طرح
نمد ، زيرانداز بالا نشين
اگر درخانه تان محصولي نمدي داريد،بدانيد يكي از كهن ترين دست بافته هاي بشر در اختيارتان است كه در تهيه آن هيچ دستگاهي،حتي دستگاهي به سادگي دار قالي هم استفاده نشده.تنها ماده اي كه در تهيه نمد بكار مي رود پشم است و بخاطر قدمت دامداري در ايران تهيه نمد يك صنعت محلي كشور ما محسوب مي شود.اگرچه استفاده از محصولات نمدي مثل زير انداز بسيار كم شده اما هنوز هم عشاير براي مصارفي مثل كفپوش چادر و كلاه تا تزئين ديواره چادرها و لباس چوپان ها از آن استفاده مي كنند. در سال هاي اخير هم به دليل ويژگي هاي درماني كه به آن نسبت داده مي شود ،بازگشت به محصولات نمدي شروع شده. ويژگي هاي فراواني به نمد نسبت داده مي شود؛اينكه رطوبت را عبور نمي دهد،عايق مناسبي براي سرما و گرماست و انعطاف پذيري زيادي دارد.حتي نمدمالان اعتقاد دارند كه در نمد خيس خورده گلوله هم كارگر نيست.با اين حال خود نمد مالان به علت تماس دايمي با نم،رطوبت و پشم معمولا دچار بيماري هاي تنفسي و مفصلي هستند.
چطور مي سازند؟ برخلاف دست بافته هاي ديگر نقش اندازي،اولين مرحله كار نمدمالي است.
*نقش اندازي: نقش اندازي،اولين مرحله كار نمدمالي است. استاد كار نمدمال،كار را با فتيله هاي پشمي رنگي كه قبلا آماده و با دست آنها را مرطوب كرده،شروع مي كند.در ابتدا معمولا با فتيله هاي پشمي يك مستطيل دراز روي زمين درست مي كند. اين طرح را معمولا با دو،سه رنگ نخ پشمي نقش مي كند.بعد از حاشيه به سمت مركز متن حركت مي كند.بعد از طرح هاي اصلي نوبت به كار ترسيم و جزئيات و پر كردن نقش ها مي رسد.استادكار مثل يك نقاش از ذهن و تجربه اش كمك مي گيرد.
*پشم ريزي:هنگامي كه نقش بندي به پايان رسيد،استادكار پشمي را كه قبلا حلاجي شده با وسيله اي بنام پنجه شانه مي كند. بعد مرحله ريختن پشم شروع مي شود.وقتي كه ضخامت پشمي كه بر روي نقش ريخته شده يا همان پشم زمينه به زانوهاي نمدمال رسيد،كار پشم ريزي متوقف مي شود و بعد از آن پشم با پاشيدن آب،خيس و مرطوب مي شود.كار آب پاشي كه تمام شد پشم هايي كه روي نقش ها ريخته شده را همراه با پارچه يا حصيري كه در زير آن قرار دارد،آرام لوله كرده و طنابي را به دور آن مي بندند.
*نمدمالي: حالا كار اصلي نمد مالي شروع مي شود .در قديم اين پشم هاي لوله شده را بيشتر از يك ساعت با پا از يك ديوار به ديوار ديگر مي ماليدند تا پشم هاي ريخته شده،در لابلاي نقش ها بنشيند و در اصطلاح قالب بگيرد. اما حالا اين كار با ماشين برقي نمدمالي انجام مي شود.حالا ديگر به راحتي مي توان نمد را از قالب جدا كرد و استادكاران با دست هايشان آن را مالش مي دهند و كجي هاي آن را برطرف كنند. نمدمال ها در حاليكه پاهايشان را روي لوله نمد و دست ها را روي زانوان گذاشته اند،نمد را با كف پايشان جابجا مي كنند و سپس پاها را بلند مي كنند و همزمان محكم روي آن مي كوبند.بعد نمد را با انگشتان پا به عقب مي چرخانند و دوباره با پاشنه ان را به جلو مي رانند. اين كار با ريتم يكنواختي و اصوات هماهنگي انجام مي شود كه معمولا وقت ضربه زدن به نمد ،با ياعلي گفتن هاي بلند همراه است. پس از حدود يك ساعت نمد باز مي شود.نقش كاملا در پشم جا گرفته و نمد شبيه يك پارچه نقاشي به نظر مي رسد.
