گردشگری

 
 

دره مرگ در جنوب کالیفرنیا

a156491516274102a

تنها شنیدن نام «دره مرگ» کافیست تا هر گردشگری برای دیدن عجیب ترین کویر دنیا راهی پارک ملی ناوادای امریکا شود. پارکی که در جنوب شرقی رشته کوه های سییرا نوادا و در مرز ایالات کالیفرنیا و نوادا قرار گرفته و مرموزترین شوخی طبیعت را به شما نمایش می دهد! در کویر اسرارآمیز کالیفرنیا، سنگ ها راه می روند! صخره ها، حتی اگر به سنگینی یک آدم هم باشند، بدون هیچ نیروی محرکی شروع به خزیدن می کنند و ردپایی از خود به جا می گذارند که شاید تا چند روز ماندگار باشد. حدود هزار سال قبل بود که بومیان منطقه دره مرگ را کشف کردند و درست از همان زمان افسانه جن و پری درباره این دره سر زبان ها افتاد. در تمام این افسانه ها، ردپای موجودات نامرئی و شروری به چشم می خورد که با تردد خود و حرکت دادن سنگ ها رعب و وحشت را به دل بومیان منطقه می انداختند.زمین شناسان برای درک اسرار این دره، تقریبا تمام قسمت های آن را مطالعه کرده اند. اولین فرضیه آن بود که این سنگ ها وقتی حرکت می کنند که سطح خارجی شان با قطرات بسیار ریز یخ پوشیده شده و به دلیل رطوبت و صافی بی اندازه زمین، با کمک کوچکترین نسیم کویری به حرکت در می آیند. اما این نظریه خیلی زود رد شد چرا که سنگ ها در تابستان های داغ هم به حرکتشان ادامه می دادند. آنها حتی روی زمین ناهموار هم حرکت می کردند و از خود ردپا به جا می گذاشتند.  بنابراین پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که حرکت سنگ های دره مرگ پدیده ای متشکل از چند عامل ناشناخته است که هر کدام از این عوامل می توانند روی هم اثر بگذارند و نتیجه ای شبیه این خلق کنند. اما آنچه حرکت این سنگ ها را شگفت انگیزتر می کند، آن است که آنها به صورت موازی با هم حرکت می کنند. به این ترتیب هر سنگی در طول سالیان دراز یک راه دارد و همان را ادامه می دهد. هیچ کس تا به حال حرکت این سنگ ها را به چشم ندیده و حتی نمی داند این سنگ ها با چه سرعتی حرکت می کنند.آنها گاهی در طول حرکتشان بر زمین مسطح دره، چرخی می خورند و روی وجه دیگرشان می لغزند. بنابراین در مسیر اختصاصی یک سنگ ممکن است چند ردپای گوناگون به چشم بخورد. این سنگ ها اگر بر حسب اتفاق به ردپای سنگ دیگری برسند، به شکل عجیبی تغییر مسیر می دهند و یک جهت دیگر را در پیش می گیرند!

دره مرگ کجاست؟ دره مرگ پست ترین نقطه امریکاست که هوای بسیار گرم و خشکی دارد و درجه حرارت آن در تابستان به ۵۰ درجه سانتی گراد می رسد. به همین دلیل، خیلی ها آب و هوای این منطقه را با عربستان مقایسه می کنند و به این دره، لقب عربستان آمریکا را می دهند.بر اساس آمارهای انجمن تاریخ طبیعی دره مرگ، هر سال ۸۷۵هزار تا ۹۰۰هزار توریست از این منطقه که به نام زابریسکه معروف است بازدید می کنند. فاصله این دره تا لاس وگاس حدود ۲ ساعت و تا لس آنجلس ۴ ساعت است. به این ترتیب گردشگران در کمتر از نصف روز می توانند از هیاهوی بزرگترین و توریستی ترین شهرهای آمریکا جدا شوند و به کویری برسند که سکوت، آرامش، زیبایی و شگفتی را به آنها هدیه می دهد. این دره گونه های کمیابی از جانوران و پرندگان را درخود دارد و محیط خوبی برای زندگی آنها به شمار می رود. دره مرگ برخلاف ظاهر خشکش، یک حوزه آبگیر بزرگ برای برف های آب شده دارد و همانقدر که در تابستان خشک و ترک خورده و گلی به نظر می رسد، در زمستان پوشیده از یخ و برف است. آنقدر که در سال ۲۰۰۴ در اثر ذوب شدن برف کوه های اطراف در دره مرگ سیل آمد!

