گردش
خانه تاریخی صادقی اردبیل
اردبیل یکی از زیباترین شهرهای ایران با تاریخی کهن و مردمی مهماننواز و خونگرم است. بهترین زمان برای سفر به شهر و استان اردبیل اواخر بهار و تابستان است، تا اگر به سرمای زمستانی این منطقه عادت ندارید، بتوانید در این ایام سال از هوای خنک استان اردبیل و طبیعت سرسبز و زیبا و دیدنیهای آن در هوایی خنک لذت ببرید. از اولین مکانهایی که پس از ورود به هر شهر تاریخی در ایران توصیه میشود که از آن بازدید کنید، خانههای تاریخی است. خانه تاریخی مرحوم حاج میرزا ابراهیم صادقی، در کوچه سرتیپ آباد، جنب مسجد اوچدکان واقع شده است. این خانه به خاطر داشتن معماری سنتی و هنر مقرنس و مشبک کاری در اورسیها دارای ارزش هنری و معماری است. خانه صادقی در سال ۱۲۸۳ هجری قمری، مطابق با ۱۲۴۳ هجری شمسی بنا شده است. این خانه از یادکارهای ارزشمند دوران قاجار به شما میرود. ساخت این بنا چهار سال طول کشید. این خانه تاریخی زیبا حاصل هنر حاج محمد معمار اردبیلی است. این بنای تاریخی دارای سه بخش مجزا است که برای مراودات اجتماعی، مذهبی، اقتصادی و خانوادگی به کار گرفته میشد. در تالار اصلی عمارت هنوز بر طاق نماها و بالای طاقچهها مقرنس گچی مشاهده میشود. در ازاره دیوارهای جانبی کتیبه زیبای آیتالکرسی به خط نستعلیق نقش بسته است. این خانه تاریخی از ویژگیهای منحصر به فردی بهره میبرد. خانه تاریخی صادقی در ۱۶ اسفند ۱۳۸۶ به شماره ۱۴۴۶۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
کاخ موزه گرگان
اولین موزه در شمال ایران کاخ موزه گرگان به شمار میرود، که ساختمان تاریخی آن در دو طبقه به سبک اروپایی بنا شده است. این کاخ موزه در دوره پهلوی اول برای خانواده رضا شاه ساخته شد، که پس از مرمت و بازسازی در سال ۱۳۴۳ به موزه تبدیل شده است. چون این کاخ یکی از ۱۲ کاخ پهلوی به شمار میرود، باعث جذب بیشتر گردشگران شده، تا از نزدیک با شگفتی و زیبایی این جاذبه آشنا شوند. هدف از ساخت کاخ موزه گرگان، رفاه بیشتر خاندان پهلوی به هنگامِ زمان حضور خود در این منطقه بوده است، طوری که در دوره پهلوی اول و دوم مورد استفاده این خاندان و حتی میهمانان آنها قرار میگرفت. در دهه آخر حکومت خاندان پهلوی یعنی در سال ۱۳۴۳ این بنا، برای اولین بار به عنوان موزه مرمت یافت و در آن به روی عموم گشوده شد. در بدو ورود به محوطه این بنای زیبا، محیطی سرسبز را مشاهده خواهید کرد که بر زیبایی فضای اطراف کاخ موزه میافزاید. درختان نخلیِ سر به فلک کشیدهای که منطقهای زیبا و چشمنواز را خلق کرده است که در انتهای آن کاخ سلطنتی را خواهید دید. جدا از محوطه سبزی که دارد، شامل دو بخش اصلی به نامهای بخش اشیاء سلطنتی و مشاهیر استان گلستان میشود. از جمله آثاری باارزشی که در کاخ موزه گرگان به معرض نمایش گذاشتهاند، میتوان به تندیس دانشمندان، علما و فرهیختگان ناحیه گرگان قدیم و استرآباد و حتی اشیای سلطنتی مربوط به مبلمان کاخ اشاره کرد. گردشگرانی که به بازدید از این کاخ میروند، میتوانند از دو طبقه دیدن کنند. در طبقه همکف موزه، تعدادی از مشاهیر استان گلستان معرفی شدهاند که مربوط به قرن سوم تا دوره پهلوی میشوند. از جمله چهرههایی که در این بخش از موزه وجود دارد، عبارتند از: سحابی استرآبادی صوفی و شاعر، میرداماد استرآبدی فیلسوف حکیم، ابوالحسن علی جرجانی خطاط و شاعر، ابولهیثم جرجانی شاعر ترکمن، عبدالحی منشی استرآبادی خطاط منشی استرآبادی مشهور و پر آوازه، محمدرضا لطفی ردیفدان، آهنگساز، پژوهشگر و نوازنده تارهای موسیقی و بسیاری دیگر از شعرا، فیلسوفان، فقها و ادیبان. دیدنیهای این موزه تنها به همین طبقهی همکف ختم نمیشود، میتوانید به طبقه بالای کاخ بروید و استراحتگاه خانواده پهلوی و ۱۰۰ قلم از لوازم و اشیای دوره پهلوی را ببینید. علاوه بر تمامی این جذابیتهای دیدنی، در این بین میتوانید از ویترین سنگهای قیمتی که در ابتدای راه پله است، دیدن کنید. ویترینی کوچک پُر از سنگهای زیبا و خوش رنگ که در همین منطقه کشف شدهاند. جذابیتهای کاخ موزه گرگان تمامی ندارد، با رفتن به سالن اصلی طبقه دوم اشیای ارزشمند دیگری را میبینید که در معرض دید بازدیدکنندگان قرار دادهاند. حین گشتی که میان این طبقه میزنید، میتوانید ظروف مختلف از کشورهایی همچون آلمان، ایتالیا و فرانسه و حتی مجسمههای زیبا و آیینه ملکه را هم در این بخش مشاهده کنید. در سمت چپ این سالن، یک سرویس مبل به رنگ سبز، میز و تعدادی مجسمه دیده میشود. علاوه بر تماشای اینها، در قسمت رو به رویی سالن وارد بخش خصوصیتر کاخ موزه گرگان خواهید شد که به اتاق خواب شاه و ملکه ختم میشود. بخش دیگری هم از این موزه به سالن باستان شناسی اختصاص دارد که دیدنِ آن میتواند برای علاقهمندان به تاریخ لذتبخش باشد. در این سالن زوایایی از تاریخ سرزمین باستانی گرگان از ۵۰۰۰ سال پیش تا اواخر دوره قاجاریه قابل مشاهده است.