*كش دادن: مرحله بعد باز هم زور بازوي زيادي مي طلبد.استادكاران دو سوي نمد را گرفته و مي كشند كه هيچ ناصافي در آن نماند و نمد نازك شود كه اين كار به كش دادن معروف است. سپس مخلوط صابون و آب و آب خالص را روي تمامي سطح نمد مي پاشند و نمد را مي پيچند و اين بار به مالش ان با دست مي پردازند.بعد سخت ترين مرحله كار فرا مي رسد. دو نفر در حاليكه دستهايشان را به شكل ضربدر نگه داشته اند،همزمان و هماهنگ نمد را بلند كرده، برمي گردانند خم مي شوند و با دست هايشان آن را به زمين مي كوبند.سپس در حالي كه روي انگشتان پايشان بلند مي شوند با تمام قوت به آن فشار مي آورند و همزمان با بردن اسم علي (ع) و خواندن برخي اشعار نفسي تازه مي كنند و كار را از سر مي گيرند. امروزه اين مرحله با دستگاه نمد مالي انجام مي شود.دستگاه همان ضربه هايي را به نمد مي زند كه استادكار با دست روي نمد وارد مي كند.
*لب گيري:در آخرين مرحله كار صاف و يكنواخت كردن لبه هاي نمد انجام مي شود كه به لب گيري معروف است. اول لبه هاي آن را با مقداري صابون محلول خيس مي كنند و و لبه ناقص نمد را كه ناموزون است با دست يكنواخت مي كنند. بعد دوباره نمد را لوله مي كنند تا براي مالش مجدد آماده شود. هنگامي كه نمد به شكل نهايي آماده شد،آن را مدت ۳ تا ۴ روز بر حسب موقع سال بيرون مي گذارند تا خشك شود و پس از آن نمد را مي شويند و مي گذارند تا خشك شود.
* نقش ها: بيشتر توليدات نمدي شامل زيراندازهايي مي شوند كه در ابعاد ۱٫۵ در ۳ متر بافته مي شوند. كردك كه نوعي لباس براي چوپانان است و زيرزيني كه در زين اسب قرار ميگيرد و كلاه نمدي از محصولات نمدي معروف هستند.
ارسالی از خانم مردان زاده
نقوش بکاررفته در دستبافته های استان کهگیلویه و بویر احمد
این نقوش برگرفته از پیشینیان و نسل های قبلی است که به بافندگان امروزی انتقال یافته است و با نقوشی از طبیعت پیرامون خود و اشیاء خود و اشیاء مورد علاقه تولید کنندگان ترکیب و مزین شده است . تعدادی از این نقوش به دلیل مجاورت عشایر کهگیلویه و بویر احمد با عشایر قشقایی و بختیاری وارد بافته های این عشایر شده است. یکی از نقوش تزیینی و قدیمی قالی های استان کهگیلویه و بویر احمد نقش حوض نام دارد . این نقشه مختص زمینه و متن قالی است . نقش حوض با استفاده خطوط شکسته فضاهای هندسی متن قالی بوجود می آید و بیشتر اوقات با نقوش گل خرده ( نقوشی کوچک مانند گل پنج پر ، چنگ و … ) اطراف حوض ها و فضاهای خالی پر می شود . حوض انواع مختلفی دارد
نقش حوض ساده : بیشتر در قالبهای قدیمی ( تقریباً ۱۳۰ سال پیش) دیده می شود . این نقش از یک مربع ساده تشکیل شده و در پیرامون آن هیچ نوع گل خرده ای وجود ندارد و در وسط آن نقش چنگ را می توان دید .
نقش حوض چند ضلعی : در این نوع نقش شکستگی خطوط بیشتر شده و اطراف و درون آن با خرده نقش پر شده است . در نمونه ای که تقریباً متعلق به ۹۰ سال پیش است ، نقش حوض شش ضلعی که در پیرامون و درون با خرده نقش مزین شده است ، دیده می شود .
نقش حوض با نشان ساسانی : این نقش در قالی هایی که تقریباً قدیمی هستند ، وجود دارد .
