این آبشار در کوه ماده گودال و در ضلع شمالی روستای قمش (ایتیوند جنوبی) که یکی از بزرگترین و پر جمعیت ترین روستای شهرستان دلفان است واقع شده است. قمش، روستایی از توابع بخش کاکاوند شهرستان دلفان است که در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی دلفان واقع شده است و دارای آثار باستانی و تاریخی بسیاری است. این منطقه همچنین دارای پوشش گیاهی بسیار غنی است و جنگلهای بلوط آن کم نظیر است. این روستا تقریبا دارای ۳۰۰ خانوار و حدودا ۱۵۰۰ نفر جمعیت است. لازم به ذکر است که مسیر دسترسی این آبشار کاملا آسفالت است.

روستای تاریخی و سرسبز بیدسکان در فاصله ۲۹ کیلومتری شرق فردوس و در مجاورت روستاهای گستج، نوده، سرند و شهر اسلامیه قرار دارد. شغل اصلی ساکنان روستا کشاورزی و باغداری است که در کنار آن دامداری نیز وجود دارد و عمده محصول کشاورزی منطقه گندم، جو و زعفران و محصولات باغی روستا نیز شامل انار، گردو، بادام ، توت، زردآلو و انگور است. دامداری در روستای بیدسکان نیز به علت کوهستانی بودن بیشتر به صورت پرورش گاو و گله های گوسفند و بز است. مزارع و باغات روستا در دو منطقه قرار دارد که بخش اصلی آن در مجاورت روستا و در کوه و دره است که از آب قنات ها سیراب می شود و بخش دیگر مزارع آن در دشت و در مسیر راه فردوس و بیدسکان واقع شده است که از آب چاه سیراب می شود. قرار گرفتن این روستا در منطقه کوهستانی و وجود دره ها و کوه های زیبا، آب و هوای ییلاقی، وجود دره های سرسبز و پوشیده از درختان بید و باغات میوه ، بافت تاریخی و قلعه تاریخی و چند اثر دیگر همچون منازل قدیمی، آب انبارها و سد خاکی روستا از جمله جاذبه های تاریخی و گردشگری منطقه است که گردشگران را در فصول گرم سال و ایام نوروز و تابستان به خود فرا می خواند. دره زیبای بیدسکان در قسمت شمالی روستا و به طول ۴ کیلومتر پوشیده از درختان بید سر به فلک کشیده، درختان گردو و بادام، توت، و میوه است و در طول مسیر نیز آب روان قنات ها از کنار درختان عبور می کند و بر زیبایی دره می افزاید و سد خاکی و زیبای روستا در فاصله ۵ کیلومتری نرسیده به روستا قرار دارد. روستای تاریخی بیدسکان دارای بافت ارزشمند تاریخی و قدیمی است که همچنان بدون تغییر باقی مانده است و قرار گرفتن روستا در منطقه کوهستانی سبب شده که شرایط ساختمانی از موقعیت کوهستان تبعیت کند و مصالح به کار رفته در بناها نیز شامل سنگ، خشت، آجر و ملات گل و کاهگل است. مردم متدین این روستا ضمن حضور در کلیه مراسم های مذهبی در طول دوره دفاع مقدس تعداد شش شهید، دو آزاده و ۴۱ جانباز تقدیم انقلاب اسلامی کرده است . بیدسکانی ها مردمانی خونگرم هستند از آداب و رسوم این روستا نیز می توان به مراسم نوروز، مراسم ماه رمضان، مراسم محرم و آئین نخل برداری، مراسم ازدواج و شب چله ای اشاره کرد . زنده بودن ارز ش های فرهنگی و مردم شناسی روستا جاری بودن سنن قدیم و بکر مردم شناسی، وجود صنایع دستی از قبیل قالی بافی، سبدبافی و آهنگری را از جمله ظرفیت ها و استعدادهای این روستا برشمرد. همچنین دارا بودن زیرساخت های مناسب شامل راه آسفالته، برق، آب شرب، تلفن و چندین مغازه، کوهستانی بودن و به طبع آن ییلاقی بودن منطقه، ورود افراد با تحصیلات بالا و همکاری مردم در فعالیت های اجتماعی و فرهنگی از دیگر قابلیت های روستای بیدسکان است. بافت روستا دارای پنج محله به نام های محله میون ده (میان ده)، در سرای محمد بیک، حوض بش، سرکلاته و پشت تغارخانه است. قلعه این روستا که متعلق به دوره قاجاریه است بر فراز تپه ای در مرکز روستا قرار گرفته که در اثر زلزله و گذشت زمان از این قلعه تنها برج و باروهای آن باقی مانده است. علاوه بر این در داخل بافت سنتی این روستا چند منزل تاریخی و زیبا، حمام، مسجد و چهار آب انبار قرار دارد که مجموعاً تعداد آثار ثبتی آن در فهرست آثار ملی کشور به ۹ مورد می رسد .