آبشار آما ایلام
آبشار اما در نزدیکی روستای اما و پشت سد ایلام و در ۲۵ کیلومتری مرکز استان قرار دارد. آبشار این محل در میان درهای واقعشده که آب آن به سمت دریاچه سد ایلام در حرکت است. شاید میزان آبی که از آبشار اما پایین میریزد در مقایسه با دیگر آبشارهای ایران زیاد نباشد؛ اما ارتفاع آن که به حدود ۲۰ متر میرسد. این ارتفاع قابل توجه سبب میشود، گردشگران زیادی از استان ایلام یا دیگر استانها به دیدن آن بروند. بهخصوص اینکه در کنار این آبشار، فضای سبز زیبایی وجود دارد که برای پیک نیک خانواده مناسب است. این جاذبه طبیعی به شماره ۲۳۷ به ثبت میراث طبیعی ملی ایران رسیده است و آب آن به سمت دریاچه سد ایلام جریان دارد. بنابراین کنار بازدید از این آبشار میتوانید، زمانی را هم به بازدید از مسیر جریان آب و در نهایت سد ایلام اختصاص دهید که خود بسیار دیدنی است. این مسیر زیبا در کنار پیچ و خمهای جاده، چشمانداز بسیار دلنشینی دارد. برای آنکه به پای آبشار داخل دره برسید؛ پس از پارک خودرو خود در جای مناسب، باید از داخل فضای سبز رد شده و از مسیری پاکوب پایین بروید که کمی شیب دارد؛ اما آنقدر طولانی نیست. اگرچه مسیر کوتاه است؛ اما به همراه داشتن کفش مناسب طبیعتگردی کمک زیادی به شما خواهد کرد. البته آبشار اما از قسمتهای بالاتر هم قابل رویت است و نیازی نیست که حتما از شیب پایین بروید؛ اما دیدن آن از نزدیک، لطف دیگری دارد و نباید فرصت را از دست بدهید.
یکی از تفریحات رایج مردم در این قسمت، آن است که زیر آبشار بروند و آب تنی کنند. اگرچه میزان آب، بستگی زیادی به بارشهای هر زمان و هر فصل دارد، ولی در کل عمق حوضچه آب زیر آبشار در حدی نیست که بتوانید به راحتی در آن شنا کنید. بیشتر میتوانید همچون یک دوش طبیعی از ریزش آب لذت ببرید. البته باید جوانب احتیاط را رعایت کنید، چرا که ممکن است شدت جریان آب فشار زیادی به سر، گردن و یا کمرتان وارد کند. بنابراین پیش از آنکه کاملا زیر جریان آب بروید، حتما از مناسب بودن شدت آن اطمینان حاصل کنید. این شدت آب ممکن است برای کودکان اصلا مناسب نباشد. بهعلاوه، به دلیل سرد بودن آب بهتر است زمانی زیر آبشار بروید که پس از آبتنی، امکان خشک شدن زیر نور خورشید را داشته باشید. البته اگر لباس اضافه به همراه داشته باشید، میتوانید تجربه لذتبخشتری برای خود رقم بزنید. کنار این آبشار و به خصوص در سمت راست آن هم میتوانید پوشش گیاهی جالبی چون انجیر کوهی، انگور و همچنین بلوط را ببینید که بر زیبایی آن میافزایند. همچنین اگر علاقهمند به روستاگردی باشید، میتوانید از روستاهای نزدیک به آبشار اما هم دیدن کنید که خالی از لطف نخواهد بود. در کل، بازدید از آبشار حدود یک ساعت از زمان شما را میگیرد؛ اما اگر بخواهید آبتنی کنید، به زمان بیشتری احتیاج دارید.