چند حوض در وسط : نمونه هایی از قالی های متعلق به ۶۰ سال پیش به این طرف دیده شده است که نقش حوض های بزرگی در متن قالی و حوض های کوچکی پشت سر هم قرار گرفته اند.
حوض در حوض : در این نقش تنوع شکستگی ها بیشتر شده و شکلی را پدید می آورند که به نقش حوض در حوض معروف است . این نمونه ها در ۴۰ سال اخیر بیشتر دیده می شوند .
از دیگر نقوش رایج در استان کهگیلویه و بویر احمد نقش خشت می باشد . در این نوع نقش متن قالی به مربع های ۲۰ × ۲۰ سانتی متر تقسیم و درون هر مربع یک طرح مستقل از دیگری بافته می شود . پیرامون مربع ها با یک حاشیه ساده محاط شده است و درون خشت ها از شکل های ساده شده طبیعی و اشیای مورد علاقه بافندگان منقوش می گردد . سرو یکی از شکل های ساده شده طبیعی است که در میان خشت ها بافته می شود . صنوبر و سرو که در جنگل های سرسبز این خطه به صورت تکه درخت دیده می شوند برای هنرمند قالیباف یاد آور سرسبزی جنگل و نمادی از شادابی و خرمی است . اصولاً سرو در هنر ایرانی به عنوان درخت مقدس و مظهر بهار و سرسبزی و مردانگی است . استفاده از سرو در تمدن آشوری و ایلامی و پس از آن در هخامنشی دیده شده است . سروهای قالی های عشایر کهگیلویه و بویر احمد به شکل یک سرو ایستاده با شاخه های افقی است . این نوع سرو در حجاری های تخت جمشید نیز دیده می شود . نقوش حیوانات در قالی های کهگیلویه و بویر احمد نیز رایج است . حیواناتی از قبیل آهو ، شیر ، خرس ، کبک و … که سمبل زیبایی ، شجاعت و … محسوب می شوند . از نقوش حیوانات نقش شیر اهمیت ویژه ای دارد . در بعضی از قالی ها یک یا دو شیر بزرگ در وسط قالی و شیرهای کوچکی در اطراف شیر بزرگ قرار می گیرند که نشان دهنده شجاعت و عظمت شیر بزرگ در برابر دیگر شیرها است . شیرهای بافته شده قالی های این خطه دارای یال و کوپال هستند . نقش سماور که در کنار نقش گیاهی بافته می شود و در سرتاسر متن قالی با تغییراتی در رنگ بافته می شود از نقوش دیگر قالی های عشایر استان کهگیلویه و بویر احمد است . از نقوش بکار رفته در قالی های عشایر از دو نقش نعلبکی و کله اسبی می توان نام برد که بیشتر در بافته های عشایر همجوار با عشایر قشقایی دیده می شود . این نقش به موازات حاشیه قالی ، بصورت دو ستون با سرستون اسبی شکل در دو طرف قالی قرار می گیرد و یادآور سرستون های تخت جمشید است . حاشیه قالی های بویر احمد بسیار ساده است و شامل نقوش سرو و زنگوله ، پنجه خرسی ، صنوبری ، گلسرخی ، کژدمی و پنجره ای می باشد . حاشیه های قالی های قدیمی دارای تنوع بیشتری است و از نقوش هندسی در آنها استفاده شده است . نقوش بکار رفته در گلیم های عشایری استان کهگیلویه و بویر احمد بسیار متنوع است که از میان آنها می توان به نقش شانه یا شونه اشاره کرد. این نقش در اکثر نقاط استان در بافت گلیم بکار می رود ولی در هر منطقه با منطقه دیگر متفاوت است .
نقش لوزی: نقشایه دیگری است که در گلیم های عشایر استان دیده می شود. تنوع رنگ آمیزی و تنوع نقش لوزی در مناطق تولید گلیم، بویژه در مناطق سادات محمودی بسیار چشم گیر است .
نقش آغاجری: یکی دیگر از نقوش رایج در گلیم این استان است که همیشه در ترکیب بندی افقی به کار می رود احتمال دارد بدلیل مجاورت عشایر این استان با عشایر قشقایی این نقش از گلیم های آنها اقتباس شده باشد.