امروزه، از پل خشتی لنگرود که از آجر و ساروج ساخته شده است، به عنوان معروف‌ ترین بنای تاریخی و نماد شهر لنگرود یاد می‌شود. این پل تاریخی بر روی رودخانه لنگرود ساخته شده‌است. این رودخانه از یکی از آبراه‌ های سفیدرود سرازیر می‌شود و از مرکز شهر لنگرود عبور می‌کند و دو منطقه لنگرود به نام‌های «فشکالی محله» و «راه پشته» را به یکدیگر متصل می‌نماید. در گویش گیلکی لنگرودی، به آن خَشته پٌل و خَشته پورد می‌گویند. بر اساس اطلاعات کتاب تاریخ خانی تا سال ۹۱۲ هـ. ق در شهرلنگرود، فقط پلی چوبی موجود بود. از این رو ساخت این پل را می‌توان به زمان کیاییان گیلان منسوب دانست. هر چند پاره‌ای از بومیان ساخت این پل را منطقه به عهد تیموری و ایلخانیان نسبت می‌دهند که البته سند و مدرک معتبری در این باره در دست نیست؛ اما در کتاب دارالمرز ولایت گیلان نوشتهٔ رابینو ساخت آن را مربوط به دوران صفویه ذکر نموده‌است. پل از یک سطح میانی و دو بخش جانبی شیب دار تشکیل شده و طول قسمت اول آن ۱۰/۱۵ متر و دو قسمت جانبی ۱۰ الی ۱۱ متر است. عرض پل در قسمت میانی و بین دو جان پناه ۳۴۵ تا ۳۵۰ سانتیمتر و عرض قسمت جان پناه‌ها هریک ۴۵ و ارتفاع آن‌ها ۳۵ سانتیمتر است. عرض کلی پل ۴۳۰ سانتیمتر است. محل عبور عابر پیاده‌روی پل را در مرمت‌های اخیر با قلوه سنگ مفروش ساخته‌اند. پل دارای دهانه با طاق جناقی نسبتاً کند است. دو فرو رفتگی در پیشانی پل و در فاصله بین دو قوس قرار دارد. هر یک از قوس‌ها در سمت بیرونی دارای یک نوار آجرکاری به عرض ۱۲ سانتیمتر است که حالتی تزیینی و برجسته دارند. علاوه بر آن در کنارهٔ قوس‌ها آجر چینی خاصی نیز انجام شده و حاشیه‌ای به عرض ۶۰ سانتیمتر را به وجود آورده است . پایه میانی قطور پل ۴ متر عرض دارد و دو موج شکن یا سیل برگردان در دو طرف پل برای کاستن از فشار آب در ایام افزایش سطح آب تعبیه شده‌است. یک دهانه کوچک بین پایه میانی پل و یک طاق نمای جناقی بر بالای آن با عرض ۵۰ سانتیمتر وجود دارد. پل خشتی لنگرود به علت قرارگیری در مرکز شهر و همچنین جنس مواد استفاده شده در ساخت آن، همیشه مورد توجه و اهمیت بوده‌است.

آبشار مزرعه در استان مرکزی واقع است. آبشار مزرعه واقع در شمال غرب شهرستان اراک، در جاده اراک-سه راهی خنداب قرار دارد که با قرار گرفتن میان دو دره، منظره ای زیبا را ایجاد کرده است. عبور از باغات روستای کیشان و مزرعه، نشانی خوبی برای رسیدن به آبشار مزرعه است. آبشار دره اول با کمی بلندی بیشتر نسبت به دو آبشار کوتاه دره دوم جذابیت بسیاری را در این منطقه بوجود آورده است. این آبشار به عنوان یکی از جاذبه های دیدنی استان مرکزی منطقه ای مناسب برای بازدید گردشگران نوروزی تلقی می شود. دامنه شمالی رشته کوه قوشاداغ که در سمت شرقی به کوه ارجمند ساوالان پیوسته است، به سمت گویجه بئل دامنه های سرسبز و جنگلی و استپ کوهی با چشمه های فراوان و دره های متعدد پرآب کشیده شده است. انفصال بخش کوهستانی از بخش فلات در خط ارتفاعی حدود ۱۹۰۰ متر رقم خورده و همین خط ارتفاعی آبشار و چشمه بسیار دارد و به نظر می رسد منطبق بر خط گسل در دامنه ی شمالی قوشاداغ باشد.