گزارش تصویری از بازدید اعضای موسسه جویندگان برنای اورمیه از آبشار سوله دوکل
دیروز صبح با گروه ده نفری از دوستان ساعت ۸ به مقصد منطقه گردشگری آبشار سوله دوکل حرکت کردیم تا از طبیعت زیبای این قطعه از بهشت آذربایجان دیدن کنیم. برای رفتن به آبشار باید طریق جاده گردشگری بند اورمیه حرکت کرده پس از رد کردن دریاچه سد شهرچای و عبور از روستاهای راژان – رزگه – قارانه – هاشم آباد به روستای زیوه رسیده و بعد از آن وارد روستای دیزج مرگور گردیده و از آنجا به سمت روستای سوله دوکل حرکت نمودیم . در حدود ۱/۵ ساعت از زمان حرکت از اورمیه طول کشید تا به محل آبشار رسیدیم . دیدن اون فضای دلنشین و شنیدن صدای جاری شدن آب خستگی رو از تن هر کسی خارج میکنه…واقعا خوش گذشت جای همه عزیزان خالی…
رویای بهاری در نور
اهالی جاده و سفر میتوانند برای رسیدن به یک رویای بهاری پس از طی مسافتی از جاده هراز که دیگر برای همه آشناست به سمت شهرستان نور بروند. در این فصل که هنوز تعطیلی مدارس فرانرسیده، هم از ترافیک خبری نیست و هم قیمت ویلاهای اجارهای بسیار پایینتر از فصلهای شلوغ است و موقعیت ویژهای را برای سفر پیش آورده است. پیشنهاد ما رفتن به الیمالات است؛ دریاچهای که وقتی برای اولینبار بعد از طیکردن و دور زدن در جادهای پر درخت به آن میرسید و ورودی پارکینگ را میپردازید و وارد محوطهاش میشوید شکوه طبیعت آن شما را میگیرد و باورتان نمیشود که با چنین منظرهای روبهرو هستید. این دریاچه آنقدر زیباست که گویی جنگل را در آغوش گرفته است. در آنجا همه چیز برای چند ساعت تفریح و البته آرامش مهیاست. اتومبیل را که پارک کردید با شوق مسیری پنج دقیقهای را پیادهروی کنید و بعد از طی این مسافت از بلندی به سمت پایین که دریاچه آنجاست هدایت میشوید. پلی زیبا شما را به آنجا وصل میکند. نمای زیر پل سدی است که بعضی وقتها پر آب است، اما در این فصل آب زیادی در آن به چشم نمیخورد. پس از پشتسر گذاشتن چند پله به سنگهای زیبای کنار رودخانه نزدیک میشوید. میتوانید روی سنگهای کنار رودخانه لم بدهید و ساعتها به جنگلی که دریاچه را بغل کرده است نگاه کنید و از انعکاس آن همه درخت در آب، آن را سبز ببینید و بعد از آن وقتی به خود میآیید که زمانخیلی زیادی گذشته و به غروب آفتاب نزدیک میشوید و این توقف زمان برایتان از آن لحظههایی است که بسیار کم در زندگی پیش میآید
قایقها برای رفتن به دریاچه منتظر شما هستند؛ قایقهای پدالی و موتوریای که برای مسافران پهلو گرفتهاند و با هر بادی که میوزد کمی در جایشان تکانتکان میخورند و موج کوچکی را در اطرافشان ایجاد میکنند.اگر هم فقط اهل دیدن مناظر زیبا هستید میتوانید روی سنگهای کنار رودخانه لم بدهید و ساعتها به جنگلی که دریاچه را بغل کرده است نگاه کنید و از انعکاس آن همه درخت در آب، آن را سبز ببینید و بعد از آن وقتی به خود میآیید که زمانخیلی زیادی گذشته و به غروب آفتاب نزدیک میشوید و این توقف زمان برایتان از آن لحظههایی است که بسیار کم در زندگی پیش میآید و تازه میفهمید که چقدر به این سکوت بعد از یک هفته پرکار احتیاج داشتید. اما اگر خواستید، برای مسافران جایی برای خوردن غذا فراهم شده و همهچیز مهیاست تا شما روزی خوب را سپری کنید. اگر هم نخواستید شام را در یکی از رستورانهای کنار جاده که همیشه چراغشان روشن است میل کنید. بهار فصل ماندن نیست، فصل راهیشدن است. همراه با سمفونی پرندگان به تماشای دریاچهای بنشینید که درختان سر به فلک کشیده آن را سبز کرده است.
دریاچه الیمالات : دریاچه الیمالات در مسیر جاده ارتباطی نور به چمستان قرار دارد و در قسمت جنوبی دوراهی روستای کارگرکلا جای گرفته است. فاصله آن از جاده اصلی نور به چمستان حدود سه کیلومتر برآورد می شود. این دریاچه در دل جنگل واقع است و از آن به عنوان تفرجگاه استفاده میشود، برای مسافران امکان استفاده از رستوران، قایقسواری و ماهیگیری نیز فراهم است.