نقش چهارپر: از نقوش بسیار جالب گلیم های این منطقه است که معمولاً بصورت تک گل های مجزا از یکدیگر در ترکیب بندی های افقی و لوزی دیده می شود.
نقش خراسانی: این نقش که معمولاً در ترکیب بندی افقی گلیم های عشایری به کار می رود به دو شکل متفاوت مشاهده شده است .
نقش چنگ: نقش زیبایی است که زینت بخش بسیاری از گلیم های منطقه است و اغلب درترکیب بندی لوزی مشاهده می شود. دیگر نقوش بکار رفته در گلیم های این خطه عبارتند از : نقش پرنده، نقش دانه بیگی، نقش گل تهرانی، نقش فی البداهه. حاشیه گلیم های استان کهگیلویه و بویر احمد بسیار ساده است و تنوع کمتری در آن دیده می شود. معروف ترین حاشیه ها عبارتند از : حاشیه خراسانی، حاشیه هفت و هشت، حاشیه کتابی و حاشیه بندروی.
نقش شیر : از دیگر نقوش گبه است که هم در گبه های رنگی و هم در گبه های خودرنگ کاربرد دارد . نقش شیرها گاهی به صورت تک و کوچک در بین گلهای متنوع کوچک و گل خرده ها بافته می شود . گاهی اوقات شیرها پشت سرهم به صورت کوچک تکرار می گردد . پاره ای اوقات نیز شیرها بزرگ هستند و بصورت یک شیر تنها یا دو شیر نشسته روبروی هم یا ایستاده که شمشیری در دست دارند . به نشانه قدرت و جنگجویی دیده می شوند فضای اطراف شیرها نیز با گلهای کوچک پر می شود .
نقش قاب قرآنی : این نقش که همان نقش بوته است ، بدلیل تزئینات بوته ها در اطراف قرآن ها به نام قاب قرآنی معروف است و در گبه های رنگی یا خود رنگ بکار می رود . گاهی اوقات تمام سطح گبه را می پوشاند. این نقش از روزگاران قدیم بر روی انواع دستبافت ها مانند قلمکار ، قالی و ترمه بکار رفته و رایج ترین نوع آن به « بته جقه ای» مشهور شده است .
نقش گل و بلبل : در این نقش که از رایج ترین نقوش گبه های عشایر کهگیلویه و بویر احمد است ، دو بلبل روبروی یکدیگر بر روی یک شاخه گل که گل های آن همان نیم گل های هشت پر است ، نشسته اند .
نقش گل خرده :از نقوشی است که در گبه های خود رنگ استان کهگیلویه و بویر احمد رایج است . گل خرده ها از نقوش متنوعی مانند چنگ و ستاره تشکیل می شوند و متن گبه با این نقوش کوچک و با نظمی خاص پر می شود . از دیگر نقوش این استان که در گبه های رنگی و خود رنگ عشایر بکار می رود ، نقش ستاره است که در کنار یکدیگر بافته شده و حد فاصل آنها شکلی شبیه لوزی ایجاد می شود .
نقش کاجی : نقش کاج که مانند سرو مظهر سرسبزی و جوانی و زندگی است در گبه های عشایر استان کهگیلویه و بویر احمد به صورت درخت های کاج جدا از یکدیگر تمام متن گبه را می پوشاند . نقش کاجی در بعضی از گبه های خودرنگ مناطق تولید گبه (از جمله سربیشه) دیده می شود.
نقش گل کلمید : این نقش شبیه کلم باز شده است . این نگاره شباهت زیادی به گل شاه عباسی بدون ساقه و برگ دارد .
نقش سماوری : این نقش در تمام متن گبه تکرار می شود . در کنار ورودی سماورها نقش سروی که سر آن کمی خم شده است ، دیده می شود . نقش سماوری روی گبه ها با نقش سماوری قالی ها متفاوت است . حاشیه گبه های کهگیلویه و بویر احمد مانند حاشیه قالی ساده ولی هندسی تر است . از معروف ترین و زیباترین حاشیه ها می توان از حاشیه شیری ، حاشیه خشت ، حاشیه گل ، حاشیه چنگ و حاشیه کژدمی نام برد .