پل شکسته خسروآباد مربوط به دوره صفویه و در شهرستان اسدآباد، بخش مرکزی، روستای خسروآباد در مسیربزرگراه کربلا و جاده اسدآباد-کنگاور واقع شده ، این اثر در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۸۷۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در روستاى خسروآباد و بر روى رودخانهٔ شهاب (شاه آب) احداث شده و داراى دو چشمهٔ اصلى و دو چشمهٔ کوچک در طرفین چشمه هاى اصلى است. طاق هاى هر چهار چشمه جناغى است که تا بلندى ۱۵۵ سانتى متر از تخته سنگ هاى لاشه اى ، به ابعاد مختلف و با ملاط گچ ساخته شده و روى سنگ ها سه رج آجر چهارگوش چیده شده است. به نظر مى رسد که بعد از ساختن پایه ها ، ابتدا قسمت هاى مرکزى طاق چشمه ها را ساخته اند و پس از آن ، آجرهاى افقى را چیده و پل را تمام کرده اند؛ زیرا این دو قسمت به هیچ طریقى درهم قفل و بست نشده است. مصالح ساختمانى این پل آجرهایى به ابعاد ۵×۲۱×۲۱ ، سنگ لاشه هایى با ابعاد مختلف ، سنگ تراش ، قلوه سنگ و گچ است. پل فاقد تزئینات بوده و فقط در وسط چشمه ها نوعی آجر کاری سنتی به شیوه نو در آن دیده می شود. در ادوار مختلف تعمیرات موضعی روی آن انجام گرفته است. از بانی و مؤسس پل تا کنون اطلاعات دقیقی به دست نیامده است.

کلیسای نیکاغایوس مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، جلفا، محله قاراکل، کوچه خواجه عابد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۰۷۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. کلیسای نیکوغایوس مقدس واقع در محلهٔ قاراگل در۱۶۳۰م بنا شده است. کلیسا با پلانی مستطیل شکل در جهت شرقی ـ غربی قرار گرفته و سقف و گنبد آن بر ستون های پهن متصل به دیوارهای جانبی تکیه کرده است. این ستون ها فضای داخلی کلیسا را به سه بخش مرتبط با یکدیگر تقسیم کرده اند. گنبد اصلی کلیسا با هشت نورگیر در بالای بخش میانی قرار گرفته. ناقوس خانه نیز در بخش غربی و بر روی سقف بنا واقع شده. در بخش شرقی نیز محراب با دو اتاقک چهارگوش در دو سوی آن قرار گرفته است. مصالح به کار رفته در ساختمان عبارت اند از خشت و آجر. دیوارهای داخلی بنا با گچ پوشانده و در برخی قسمت ها با خطوط هندسی تزیین شده اند. در سمت شمال شرقی کلیسا، نمازخانهٔ استپانوس مقدس واقع شده که در۱۷۷۴م ساخته شده است. در حیاط کلیسا نیز قبر خواجه میناس قرار دارد که به دستور نادرشاه کشته شد.

پل کسکک مربوط به اواخر دوره قاجار است و در شهرستان تربت حیدریه، بخش جلگه رخ، دهستان میان رخ، جنوب روستای کامه واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۴۹۸۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل کسکک به همراه رباط سفید و رباط کسکک توسط مرحوم امین التجار، از تجار معروف و به نام تربت حیدریه و در جهت راحتی مسافران و رونق وتوسعه آینده شهر بنا شده است.

این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۴۰۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در شمال ماکو در موقعیت ْ۵۳۸ و ۱۷ طول شمالی و ْ۴۶۱ و ۴۴ عرض شرقی در ارتفاع ۱۳۰۰ متر از سطح دریا در انتهای تنگه ماکو به طرف بازرگان بر روی رودخانه قره سو حدود صد متر مانده به محل اتصال رودخانه مزبور با رودخانه زنگمار قرار گرفته است . تاریخ ساخت این دژ به دوره صفویه می رسد. پل سیاه ( قره کورپو ) بر روی صفه سنگی رودخانه ساخته شده و به همین علت پی سازی برای این پل انجام نشده است و پی بنا شامل همان صخره های طبیعی کف رودخانه است . این پل دارای ۳ دهانه است که دو تا از دهانه ها چسبیده به کناره های رودخانه و لی دهانه وسطی به طول ۶/۳ متر و ارتفاع ۸/۱ متر در وسط رودخانه واقع شده است. پایه های پل در جهت مخالف آب رودخانه دارای آب شکن های نیم دایره به قطر ۵/۳ متر است و تمامی پایه ها و آب شکنها با لاشه سنگ های سیاه و سفید و با ملات آهک ساخته شده اند. مصالح پل را سنگ های سفید و سیاه آتشفشانی و سنگ های لاشه و قلوه سنگ با ملات آهک تشکیل می دهد و ظاهراً وجه تسمیه پل به خاطر استفاده از سنگهای سیاه آتشفشانی بوده است . نوع مصالح و فرم طاق روی چشمه باقیمانده ، بیننده را به یاد بنای قره کلیسا می اندارد. پل سیاه با توجه به عملکرد آن فاقد تزئینات خاص معماری است و دقت در اجرای سنگهای تراشیده شده در این اثر قابل توجه است .

این اثر در تاریخ ۱۲ دی ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۴۲۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل روی پل قدیمی تر در سال ۱۳۱۷ هجری شمسی ساخته شده که تاریخ ساخت آن بر کتیبه موجود در نمای پل به چشم می خورد. پل دوجاق پلی یک دهنه با قوس شاخ بزی تند است که با مصالح آجری و نمای سنگی ساخته شده است. این پل دارای تزئینات آجری زیبایی به صورت رومی و ضربی است که علاوه بر حالت تزئین، نقش سازه ای را نیز ایفا می کند. به دلیل تغییر مسیر راه اصلی مشکین شهر به اردبیل این پل از رونق افتاده و به ندرت تردد وسایل نقلیه را تأمین می کند و فقط دامداران و کشاورزان از این پل عبور می کنند.