چرا دره مرگ؟ درباره نام عجیب این دره شایعات زیادی به گوش می رسد که از مرگ دسته جمعی مسافران دره تا درگیری های جویندگان طلا در آن متفاوت است. با این حال، امریکایی های امروز روایت دیگری را نقل می کنند که بر اساس آن یکی از کاشفان دره، در هنگام بازگشت رو به دره مرگ کرده و گفته است: «خداحافظ دره مرگ!» و بعد از آن این دره با نام عجیب دره مرگ معروف شده است!

گرجستان – تفلیس – میدان آزادی

201691220124160482a

میدان آزادی تفلیس (Freedom Square) که با نام “یروان، Ervan” نیز شناخته می شود، واقع در شهر تفلیس در کشور گرجستان می باشد. این میدانی است که قبلاً میدان پاسکوویچ یریوانسکی Paskevich Yerevanski نامیده می شد و بعدا میدان لنین و در آخر میدان آزادی نام گرفت .  این میدان به طور مختصر میدان یروان نیز نامیده می شد . پاسکوویچ یروانسکی یک سرهنگ روسی بود و این عنوان را به خاطر تسخیر شهر ایروان برای امپراطوری روسیه دریافت کرد  . در مجاورت کناره  شرقی میدان آزادی فضای باز کوچک با یک فواره موجود است . بین مجسمه پوشکین و آن فواره ، “کامو” به خاک سپرده شده است.  کامو یک شخصیت معروف انقلابی بود ولی حالا سنگ قبرش در آن مکان مدفون شده و نامعلوم است . این میدان محلی برای  تظاهرات توده های مختلف از جمله کسانی که برای استقلال گرجستان از اتحاد جماهیر شوروی، انقلاب رز، و دیگران بوده است، می باشد. در سال ۲۰۰۵، میدان آزادی  محلی بود  که در آن رئیس جمهور وقت ایالات متحده ،جورج دبلیو بوش، و رئیس جمهوری گرجستان، میخائیل ساکاشویلی،  خطاب به جمعیت صد هزار نفری، شصتمین سالگرد  پایان جنگ جهانی دوم را جشن گرفتند.

موزه هرژه؛ به نام نویسنده تن تن برای همه کودکان قرن بیستم

2016911184657692223a

ماجراهای تَن‌تَن و میلو (به فرانسوی: Les Aventures de Tintin) از معروف‌ترین داستان‌های مصور است که تاکنون به بیش از ۷۰ زبان ترجمه شده و بیش از ۲۰۰ میلیون نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رفته‌است.  اولین نسخه از رشته ماجراهای تن‌تن و میلو در سال ۱۹۲۹ میلادی، توسط ژرژ رمی در روزنامه‌ای در بروکسل به زبان فرانسوی منتشر شد. نویسنده ماجراهای تن‌تن، «ژرژ پراسپر رمی» اهل ایتربیئک (Etterbeek)، شهری در نزدیکی بروکسل بود که با نام مستعار کار می‌کرد. ژرژ رمی که بعدها اسم مستعار هرژه را برای خود برگزید در ۲۲ می سال ۱۹۰۷ در ایتربیئک، در کشور بلژیک به دنیا آمد.او با خلق پسری به نام تن‌تن توانست جذاب‌ترین، زیباترین و در عین حال پرفروش‌ترین مجموعه کتاب‌های مصور قرن بیستم را به دنیا معرفی کند. در سال ۱۹۲۹ اولین داستان از این مجموعه، «فرار از شوروی» به صورت سیاه و سفید و هفته‌ای یک صفحه در مجله قرن بیستم کوچولو چاپ شد. هشت کتاب دیگر این مجموعه نیز در ابتدا به صورت سیاه و سفید به چاپ رسیدند و سپس در سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۵ به درخواست انتشارات کاسترمن که ناشر کتاب‌های تن‌تن بود، رنگی شدند.

