گردشگری

 
 

پل صلح تفلیس

پل+صلح+تفلیس

پل صلح در تفلیس، پایتخت گرجستان پلی کمانی شکل و مخصوص پیاده روی است و یکی از معروف ترین جاذبه های گردشگری شهر به شمار می رود. این پل بر فراز رودخانه کورا کشیده شده و منطقه شهر قدیمی تفلیس را به پارک رایک وصل می کند. پل صلح در سال ۲۰۱۰ به دستور شهرداری تفلیس درست شد و از آن زمان تا الان تبدیل به یکی از پربازدیدترین جاذبه های شهر شده است. با ساخت پل صلح (Bridge Of Peace)، بنایی مدرن در قلب تاریخی شهر به وجود آمد تا بر روی آن تفلیس و معماری زیبایش را از نمای بالا تماشا کنید و محسور زیبایی های این شهر شوید. به روی این پل زیبا که بروید در یک سمت چشم انداز بینظیری از کلیسای متخی، مجسمه واختانگ یکم (موسس گرجستان) و قلعه ناریکالا را می بینید و در سمت دیگرش، پل باراتاشویلی و اداره ریاست جمهوری نظرتان به خود جلب می کند. می توانید در وسط پل بایستید و در حالی که از نسیم خنک رودخانه بر روی پل لذت می برید بهترین تصاویر را از شهر تفلیس به ثبت برسانید. از روی این پل که بگذرید وارد پارک رایک می شوید، پارکی سرسبز و خوش آب و هوا که از بهترین جاههای تفلیس برای تفریحات خانوادگی ست. از این پارک می توانید سوار تراموای هوایی شوید و خودتان را به قلعه ناریکالا برسانید. طراحی این پل شیبه موجودات دریایی است و در بالای آن یک گنبد شیشه ای قرار دارد که در شب با هزاران لامپ ال ای دی  می درخشد. شب که می شود پل حال و هوایی دیگر به خود می گیرد؛ به غیراز چراغ های بالا، نرده شیشه ای پل هم که در سراسر طول پل کشیده شده با ال ای دی های کم قدرت روشن می شوند و زیبایی چشم نوازی به پل می دهند. همه این چراغانی ها ۹۰ دقیقه قبل از غروب آفتاب روشن می شوند و رودخانه کورا و اطراف آن را روشن و نورانی می کنند. همه دوربین به دست می شوند تا این نورپردازی های زیبا را پس زمینه عکس هایشان کنند و برای همیشه لحظات لذت بخش قدم زدن بر روی این پل را ثبت کنند. این پل ۱۵۰ متری به پیشنهاد شهرداری تفلیس ساخته شد تا منطقه قدیمی شهر را به منطقه جدید وصل کند، در واقع این پل مرکز تاریخی و قدیمی تفلیس را در قسمت شرق به پارک رایک در قسمت غرب وصل می کند، پارکی که از آنجا شهر جدید تفلیس شروع می شود. پل صلح را معماری ایتالیایی به نام «میشل دی لوچی» طراحی کرد، معماری که قبلا سازمان ریاست جمهوری گرجستان و ساختمان وزارت امور داخلی را طراحی کرده بود، طراحی نور پل هم با شخصی فرانسوی بود. سازه این پل در کشور ایتالیا ساخته و به گرجستان منتقل و در ۶ می ۲۰۱۰ رسما افتتاح شد.

خانه موزه مقدم

unnamed

خانه موزه مقدم یکی از بناهای تاریخی به‌جامانده از زمان قاجار است و به یکی از بنیان‌گذاران دانشگاه هنر تهران و همسر فرانسوی‌اش تعلق داشته است. این اثر از نظر تاریخچه، معماری و اشیایی که در آن نگهداری می‌شوند، ارزش بسیار بالایی دارد. این خانه محل سکونت خاندان محمدتقی خان احتساب الملک از صاحب‌منصبان مشهور دربار قاجار بوده است. سپس این خانه در اختیار دکتر محسن مقدم، استاد باستان‌شناسی دانشگاه تهران و همسر فرانسوی‌اش سلما، قرار می‌گیرد. خانه موزه مقدم در محدوده میدان امام قرار دارد. وقتی در این محل قدم می‌زنید، اگر از قبل از محل این موزه آگاه نباشید، اصلا فکر نمی‌کنید چنین بنایی آنجا وجود دارد. همه ساختمان‌های اطراف آن از معماری معمولی و نسبتا جدیدی برخوردار هستند؛ اما به درب ورودی موزه که می‌رسید همه چیز عوض می‌شود. با ورود به خانه، اولین چیزی که توجه شما را در این خانه جلب خواهد کرد حوض و شمعدانی‌ها و استفاده بسیار زیاد، مناسب و زیبا از رنگ‌های شاد مانند فیروزه‌ای، آبی آسمانی و بنفش است. این خانه لقب زیباترین و باارزش‌ترین خانه جهان را از دید بسیاری از نویسندگان و بازدیدکنندگان گرفته است. در طراحی و ساخت این خانه به اصول معماری ایرانی مانند حوض ایرانی‌، شیشه رنگی ایرانی و اصول فضاسازی باغ ایرانی توجه شده است.

