باشد که سالانه مورد بازدید بیش از هزاران نفر قرار می گیرد. دشت های اطراف این رودخانه ها نیز زیستگاه بیش از صدها گونه ی جانوری و گیاهی کم یاب می باشد و به اذعان بسیاری از کارشناسان طبیعت بکر و دست نخورده این دهستان بسیار غنی و ناشناخته است . از کوهستان های اطراف نیزسالانه چندین تن آنغوزه ، زیره ، آویشن و…. برداشت می شود.
منطقه شکار ممنوع شاه جهان
شاه جهان نام بلندترین قله ارتفاعاتی است که دنباله آن به کوههای بینالود و آلاداغ میرسد و به نقلی ۳۳۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. این رشته کوه که روستای بام (با حدود ۱۶۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا)در چند کیلومتری جنوب آن واقع شده است، دنباله سلسله جبال البرز می باشد. کوه شاه جهان از چند قسمت تشکیل شده که هر کدام به نامی خاص شناخته می شوند. خروس یا کرکسرو، تخته میرزا، گورکی یا گورکان یا گبرکان … از جمله نامهای آن بشمار می رود. از آنجایی که در زمستان برف زیادی در این رشته کوه می بارد، درههای اطراف آن سرسبز هستند. اما بخش شمالی آن که متاثر از رطوبت بخش شمالغربی کشورمان می باشد سرسبزتر از بخش جنوبی آن است. این رشته کوه از طاقدس ها و ناودیس های فشرده و متقارن تشکیل شده که به جهت عمومی شیب طبقات شمالی، جنوبی می باشد که حداکثر فشردگی را در مرکز دارد. این رشته کوه دارای صخره های عظیم و عریان و دامنه ها از قطعه سنگهای درشت و ریز پوشیده شده است. به غیر از درختان ارس که در بلندیهای شاه جهان، سالوک و ساری گل بطور پراکنده می رویند، منطقه دارای مرتع و جنگل های فراوانی است. این جنگل ها که در ارتفاعات شمالی و شمال شرقی قرار دارند، اغلب از درختان پسته، انار، سماق، انجیر، زبان گنجشک، گلابی وحشی، ارغوان و … تشکیل شده است. پوشش گیاهی منطقه را نیز گیاهانی چون پیاز کوهی، درمنه، خارش تر، بارهنگ، اسپند، قارچ، پونه، زرشک، بومادران، استاقدوس و غیره تشکیل می دهد.
حیات وحش : به علت وجود مراتع و جنگل ها، زیستگاه حیات وحش در قسمت های زیادی از این شهرستان گسترده شده است. حیواناتی چون شغال، آهو، گرگ، گورکن، خرگوش، روباه، خوک، پلنگ، کفتار و بزکوهی در نقاط مرتع به ویژه در منطقه سالوک زندگی می کنند. منطقه حفاظت شده ساری گل در شمال شرقی اسفراین، با وسعت ۲۸۰۰۰ هکتار زیستگاه انواع وحوش و گیاهان می باشد.