قصه‌های تن‌تن و میلو درباره ماجراهایی است که برای یک خبرنگار کنجکاو و زیرک و سگش میلو اتفاق می‌افتد. وی در این ماجراها ضمن حل معماهای پیچیده، دوستانی نیز پیدا می‌کند که در قسمت‌های مختلف به داد تن‌تن می‌رسند. دوست همیشه همراه تن‌تن در این ماجرا ناخدا هادوک است که پس از آشنایی با تن‌تن در تمام ماجراها همراه تن‌تن بوده است. ماجراهای تن‌تن و میلو داستان‌هایی رئالیستی و برگرفته از رویدادهای تاریخ معاصر هستند که از دوره زمانی بین جنگ جهانی اول و دوم آغاز شده و تا اوج دوران جنگ سرد امتداد می‌یابد؛ استعمار، نژادپرستی، رقابت میان دو ابرقدرت، مافیا، جنگ نفت و دیگر شاخص‌های تاریخ معاصر در داستان‌های تن‌تن تبلور یافته‌اند. محتوای داستان‌ها اغلب ماجراجویانه‌اند، گاهی خیالی و علمی–تخیلی و گاهی رویکردی سیاسی دارند. درحالی که اپیزودهای اولیه فضای فانتزی و شوخ‌طبعانه‌تری دارند؛ در اپیزودهای بعدی ماجراها به تدریج به سمت واقع‌گرایی پیش می‌روند. از میانه‌های ۱۹۳۰ به جزییات مد و فناوری دقت بیشتری می‌شود. همه داستان‌ها دارای موقعیت‌های طنز و تصاویر خنده‌دار بی‌شمار هستند که یادآور اسلپ‌استیک در فیلم‌های صامت ۱۹۲۰ هستند. ویژگی مهم این مجموعه طراحی‌های عالی آن است و وفاداری به واقعیت در تصویر کردن اشیایی چون ماشین و قطار و ساختمان‌ها. طراحی‌های هرژه به روش لینیه کلر Ligne claire کشیده شده‌اند، فیگورهایی با مرز مشخص و سطوح رنگی یکنواخت و بی سایه. حالا می‌خواهیم شما را به موزه هژره ببریم؛ تا به یاد نویسنده خلاق و مبتکر داستان تن‌تن با آن آشنا شوید. هژره که خود هرگز فکرش را هم نمی‌کرد به این شهرت دست پیدا کند حالا برای خود موزه‌ای در بلژیک به نام خود دارد و همه می‌توانند داستان کودکی خود را به روایتی دیگر در آن‌جا ببینند.

 موزه هرژه و معماری جست‌و‌جوگرش : موزه هرژه بلژیک شما را به سفری شگفت‌انگیز و عجیب در میان آثار یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان قرن بیستم، گئورگی پراسپر رمی که به اختصار او را هرژه می‌شناسیم، می‌برد. کارتونیست معروف بلژیکی و خالق شخصیت دوست‌داشتنی تن‌تن. بعد از دو سال که کریستیان دپورتزآمپاک، معمار فرانسوی موزه بر روی آن تلاش کرد، بالاخره در سال ۲۰۰۹ این موزه به روی عموم گشایش یافت. این موزه در جنگلی زیبا واقع شده است که یک پل پیاده آن را به لوون‌لا نویه، جایی که موزه در آن محل قرار گرفته متصل می‌کند. این موزه آثار هنرمند و نویسنده مطرح  بلژیکی هرژه را به نمایش درمی‌آورد. این موزه از بخش‌‌های فرهنگی، نمایشگاهای دائمی و موقت از آثار هرژه و همین طور ویدیو پروژکتری که زندگی هرژه را بیان می‌کند، تشکیل شده است.ورودی فضای موزه هرژه بسیار جالب اس؛. عکس تن‌تن و امضای هرژه! این موزه در مجموع سه طبقه دارد؛ شامل ۹ فضای نمایشگاهی، کافه و سینما. علاوه بر آن نمایشگاه جهان تن‌تن و میلو هم هست. این موزه متعلق به شرکت مولینسار (مارلین اسپایک) است. به گفته‌ لوران دو فروبرویل، رئیس موزه‌ هرژه، احداث این موزه اهمیت زیادی برای «فانی رودول»، همسر هرژه داشته است: او رویای خود را تحقق بخشیده و این موزه به نظر من فوق‌العاده است. شکی ندارم که اگر هرژه زنده می‌بود و سری به این موزه می‌زد، واقعا تحت تاثیر قرار می‌گرفت. این نکته‌ای بسیار مهم است.فانی رودول، همسر هرژه، مجموعا ۱۷ میلیون یورو برای احداث موزه‌ای ویژه‌ آثار شوهرش هزینه کرد و در نهایت هم با اجرای این طرح سبب شد که هرژه به عنوان هنرمندی چندسویه به علاقه‌مندان شناسانده شود.