تاریخچه خانه موزه مقدم : خانه موزه مقدم از جمله خانه‌های مجلل دوران قاجار به شمار می‌آید و متعلق به یکی از درباریان آن دوران به نام محمد تقی خان احتساب الملک، بوده است. احتساب الملک دارای دو پسر به نام‌های حسن و محسن بود که برای ادامه تحصیل به اروپا رفتند. حسن در فعالیت‌های ادبی، سیاسی و اجتماعی حضور فعالی داشت و در جوانی فوت کرد. از او نمایشنامه بسیار معروف «جعفرخان از فرنگ آمده» به‌جامانده است. برادر کوچک‌تر، محسن، پس از اتمام تحصیلات خود در رشته‌های نقاشی، تاریخ هنر و باستان‌شناسی در سال ۱۳۱۵ به ایران بازگشت و به‌همراه همسر فرانسوی خود «سُلما» در خانه پدری -محل کنونی موزه مقدم- ساکن شد و در کنار فعالیت‌های علمی به گردآوری آثار و اشیای تاریخی و فرهنگی پرداخت. استاد مقدم بسیاری از آثار ارزشمند جمع‌آوری شده مانند کاشی، قطعات سنگی تراشیده و… را با الهام از فضاهای سنتی تاریخی به‌نحو چشمگیری در جای‌جای این عمارت قدیمی نصب کرد. برخی دیگر را مانند کلکسیون پارچه، چپق و قلیان، سفالینه، شیشه، تابلو نقاشی، مسکوکات، مهرها و اسناد تاریخی و غیره را با نظم و ترتیب خاصی در خانه پدری نگه داشت.

معماری خانه موزه مقدم : معماری ایرانی با رعایت اصول ساخت باغ ایرانی در این خانه به‌خوبی به چشم می‌آید و گل‌کاری و فضاسازی انجام شده با گیاهان حال‌و‌هوای بسیار خوشی برای گردشگران فراهم می‌آورد. در قسمت غربی این خانه ساختمان اربابی (برج) واقع شده است که استاد مقدم به‌همراه یکی از شاگردان در دانشکده هنرهای زیبا، دکتر ابوالقاسمی، در سال ۱۳۴۵ ساخته‌اند. این ساختمان با کاشی‌هایی از دوران قاجار تزیین و بخش‌هایی از هنرهای ایرانی در آن به نمایش گذاشته شده است. در قسمت شمالی این ساختمان یک ایوان با چند طاق و ستون زیبا ساخته شده‌ که مزین به کاشی‌هایی از دوران زندیه و قاجار است. در وسط این ایوان حوضچه‌ای از جنس مرمر قرار دارد که از حمام فتحعلی شاه به اینجا منتقل شده است و آبی که از آن جاری می‌شود توسط یک جوی باریک به داخل یک استخر می‌ریزد. دکتر مقدم این استخر را پس از سفر به اسپانیا و الگوبرداری از  استخر و آب‌نماهای باغ الحمرا (باغی به‌جامانده از دوران صدر اسلام اسپانیا) ساخته است و در اطراف آن چند فواره قدیمی نیز آب را به داخل استخر می‌پاشند. حیاط‌های اندرونی و بیرونی با یک دیوار به نام دیوار تجدد از یک‌دیگر جدا شده‌اند. این دیوار از چند ستون با طاق‌های کاشی‌کاری شده ساخته شده است. پایه این ستون‌ها حجاری شده‌اند و یادآور ستون‌های کاخ چهلستون اصفهان هستند. این پایه ستون‌ها هنگام تخریب کاخ خواهر ناصرالدین‌شاه به این خانه منتقل شدند و نمایی زیبا با ستون‌های فیروزه‌ای ایجاد کرده‌اند. کار طراحی و ساخت این دیوار زیبا را استاد هوشنگ سیحون بر عهده داشته است. در قسمت شمالی حیاط اندرونی ایوان زیبایی قرار دارد که از چهار ستون با سرستون‌هایی با گچبری کرنتی تشکیل می‌شود. کار تزیینات این ایوان را نیز دکتر مقدم به‌زیبایی هرچه تمام‌تر انجام داده است. از طریق دو راه پله مارپیچ می‌توان به ایوان بزرگ دسترسی پیدا کرد. قسمت بعدی خانه حیاط اندرونی است که استاد مقدم و همسرش با الهام از طرح فرش ایرانی آن را طراحی کرده‌اند. یک حوض و آبنمای زیبا در وسط این حیاط قرار دارد و در چهار طرف آن باغچه‌هایی گل‌کاری شده تدارک دیده شده است. دکتر مقدم دیوار این حیاط را با کاشی و ظروف قاجاری تزیین کرده و در وسط این دیوار نیز یک طاق‌نمای زیبا با کاشی‌های آبی رنگ ساخته است. در ساخت خانه نیم‌نگاهی نیز به معماری و فضاسازی کشورهای دیگر صورت گرفته است؛ برای مثال دکتر مقدم و همسرش یک باغچه ژاپنی در حیاط بیرونی ساخته‌اند.

