نماز
مسجد خسروآباد گروس
مسجد خسرو آباد بیجار که به مسجد گروس و یا مسجد امیر علاءالدین نیز شهرت دارد، یکی از آن مساجد است که همهروزه افراد زیادی برای راز و نیاز با پروردگار خود و یا بازدید کردن به آنجا میروند. در ساخت این مسجد قدیمی از مسجد جامع سنندج الهام گرفته شده و اکنون با حال و هوای قدیمی خود شما را به گذشته میبرد. مسجد خسروآباد گروس در زمان قاجار توسط شخصی به نام امیر علاءالدین گروسی (از خوانین خسروآباد) بنا شده و تاکنون محکم و استوار پا برجاست. بعد از وارد شدن به صحن مسجد خود را در میان حجرههایی مییابید که محل استراحت طلاب و خادمین مسجد شناخته میشود و میتوانید مصلای تابستان و ایوان جنوبی را نیز در آنجا ببینید. مسجد جامع خسرو آباد بیجار را با تزئینات چشمگیر همچون آجرکاری و طرحهای گوناگون زینت بخشیدهاند و اکنون هوش از سر هر بازدیدکنندهای میبرد و دل کندن از آن را سخت میکند. در بازدید خود از این مسجد فراموش نکنید تا سری به شبستان آن بزنید، چرا که ستونهای بزرگ آجری آن فضایی جالب خلق کردهاند و بسیار مناسب عکاسی کردن است. بر روی شبستان مسجد تاریخی خسرو آباد ۱۵ گنبد ساخته شده که ابهتی خاص به مسجد بخشیده و بسیار تماشاییاند. با گشت و گذار در دل این اثر تاریخی آرام و دنج به مسیر گذر آب در آب نمای حیاط مسجد برخورد میکنید که از چشمه جوشان نزدیک مسجد خسرو آباد گروس کردستان تأمین میشد و به مرور زمان جریان شدید خود را از داده است. امروزه با گشت و گذار در مسجد آجری گروس میتوانید در گوشهای از آن نشسته و به تماشای ستونها، سقف و معماری باشکوه این بنای مذهبی بپردازید. مسجد امیر علاءالدین در اسفند سال ۱۳۷۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و اکنون به عنوان یکی از محبوبترین دیدنی های بیجار میتوان از آن بازدید کرد. طی چند ماه اخیر مسجد خسرو آباد زیر نظر سازمان میراث فرهنگی مورد مرمت قرار گرفت و حوض، سنگفرش حیاط، نورگیرها و بخشهایی از دیوارها بازسازی شدند و دور تا دور مسجد لوله جهت هدایت و جذب آب به کار رفته است. بعد از اینکه با این مسجد بزرگ آشنا شدید، سری به دیگر جاذبه های گردشگری بیجار همچون پل صلوات آباد، منطقه حفاظت شده بیجار، تپه چغا و تپه قبا سرخ بزنید و خاطرهای خوش را از بودن در این شهر زیبا برای خود به ارمغان آورید.
آداب و رسوم ماه رمضان در کرمان
۱۰ روز مانده به آغاز ماه مبارک رمضان، مردم استان کرمان خود را کم کم برای انجام این ماه آماده میکنند. آنها هم مثل خیلی از مردم کشور، پیش از فرا رسیدن ماه رمضان با گرفتن روزه به استقبال این ماه میروند و ماه شعبان را پیش درآمدی می دانند برای پیوستن به برکات ماه رمضان.
کلیدزنی : در کرمان اگرچه خیلی از رسم های قدیمی از یاد رفته اند، اما مراسم کلیدزنی هنوز هم در شب های ماه رمضان برگزار می شود. در این مراسم زنی داخل یک سینی آینه، سرمهدان و یک جلد کلامالله مجید قرار می دهد و به منازل اهل محل میرود. آن هم در حالی که صورت خود را با چادر پوشانده و با کلید به سینی میزند. صاحب خانه بعد از باز کردن در، آینه داخل سینی را برمیدارد و چهره خود را نگاه می کند، سپس مقداری شیرینی، قند یا پول داخل سینی قرار میدهد. کلیدزن این عمل را با نیت از پیش تعیین شده انجام میدهد و صاحب خانه به او میگوید هر مراد و نیتی داشته باشی خداوند آن رابرآورده سازد. در پایان هم خوراکیها یا پول جمعآوری شده به مستمندان داده می شود. مردم کرمان بر این باورند که در ماه رمضان نباید اسراف کرد. بنابراین، اگر غذایی از افطار مانده باشد در سحر آن را مصرف میکنند. آبگوشت، عدس پلو و یا برنج و خورشت معمولا پای ثابت سفره های افطار و سحری کرمانی هاست .
الله رمضونی : کرمانی ها در این ماه از شب سوم تا پایان ماه مراسمی با عنوان «الله رمضونی» برگزار می کنند که در آن گروهی از جوانان به منازل محله رفته و سرودهای را میخوانند. بعد از خواندن هر بیت، همراهان جمله صلی علی محمد صلوات بر محمد را تکرار میکنند و پس از اتمام این سروده صاحبخانه مبلغی پول به سرپرست گروه میدهد.
سحری و افطاری : مردم کرمان بر این باورند که در ماه رمضان نباید اسراف کرد. بنابراین، اگر غذایی از افطار مانده باشد در سحر آن را مصرف میکنند. آبگوشت، عدس پلو و یا برنج و خورشت معمولا پای ثابت سفره های افطار و سحری کرمانی هاست. البته به همراه آش های محلی و نان های تازه ای که زنان روستایی می پزند. کرمانیها پس از صرف غذا در هنگام سحر، دعا و قرآن میخوانند و بر این باورند که در این ماه غذاها باید ساده و مختصر باشد تا راه و شیوه پیامبر(ص) را در پیش گرفته باشند. آنها قبل از غذا با خرما یا نمک افطار میکنند چرا که معتقدند امام علی(ع) اینگونه افطار میکردند. آبگوشت از اصلی ترین غذاها برای افطار است و اگر کسی نذری داشته باشد مقداری آبگوشت درست کرده به مسجد میبرد آن را میان نمازگزاران توزیع می کند. شیرینی افطاری هم در کرمان زولبیا و بامیه است اما اگر کسی بخواهد غذایی نذر کند، این نذر او بی شک شلهزرد و آبگوشت خواهد بود.
رمضان در میان اقوام کرمانی : مردم شهر بردسیر با نان و سرکه افطار میکنند. بلوچهای بم معتقدند در ماه رمضان گوش دادن به موسیقی حرام است. زرندیها هم بر این باورند که همه نخلها متعلق به حضرت علی(ع) است، بنابر این وظیفه مسلمانان است که با خرما افطار کنند.
شب های قدر : مردم استان کرمان در شبهای نوزدهم، بیستم و بیست و یکم ماه رمضان پس از نماز مغرب و عشا در مساجد و تکیهها سینه و زنجیر میزنند. آنان در شبهای قدر شب زندهداری میکنند و تا سحر قرآن و دعا میخوانند و معتقدند دعا و مناجات در این شبها باعث برآورده شدن حاجات میشود. همچنین بر این باورند که هر مسلمانی در این شبها یک رکعت نماز بخواند به اندازه ۱۰۰ رکعت ثواب دارد.