تالار سنگی منیژه

image_20150913_52294915899187

زیج منیژه سنگچینی جا مانده از عصر ساسانی است. بنایی با بیش از هزار سال قدمت که اگرچه هنوز هم در ماهیت آن تردید وجود دارد اما بسیاری از باستان شناسان، آن را یک کوشک بین راهى می دانند که افسانه های محلی آن را با منیژه شاهنامه و ایران باستان پیوند داده است. زیج به معنای رصدخانه یا تماشاگه است و مردم محلی عقیده دارند زیج منیژه مکانی بوده که منیژه مدتی در آن مستقر بوده است. بنای تاریخی زیج منیژه را باید در داخل بافت روستای پاطاق از توابع سرپل ذهاب استان کرمانشاه ببینید. یعنی درست در قسمت پایین دست طاق گرا و کوه عظیم پاطاق، در نزدیک کل داود که محلی ها به آن گور دخمه هم می گویند. بنایی با پلان مستطیل شکل، با جهت شرقی – غربی که از لاشه سنگ و ملات گچ ساخته شده است. اگر گذارتان به زیج منیژه بیفتد، در بخش مرکزی این بنا، تالار نسبتا بزرگی را می بینید که پیرامون آن را راهروهایی احاطه کرده اند. شما از طریق راهروهای شمالی می‌توانید به مجموعه اتاق‌های ضلع جنوبی بنا و از طریق راهرو جنوبی به مجموعه اتاق‌های ضلع شمالی دسترسی پیدا کنید. هریک از راهروهای شرقی و غربی اطراف تالار هم به راهروی دیگری منتهی می‌شود که در نهایت از طریق این راهروها می‌توان به مجموعه اتاق‌های ضلع شرقی و غربی بنا دسترسی پیدا کرد.

در گذشته، هر ضلع قلعه ۳۰ حجره داشته است و حجره ها دارای طاق هایی گهواره ای شکل بوده اند با این حال از این حجره های محکم و باشکوه، امروز تنها یکی دو حجره نسبتا سالم باقی مانده است . اگرچه تاریخ چندان روشن و دقیقی درباره این دژ وجود ندارد اما معماری بنا، به خصوص شکل درگاه‌ها و قوس‌ها و همچنین نحوه پوشش سقف فضاها نشان می‌دهد که زیج منیژه احتمالا در اواخر دوره ساسانی ساخته شده است. می گویند زیج منیژه در روزگار آبادانی قلعه ای مربعی شکل بوده است که هر ضلع آن در ابعاد ۷۰ در ۵۰ متر مربع طراحی شده و در میانه این قلعه، ساختمان مربع شکل دیگری که -احتمالاً ارگ قلعه بوده است- به ابعاد ۴۸ در ۴۸ متر ساخته شده که هنوز هم می توانید بقایای آن را ببینید. در گذشته، هر ضلع قلعه ۳۰ حجره داشته است و حجره ها دارای طاق هایی گهواره ای شکل بوده اند با این حال از این حجره های محکم و باشکوه، امروز تنها یکی دو حجره نسبتا سالم باقی مانده است. دروازه قلعه در ضلع غربى قرار داشته و در ضلع شرقى، هنوز هم بقایاى جریان آب دیده می شود که انتهاى آن مشخص نیست. در هر زاویه قلعه، یک برج و در بین دو برجى که روى هر ضلع قلعه قرار داشته اند دو برج نسبتا کوچکتر ساخته شده است.