برج تهمینه

12729848_229

برج آرامگاهی میدانک یا برج تهمینه از مهم‌ترین آثار تاریخی و جاهای دیدنی کرج است که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بنای آرامگاهی معروف به برج میدانک که در نزد اهالی به برج تهمینه شهرت دارد، مدفن یکی از قلعه‌بانان یا اعضای خاندان پادوسپان (۹۷۵- ۱۰۱۴ هجری شمسی) از حکام محلی منطقه رویان در خلال قرن‌های هشتم تا نهم هجری قمری است و شبیه بناهای دوران مغول ساخته شده است. شیوه ساختمانی بنا، آن را در ردیف برج‌­های آرامگاهی قرن هفتم هجری قرار می­‌دهد. این برج در کیلومتر ۶۰ جاده کرج به چالوس و در روستای میدانک واقع شده است و قدمت آن به دوره تیموری بازمی‌گردد. بنای سنگی برج میدانک یا برج تهمینه، مقبره‌ای است با پلان ۸ ضلعی با یک ایوان پیش آمده در سمت غرب، پهناوری ورودی ایوان حدود ۳ متر است و با ضخامت دیوارهای طرفین به ۶۰ متر می‌رسد. فضای داخلی برج دارای پلان مربع شکل است که چهار قوس عقب نشسته آن در هر ضلع، پلان چلیپایی را در ذهن تداعی می‌کند. بنا دارای تزییناتی از جمله کاربندی و قطاربندی‌های داخل فضای ایوان و بقعه است. پوشش برج به صورت گنبدی دوپوش مخروطی و رک بوده است که در حال حاضر، پوشش بیرونی از بین رفته و تنها پوش زیرین باقی مانده است. مصالح به کار رفته در ساخت برج نیز، سنگ، گچ و نوعی ملاط ساروج است.

میراکل گاردن دبی (باغ معجزه دبی)

img-article-1561036321

میراکل گاردن دبی که با نام‌های باغ معجزه دبی و باغ میراکل دبی نیز شناخته می‌شود، از دیدنی‌های جالب و جاذبه های گردشگری دبی به‌ شمار می‌رود. در سال ۲۰۱۳ و همزمان با ۱۴ فوریه (روز عشق)، احداث باغ شروع و نهایتا در سال ۲۰۱۶، درهای آن به روی عموم باز شد. این پروژه‌ی عظیم توسط شرکت آکار که در زمینه‌ی محوطه‌سازی و کشاورزی فعالیت دارد و با سرپرستی عبدالناصر رحال که بازرگانی اردنی است، به ثمر نشست. با ۷۲ هزار متر مربع مساحت، بیش از ۵۰ میلیون گل و ۲۵۰ میلیون گیاه با طرح‌های متنوع و سه‌بعدی در میراکل گاردن جای گرفته‌اند. نکته مهم این منطقه گردشگری دبی این است که این باغ که با بالاترین رای در یکی از روزنامه های روز کشور انگلستان به عنوان جانشین مدرن باغ های عجایب باستانی ( The Hanging Gardens of Babylon ) با نام : باغ های آویزان بابیلون برگزیده شده است . این مکان تابستان‌ها تعطیل است.

موزه ساعت کرمان

719

از دیرباز انسان در تلاش بوده است تا به هر نحوی گذر زمان را نشان دهد؛ از ساعت‌های شنی و آفتابی گرفته تا ساعت‌های کوکی و دیجیتالی امروز، همه و همه از ارزشمندبودن وقت و زمان و تلاش بشر برای نشان‌دادن ثانیه‌ها، دقیقه‌ها و ساعت‌ها حکایت دارد. موزه ساعت کرمان از جاهای دیدنی کرمان است که قصه‌ ساعت‌ها، اختراع و پیشرفت آن‌ها را روایت می‌کند. در موزه ساعت کرمان می‌توان لحظاتی را در گنجینه‌ای از نوای تیک تاک ساعت‌های قدیمی سپری کرد و داستان زندگی آن‌ها را با لهجه‌ گرم و مهربان کرمانی شنید. کجارو شما را به شنیدن صدای گذر ثانیه‌ها در موزه‌ ساعت کرمان دعوت می‌کند.