داروخانه طبیعی اراک

irantouring_a517b2_1414425891

 ۲۸کیلومتر مانده به جنوب غربی شهر اراک، درست در بالادست روستای «رباط میل»، گردشگاه «چپقلی » بر سینه با صلابت رشته کوه «سفیدخانی » قرار گرفته است. تفرجگاهی که چشمه معروف آن، دوای هزار و یک درد است و هر سال گردشگران زیادی برای نوشیدن از این چشمه معدنی راهی اراک می شوند. تفرجگاه سرسبز چپقلی بیش از ۳۵هکتار محوطه جنگلی دارد و البته هوایی دلپذیر، که خوراک این روزهای داغ تابستانی است. پارک جنگلی چپقلی اراک از شرق به رشته کوههای «میران» و «سفیدپی» از غرب به کوههای «کلاغ نشان» و «قدمگاه»، از شمال به دشت شازند و خطوط لوله نفت و از جنوب به کوه های «تخت بزرگ» و «قالیخانی » منتهی می شود. منطقه ای که با وجود زمستان های سرد، بهار و پاییز معتدل و تابستانهای خنکی دارد و گزینه خوبی برای سفرهای تابستانی به شمار می رود. عرصه ۵۰۰ هکتاری کوه سفیدخانی اراک کلکسیون ارزشمندی از ۵۰گونه گیاهی مرتعی است که در آن می توانید  «آویشن»، «درمنه»، «استپا»، «گون»، «قدومه»، «گل آروانه»، «جو وحشی »، «یونجه»، «مرزنجوش» و «شیرسگ» را ببینید. درست در جایی که تاج سرخ رنگ لاله های واژگون در فصل بهار و نگین سبز مجموعه چپقلی بر تارک آن یکی از زیباترین تابلوهای طبیعت را مقابل چشمانتان قرار می دهد. آب چشمه چپقلی درمعالجه بیماریهای اسپاسم مجاری صفراوی، برخی بیماری های پوستی نقرس و دیابتهای حاصل از آن، امراض کلیوی، سوءهاضمه و ورمهای کبدی مؤثر است . ساکنان محلی روستاهای این منطقه می گویند: شفابخشی آب چشمه چپقلی از سالیان دور برای مردم استان، کوهنوردان و گردشگران کشور مطرح بوده وسایه سار خنک بیدهای قدیمی آن همواره تیماربخش رهگذران و نوازشگر بیماران رنجور بوده است. در فضای سبز اطراف این چشمه گونه های گیاهی «بادام»، «اقاقیا»، «زبان گنجشک»، «سنجد»، «بید»، «افرا»، «گردو»، و «سرو خمره ای» به چشم می خوردند بنابراین اگر دستی در گیاه شناسی دارید، این منطقه فرصت خوبی برای جمع آوری گیاهان دارویی به شما خواهد داد.

آب شفا بخش : آب معدنی چپقلی از ردیف آبهای بی کربناته کلسیک و منیزین آهن دار، فاقد آلودگی میکروبی واز نوع آبهای سردو سبک است که آشامیدن آن اثرات درمانی زیادی  دارد. شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید که آب این چشمه مدر بوده، ریگ ها وشن های مجاری ادراری را در خود حل می کند و از تشکیل مجدد آنها جلوگیری می کند. به این ترتیب بر اثر آشامیدن این آب، خون میزان قابل توجهی از اسیداوریک خود را از دست می دهد و در نتیجه تغذیه در شرایط بهتر انجام می شود. ضمن آنکه نوشیدن این آب اسیدیته ادرار را به حالت طبیعی رسانده سبب ازدیاد دفع ادرار و مواد زاید کلیه ها می شود. خوردن این آب حرکات دودی روده را کاهش داده ودر طول دوره درمانی با آن، املاح صفراوی به میزان زیادی درخون کاهش می یابد. جذب سریع این آب در معده، دستگاه گوارشی، کبدو لوزالمعده روی متابولیسم گلوسیدها، پروتیدها، کلسترول واسیداوریک مؤثر است و به علت افزایش دفعات مواد زاید بدن، حجم قابل ملاحظه ای از مواد سمی به شکل طبیعی از بین می رود. این آب معدنی سطح مجاری هاضمه را تمیز می کند و  نوشیدن آن علاوه بر ملین بودن و تقویت انقباضات روده ای، شیره  گوارشی را افزایش داده و اشتها را زیادتر می کند. بنابراین اگر تابع رژیم های سفت و سخت غذایی هستید، بهتر است با دقت بیشتری از این آب بنوشید! با تمام این ها، آشامیدن این آب معدنی از غلظت صفرا کم می کند، سنگ های صفراوی را از مجاری آن به سوی روده هدایت می کند و حالات احتقان کبدی را از بین می برد. علاوه بر این، آب معدنی چپقلی، حاوی میزان فراوانی «آمین» است که تأثیر بسزایی در تولید گلبول قرمز ودرمان انواع کم خونیها دارد. سرشار بودن آب چپقلی از «کلسیم» و «فلوئور» موجب استحکام استخوان بندی در کودکان وجلوگیری از پوسیدگی زودرس دندانهاست و پزشکان معتقدند استفاده مستمر این آب برای افرادی که به علت زندگی در ارتفاعات تعداد گلبولهای قرمز خونشان تقلیل یافته بسیار مفید است. البته یادتان باشد نوشیدن آب چپقلی که به «سنگ شکن طبیعی کلیه» شهرت دارد، برای بیماران مبتلا به سنگ کلیه در ابتدا از زهر هم بدتر است! چرا که با نوشیدن این آب دردهای شدید کلیوی به سراغشان خواهد آمد که همین خبر از اثربخشی آب و خرد شدن سنگ ها می دهد! اما این آب شفابخش، برای یک گروه از افراد ممنوع است! کسانی که بیماری پروستات دارند و  مصرف آن ممکن است باعث دردهای شدید و اختلال در سیستم دفع ادرار آنها شود.