آقا ماشاالله؛ از قالی تا ساعت : ماشاالله ترابی، از اولین ساعت‌سازهای کرمان در عهد ناصری و در دوران قاجار است. او در ابتدا در صنعت قالی‌بافی کار می‌کرد و به طراحی نقشه‌ قالی می‌پرداخت. بعد از مدتی برای کسب سود بیشتر تصمیم می‌گیرد به خریدوفروش قالی روی آورد و با خریدن چند قالی از بندرعباس راهی کشور هند می‌شود؛ اما سفر به هندوستان، مسیر جدیدی را در زندگی آقا ماشاالله باز می‌کند. در این سفر وی با صنعت ساعت‌سازی آشنا می‌شود و همان جا به ذهنش می‌رسد که وارد این حرفه شود. ماشاالله بعد از بازگشت از این سفر، در کاروان‌سرای گلشن کرمان مغازه‌ای کوچک می‌گیرد؛ مغازه‌ای که به‌دلیل سبک خاصش، در آن دوران مردم زیادی را به تماشای خود می‌کشاند؛ چون تا آن زمان در شهر مغازه‌ای با میز، صندلی و ویترین وجود نداشت و برای اهالی تازگی داشت. او کارش را با مونتاژ قطعات ساعتی شروع می‌کند که از هندوستان آورده بود. بعد از مدتی نام و مغازه ساعت‌سازی‌اش در کرمان معروف می‌شود تا جایی که حاکم وقت کرمان، وی را به دربار دعوت می‌کند و از او می‌خواهد ساعتی بسازد که همه‌ مردم شهر بتوانند آن را ببیند. ماشاالله برای ساخت این ساعت برجی‌شکل، در سفر بعدی خود به هند و پس از جستجو برای یافتن طرح موردنظرش، توانست ساعتی را طراحی کند که سال‌های متمادی در کاروان‌سرای وکیل نصب بود. حرفه و کار ماشاالله به فرزندش اسدالله به ارث رسید و راه پدر را ادامه داد و در کار خود مسلط بود. شهره‌ کار ترابی‌ها به سوئیس نیز رسید. در سال ۱۳۵۲ خورشیدی، کارخانه معروف ساعت‌سازی سوئیسی به نام وست اند واچ (West end Watch) از وی برای سفر به این کشور دعوت کرد تا روشی برای بهبود کیفیت ساعت‌های این کارخانه معرفی کند.

معرفی موزه ساعت کرمان؛ از مغازه تا موزه : تابلوی سردر چوبی مغازه ترابی‌ها با عنوان «ساعت‌فروشی ـ ساعت‌سازی ترابی»، اکنون در موزه‌ ساعت شهر کرمان قرار دارد؛ موزه‌ای که با عشق و علاقه‌ سیروس ترابی، نوه‌ ماشاالله، برپا و به یکی از جالب‌ترین جاهای دیدنی استان کرمان تبدیل شده است. نوه‌ ماشاالله با لهجه‌ شیرین و گرم کرمانی، قصه‌ ساعت‌های آن را روایت می‌کند و هرآنچه که از پدر و پدربزرگش شنیده و تجربه کرده است، برای بازدیدکنندگان نقل می‌کند.

آثار موزه ساعت کرمان؛ گنجینه ساعت‌ها : در موزه ساعت کرمان، ساعت‌ها در چهار غرفه در معرض نمایش هستند که شامل انواع ساعت‌های شنی، آبی، مچی، رومیزی و دیواری می‌شوند و صدای دنگ دنگ برخی از آن‌ها که همچنان کار می‌کنند، به گوش می‌رسد. دو عدد از نفیس‌ترین ساعت‌های رومیزی دنیا موسوم به «ساعت سال کوک» که ساخت کشور آلمان هستند، در این موزه نگهداری می‌شوند. از این نوع ساعت، چهار نمونه در این ایران وجود دارد که دو ساعت دیگر در کاخ گلستان تهران قرار دارند. از دیگر ساعت‌های جالب این گنجینه می‌توان به اولین ساعت آزمایش شده در فضا، ساعت کلیسایی‌شکل ساخت آلمان، ساعت آبی متعلق به دوران صفویان و ساعت‌های مخصوص افراد نابینا اشاره کرد. دیگر اشیای موزه، عینک‌های ذره‌بینی ساخت ترابی بزرگ، سکه‌ها و تمبرهای قدیمی هستند.